άρθρο του Β. Αποστολόπουλου

Πάνε οι περιουσίες των γονιών μας και οι δικές μας. Θα ερημώσουν οι οικισμοί της περιοχής...

Η φράση αυτή, ανήκει σε σχόλιο συμπατριώτη μας στο Knet, κάτω από το πρόσφατο άρθρο του Γιώργου Τσενέ, “ζητά “σοβαρότητα” από το Δήμο Καλαβρύτων”, που δημοσιεύτηκε την Δευτέρα, 8 Νοεμβρίου 2021.

Ότι και να γράφετε εσείς, εγώ 500 με 600 ψήφους τους έχω στο χέρι...

Η παραπάνω φράση ειπώθηκε από δημοτικό σύμβουλο του Δήμου Καλαβρύτων (δεν έχει σημασία το όνομα), τον οποίο επανειλημμένα έχουν τιμήσει και εξακολουθούν να τιμούν με την ψήφο τους συμπατριώτες μας, εκλέγοντάς τον πάντα δημοτικό σύμβουλο…

Οι δύο αυτές φράσεις μου έδωσαν αφορμή, να γράψω αυτό το άρθρο και να σταθώ στη συλλογική ευθύνη που έχουμε όλοι μας, στην κατά γενική ομολογία “κατάντια” της περιοχής μας.

Πρόσφατα, συμπατριώτης μας από κάποιο χωριό του δήμου (ούτε εδώ έχει σημασία το όνομα), κυριολεκτικά παρακαλούσε τοπικό πρόεδρο και δημοτικό σύμβουλο της ενότητάς του, που κατά σύμπτωση είναι ο ίδιος σύμβουλος στον οποίο ανήκει η φράση “ότι και να γράφετε εσείς, εγώ 500 με 600 ψήφους τους έχω στο χέρι…”, να πάει μηχάνημα του δήμου να ανοίξει ΔΗΜΟΤΙΚΟ μονοπάτι, για να έχει πρόσβαση στην περιουσία του.

Αφού τον ενέπαιζαν αρκετό καιρό, μιλώντας του περί χαλασμένου μηχανήματος κλπ, αναγκάστηκε ο άνθρωπος να βγει δημόσια στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και να δημοσιοποιήσει το πρόβλημά του. Μετά από αυτό, ως δια μαγείας φτιάχτηκε “εν μια νυκτί” το μηχάνημα και το μονοπάτι ανοίχτηκε.

Αυτόν τον άνθρωπο που μέσα στην απελπισία του βγήκε δημόσια και μίλησε, είναι κάτι παρά πάνω από βέβαιο, ότι ναι μεν του άνοιξαν τελικά το μονοπάτι όπως είχαν υποχρέωση, αλλά θα του το “πουλήσουν ακριβά” και αύριο θα του ζητήσουν να τους ξαναψηφίσει…

Είναι η λεγόμενη εκδούλευση προς άγρα ψήφων!!!

Δεν γνωρίζουμε βέβαια αν ο συμπατριώτης μας τελικά, μη συνειδητοποιώντας τη δύναμή του, πάει και τους ξαναψηφίσει.

Όταν επίσης κατά καιρούς γράφονται από το KNet διάφορα άρθρα για τα κακώς κείμενα στο δήμο, πάρα μα πάρα πολλοί συμπατριώτες μας, μας δίνουν το χέρι λέγοντάς μας, συμφωνούμε απόλυτα μαζί σας, είναι ακριβώς έτσι όπως τα γράφετε, συνεχίστε να μας ενημερώνεται και να τους τα λέτε...

Πάρα πολλές φορές επίσης, προβαίνουν και οι ίδιοι σε καταγγελίες για να τις δημοσιεύσουμε.

Όταν όμως τους λέμε, βγείτε κι εσείς μπροστά! Πάμε να ενώσουμε τις φωνές μας!

Εδώ τα πράγματα σκουραίνουν… χαμηλώνουν το βλέμμα τους και μας απαντούν, "ξέρεις άστο καλύτερα να μην παρεξηγηθώ", "να μην φανούμε εμείς...", "βλέπω κάθε μέρα τον τάδε δημοτικό σύμβουλο", "περιμένω μπας και βρει δουλειά το παιδί μου όπως μου υποσχέθηκαν", "μου έταξαν μια απευθείας αναθεσούλα, έχω και ανάγκες… οπότε δε με παίρνει, καταλαβαίνεις...", "η γυναίκα μου είναι κάθε μέρα με την γυναίκα του δείνα δημοτικού συμβούλου... είμαστε και γείτονες….", "τα παιδιά μας πάνε μαζί σχολείο..." και άλλες μύριες όσες δικαιολογίες.

Δυστυχώς, και άλλοι, αλλά και αυτοί που ανήκουν στην παραπάνω κατηγορία, είναι αυτοί που θεωρούνται δεδομένοι από το σύστημα.

Σε αυτούς στηρίζεται ο κάθε πολιτικάντης του δήμου για να ικανοποιήσει το ναρκισσισμό του και να καυχιέται δημόσια πως, “ότι και να γράφετε εσείς, εγώ 500 με 600 ψήφους τους έχω στο χέρι…”.

Σ' αυτών τις πλάτες στηρίζεται επίσης ο κάθε πολιτικάντης του δήμου, για να εξυπηρετήσει τα δικά του συμφέροντα. Ξέρετε... τα παιδιά όλων αυτών (μιλώ για τους πολιτικάντηδες), έχουν εξασφαλιστεί από τις δικές μας ψήφους. (...αλλά θα μιλήσουμε γι αυτό όταν έρθει η ώρα...)

Είναι όλοι αυτοί που το πιο πιθανό είναι να τους ξαναψηφίσουν τελικά, δίνοντας τους γι άλλη μια φορά το δικαίωμα να τους θεωρούν “πρόβατα”, να τους υποτιμούν δημόσια και να καυχώνται λέγοντας, “ότι και να γράφετε εσείς, εγώ 500 με 600 ψήφους τους έχω στο χέρι…”.

Στο τέλος βέβαια, ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ μαζί βλέπουμε τα παιδιά μας να ρίχνουν μαύρη πέτρα πίσω τους και να μην θέλουν να ξαναπατήσουν στο χωριό.

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ στερούμε στους γονείς μας το δικαίωμα να βλέπουν τα εγγόνια τους. Γιατί απλά δεν υπάρχει κάτι που να τα τραβά να επισκεφτούν τα χωριά μας...

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ είμαστε υπεύθυνοι για την ερημοποίηση των χωριών μας.

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ μαζί ευθυνόμαστε για το πατρικό μας που ρημάζει και τελικά γκρεμίζεται, για την περιουσία των γονιών μας που απαξιώνεται και για τους τάφους των προγόνων μας που χορταριάζουν, περιμένοντας μάταια κάποιον να τους επισκεφτεί και να βάλει λίγο λάδι στο καντήλι...

Ας σκεφτούμε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ τα παραπάνω.

Ας αναλάβουμε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ τις ευθύνες μας.

Ας ενώσουμε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ τις φωνές μας για να μην αφήσουμε τις τύχες των χωριών μας, του σπιτιού μας, της περιουσίας μας, των οικογενειών μας, στον κάθε επιτήδειο πολιτικάντη.

Ίσως αν αργήσουμε ακόμα λίγο, η κατάσταση να γίνει ΜΗ ΑΝΑΣΤΡΕΨΙΜΗ...

Β. Αποστολόπουλος