"Μπορείς να ξεγελάς όλους για λίγο καιρό, λίγους για όλο τον καιρό, αλλά όχι όλους όλο τον καιρό" (Αβραάμ Λίνκολν).

Οι άνθρωποι που σιωπούν δεν σημαίνει ότι δεν βλέπουν, δεν αισθάνονται, δεν ακούν, δεν σκέπτονται και δεν κρίνουν.

Συμπατριώτης μας, που για δικούς του λόγους επιθυμεί να είναι παραμείνει ανώνυμος και γίνεται σεβαστό από εμάς, έστειλε ένα επίκαιρο ποίημα το οποίο προσεγγίζει με χιουμοριστικό, καυστικό και αποκαλυπτικό τρόπο τα τεκταινόμενα της θερινής ραστώνης.

Χωρίς άλλα σχόλια απολαύστε το...

Μετά τα πανηγύρια

Τώρα που τέλειωσαν τα πανηγύρια

που αδειάσαν του καημού σου τα ποτήρια

τώρα που σβήσαν τα πολύχρωμα τα φώτα

κι η αίσθηση ότι περνάς ζωή και κότα

Ήρθε η ώρα τους δυνάστες σου ν' αντιμετωπίσεις

για σένα και τους δίπλα σου να δώσεις λύσεις

βάσεις να χτίσεις γι' άλλες προοπτικές

τους φαύλους ν' αρχίσεις στις κλωτσιές

Ήρθε η ώρα να ξεφύγεις από τα reality

την παρακμή που σου σερβίρουν οι ανάλγητοι

όλοι αυτοί οι απίστευτοι Μαυρογιαλουροι

της γκλαμουριας τα τσόκαρα που δείχνουν μούρη

Είμαστε ακόμα στα μισά τ' Αυγούστου 

επιλογές ετοίμασε δικού σου γούστου

στον βαρύ που προβλέπεται χειμώνα

τα κρύα που 'ξερες δεν θα 'ρθουν μόνα

Στο ελεγχόμενο που σου πασάρουν πανηγύρι

κράτα γερά το δικό σου το ποτήρι

κάθε φορά που θα καλούνε γι άσπρο πάτο

έχε τον τρόπο σου να 'ναι μισογεμάτο