Σε προηγούμενο άρθρο μου «Περί Παιδείας και Παιδιάς» ανάδειξα τα προβλήματα της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης και την προχειρότητα με την οποία αντιμετωπίστηκε το θέμα από το Υπουργείο Παιδείας και την Κυβέρνηση συνολικά. Μεταξύ άλλων τόνισα εμφατικά την ανάγκη ηλεκτρονικού εξοπλισμού για τους μαθητές και για τους εκπαιδευτικούς, ανάγκη που είχε επισημανθεί ήδη από το καλοκαίρι, αλλά μάλλον προσέκρουσε εις ώτα μη ακουόντων. Και τώρα στα καθ΄ημάς. Ο ορεινός μας Δήμος υφίσταται τους κραδασμούς της πανδημίας πολύ έντονα. Στο πρώτο lockdown βρεθήκαμε ανέτοιμοι - δικαιολογημένα ως ένα βαθμό . Στο δεύτερο όμως; Δυστυχώς ούτε το Υπουργείο αλλά ούτε και ο Δήμος μας και η Περιφέρεια έδειξαν να έχουν τα αντανακλαστικά (ή τη βούληση;) να αντιδράσουν έγκαιρα και να εξασφαλίσουν την πρόσβαση στο διαδίκτυο και τον ηλεκτρονικό εξοπλισμό σε αρκετούς μη ευνοημένους μαθητές της περιοχής μας, αν και το δεύτερο κύμα της πανδημίας είχε προβλεφθεί από νωρίς. Το βάρος έπεσε και πάλι στις πλάτες των εκπαιδευτικών που – παρά την γενικότερη απαξίωσή τους από την πολιτεία – προσπάθησαν να κρατήσουν ζωντανή την εκπαίδευση των παιδιών μας. Στη προσπάθεια συνέβαλαν και κάποιοι συμπολίτες μας που εξοπλίζουν τους μαθητές με τάμπλετς ή συνεισφέρουν με όποιον τρόπο μπορούν στην εκπαίδευσή τους ενεργώντας αθόρυβα. Αθόρυβα και χωρίς δημοσιότητα, χωρίς δηλαδή να απαθανατίζουν την πράξη τους στα μέσα, χωρίς να καθιστούν το πρόβλημα ευκαιρία προσωπικής προβολής και απόκτησης πολιτικών πόντων. Την ύστατη στιγμή - και πριν χαθεί ολόκληρη η χρονιά για κάποια παιδιά της περιοχής μας - περιμένουμε την ενεργοποίηση του Δήμου μας . Περιμένουμε να βγει από την αμεριμνησία και να εξασφαλίσει τη σύνδεση στο διαδίκτυο και τον εξοπλισμό ώστε να μην είναι ορισμένοι μαθητές της περιοχής μας παιδιά ενός κατώτερου θεού. Η παιδεία δεν είναι είδος πολυτελείας αλλά πρώτης ανάγκης, είναι δικαίωμα, είναι ανθρωπιστική προτεραιότητα. Και ο κάθε πολιτικός πρέπει να επενδύει σε αυτήν, αν θέλει να κάνει έργο σοβαρό. Κλείνοντας, θα ήθελα να επισημάνω κάτι τελευταίο. Ένας μέτριος πολιτικός σκέφτεται τις επόμενες εκλογές. Ένας σοβαρός πολιτικός σκέφτεται τις επόμενες γενιές. Ας δοθεί λοιπόν η σοβαρότητα εκεί που πρέπει. Και το ξαναλέω: Ας μην παίζουμε εν ου παικτοίς.  

Ν. Μαγκαφάς

Δημοτικός Σύμβουλος Καλαβρύτων

Εκπαιδευτικός