Αξιότιμε κ. Δήμαρχε. Σε συνέχεια της προηγούμενης ανοιχτής επιστολής μου, επανέρχομαι με την παρούσα με τις κάτωθι σκέψεις, τις οποίες διατυπώνω ως ενεργός πολίτης που μιλάει επί της ουσίας (και όχι πολιτικά, ούτε αντιπολιτευτικά, ούτε επί σκοπώ καταστροφολογίας ή μομφής), ο οποίος επ' ουδενί δεν θεωρεί τον εαυτό του πιο ευαίσθητο από οποιονδήποτε άλλο, πολλώ δε μάλλον από τον επικεφαλής του Δήμου μας. Είναι αυτονόητο ότι δεν μπορείτε να απαγορεύσετε την κυκλοφορία και τις μετακινήσεις των συμπολιτών μας προς τα χωριά του Δήμου. Αυτό όμως δεν αναιρεί το γεγονός ότι οι επίσημες απόψεις και συστάσεις σας έχουν ΒΑΡΥΝΟΥΣΑ ΣΗΜΑΣΙΑ και επηρεάζουν -στον έναν ή στον άλλο βαθμό - όλους τους συμπολίτες μας. Χθες ανήρτησα μια ανοικτή επιστολή με την οποία πρότεινα να  απευθύνετε έκκληση προς τους συμπολίτες μας - μη μόνιμους κατοίκους των χωριών μας να ΜΗΝ ΤΑΞΙΔΕΨΟΥΝ προς αυτά, για τους λόγους που ιστορούνται σε αυτήν. Η έκκλησή σας διατυπώθηκε μόλις λίγες ώρες αργότερα «προς όλους εκείνους τους συμπατριώτες μας, οι οποίοι, όπως διαπιστώνεται, το τελευταίο χρονικό διάστημα, επιλέγουν να μεταβαίνουν, από τις πόλεις, όπου ζουν, στα χωριά του Δήμου μας, για ασφαλέστερη, προφανώς, προφύλαξη από την επιδημιολογική κρίση, που ενέσκηψε πρόσφατα στην χώρα, και, λαμβανομένου υπ’ όψιν ότι η άνω μετακίνηση θα αυξηθεί ακόμη περισσότερο, κατά την περίοδο του ΠΑΣΧΑ, να αποφεύγουν τις κοινωνικές συναναστροφές, έστω και περιορισμένα, και να παραμένουν στις οικίες τους, προκειμένου να αποφευχθεί η εξάπλωση του ιού στα χωριά μας». Από την απλή ανάγνωσή της προκύπτει ότι ΟΥΔΕΜΙΑ σύσταση γίνεται προς τους συμπολίτες μας να μην ταξιδέψουν προς τα χωριά. Αντίθετα, το ταξίδι προς το χωριό αποδίδεται σε «ασφαλέστερη, προφανώς, προφύλαξη από την επιδημιολογική κρίση» με αποτέλεσμα να αφήνεται περιθώριο να εννοηθεί ότι δικαιολογείται από πλευράς σκοπιμότητας. Ωστόσο, η μετακίνηση - ταξίδι κάθε συμπολίτη μας που κατοικεί μόνιμα στα αστικά κέντρα προς το χωριό του, εγκυμονεί κινδύνους, ακόμα κι αν αυτός ήθελε υποτεθεί ότι θα περιοριστεί στο σπίτι του. ΠΡΩΤΟΝ διότι ο ταξιδιώτης έρχεται - κατά το συνήθως συμβαίνον - σε επαφή με ανθρώπους, οι οποίοι με τη σειρά τους έρχονται σε επαφή με εκατοντάδες άλλους συνανθρώπους μας (π.χ. υπάλληλοι διοδίων, πρατηρίων καυσίμων κλπ). Συνεπώς, ο ταξιδιώτης, ακόμα κι αν τηρεί όλα τα μέτρα ασφαλείας, δεν αποκλείεται να προσβληθεί από τον ιό κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του! ΔΕΥΤΕΡΟΝ, διότι ακόμα κι αν ήθελε υποτεθεί ότι αυτός που θα ταξιδέψει στο χωριό θα δεχθεί να παραμένει εσώκλειστος στο σπίτι του, θα αναπτύξει αναπόφευκτα μια - έστω περιορισμένη - κοινωνική συναναστροφή (π.χ. θα μεταβεί στο τοπικό παντοπωλείο για να προμηθευτεί τα απαραίτητα, θα χαιρετίσει συγγενείς και γνωστούς, θα επιχειρήσει να εκκλησιαστεί το Πάσχα κλπ). Και βέβαια, όποιος κατοικεί στην πόλη και παραμένει «μέσα στο σπίτι» είναι ήδη ασφαλής και, άρα, δεν έχει κανέναν σοβαρό λόγο να ταξιδέψει στην επαρχία για να βρει ασφαλέστερο καταφύγιο. Έχω λοιπόν την πεποίθηση ότι η διατύπωση της έκκλησής σας που αναφέρεται στους συμπολίτες μας «που επιλέγουν να μεταβαίνουν», αντί για τους συμπολίτες μας «που έχουν καθήκον να μην μεταβαίνουν», αφήνει περιθώρια παρερμηνείας. Γι' αυτό και επανέρχομαι με τη ΘΕΡΜΟΤΑΤΗ ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ να εξετάσετε το ενδεχόμενο να απευθύνετε, υπό το φως και των τελευταίων επίσημων επιστημονικών ανακοινώσεων, σαφή - κατηγορηματική σύσταση προς όλους τους συμπολίτες μας που κατοικούν μόνιμα έξω από τα όρια του Δήμου Καλαβρύτων να μην ταξιδέψουν προς τη μαρτυρική πόλη και τα χωριά του Δήμου μας για όσο καιρό χρειαστεί, με εξαίρεση τις περιπτώσεις που συντρέχει ανυπέρβλητη προς τούτο ανάγκη και πάλι μόνον εφόσον τηρούν ευλαβικά όλες τις προβλεπόμενες προφυλάξεις. Αυτός είναι ο μοναδικός ασφαλής, ως μη εξαρτώμενος από υποκειμενικούς παράγοντες, τρόπος να αποκλειστεί η μετάδοση του κορωνοϊού στην ευαίσθητη περιοχή μας.   Με εκτίμηση,  ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΠΑΠΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ  Δικηγόρος παρ' Αρείω Πάγω