Διαβάσαμε στο τελευταίο φύλλο της ΩΡΑΣ ΤΩΝ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ, ένα πύρινο άρθρο του εκδότη της Νίκου Κυριαζή, με τον τίτλο "Κυρίαρχοι οι σπιθαμιαίοι των συμφερόντων".

Θα σας συνιστούσα να το διαβάσετε κι εσείς.

Αν μη τι άλλο,  θα εμπεδώσετε τις έννοιες "Μεσαίωνας" , "Ιερά Εξέταση", και θα ψηλαφίσετε την τεχνική της συγγραφής και συγκρότησης του φακελώματος, από τον γνωστό στους παλιούς χωροφύλακα "Παναγιώτη".

Όπως είναι γνωστό - γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε -  ο κατά τα άλλα αγαπητός Νίκος, έχει "στραβώσει" με τη συμμετοχή της  καθηγήτριας φυσικής αγωγής Αλεξίας Ζαχαριουδάκη, στην διδασκαλία του χορού, της ρυθμικής, της γυμναστικής κλπ, ως συμβασιούχου του Δήμου Καλαβρύτων και γράφει ....γράφει και απογράφει.

Τώρα που πρόκειται να παραδοθεί έτοιμο προς χρήση το πολιτιστικό πολύκεντρο του Δήμου (έναντι του σιδηροδρομικού σταθμού)  όπου θα στεγαστεί η θεατρική σκηνή, η αίθουσα προβολών, η φιλαρμονική και απομένουν οι αίθουσες του τελευταίου ορόφου να στεγάσουν άλλες πολιτιστικές δραστηριότητες, ο Νίκος έχει στο μυαλό του ότι επιβάλλεται να φιλοξενηθεί η Δημακοπούλειος Βιβλιοθήκη και αποκρούει μετά βδελυγμίας την προοπτική δημιουργίας αίθουσας γυμναστικής.

Δεν μπορείτε κύριοι της Δημοτικής Αρχής, λέει, στον βωμό της εξυπηρέτησης προσωπικών συμφερόντων, να μετατρέπεστε σε σπιθαμιαίους και να δίνετε προβάδισμα στον χορό και την γυμναστική αντί της εντρύφησης σε μια βιβλιοθήκη, μόνο και μόνο για να εξασφαλιστεί η αμοιβή της γυμνάστριας.

Νίκο μας, κατ αρχήν, θα σου θυμίσουμε ότι βιβλιοθήκες και αναγνωστήρια υπάρχουν και μάλιστα στα πλέον επίλεκτα σημεία. Στο Δημοτικό και στο Γυμνάσιο- Λύκειο Καλαβρύτων, δηλαδή σε δημοσυντήρητα δημοτικά κτίρια.

 Νίκο μας, η αρμονία του χορού μπορεί να αγκαλιάσει ακόμα κι εκείνους που έχουν «βαθιές ιδεολογικές διαφορές».

Να ενώσει σε ένα διαταξικό στροβίλισμα αντιπάλους, αντίθετους, εχθρούς, που ξέρουν να εκτιμούν την αξία του ταγκό όχι μόνο στην αγωνία του έρωτα και στην πάλη της ζωής, αλλά και στην πάλη των τάξεων.

Νίκο μας, ο Παναγιώτης ο χωροφύλακας, όπως μας είχαν μεταφέρει οι λίγο μεγαλύτεροι από εμάς σε ηλικία, όταν στην εποχή τους συνέγραφε τους φακέλους τους, χρησιμοποιούσε κατά κόρον την λέξη “προφανώς“.

Ο μαθητής τάδε συναγελάζεται με τον Θανάση Ι. Ζησιμόπουλο, με τον Νίκο Κανακάρη, με τον Χαρίλαο Ερμείδη, με τον Θανάση Μενούνο, τέκνα επικίνδυνων κομμουνιστών και προφανώς είναι και αυτός κομμουνιστής…….

 Ο μαθητής τάδε διαβάζει τα χρονογραφήματα του Ψαθά και του Παλαιολόγου στην κομμουνιστική εφημερίδα "Τα Νέα" και προφανώς είναι κομμουνιστής……....

Τι σήμαινε αυτό; Από κυνηγητό και κρατήσεις μέχρι στέρηση φοιτητικού κουπονιού  σίτισης ή σε κάθε περίπτωση απαγόρευση εξόδου από την χώρα για μεταπτυχιακές  σπουδές.

 Γιατί το "προφανές" είναι αξίωμα και δεν επιδέχεται απόδειξης ή ανταπόδειξης .

Ο,τι πει ο Παναγιώτης .

Γι αυτό Νίκο μας όπως έγραφε ο Μποστ "Μην είμαστε εριστικοί, δεν έχουμε οφέλη, ας είμαστε ελαστικοί, ως λάστιχα Pirelli".

Στα Καλάβρυτα Νίκο μας, έχουμε ασφαλές κριτήριο για την μόρφωση και την καλλιέργεια μας .

Ένα τσαλίμι στο τσάμικο και μια πιρουέτα στο μπαλέτο, μας φέρνουν πολύ πιο κοντά από τα ημίτονα και συνημίτονα που γράφουν τα βιβλία του Τόγκα.