Ρόλο θεατή έχει επιλέξει να παίζει η καθ΄ύλην αρμόδια υπηρεσία για την διαχείριση και προστασία των δασών στην περιοχή της επαρχίας Καλαβρύτων.

Η οικονομική κρίση, η φορολογία στο πετρέλαιο θέρμανσης, ο βαρύς χειμώνας που πάντα δηλώνει το παρόν στην ορεινή επαρχία και η αβεβαιότητα των διεθνών χρηματιστηριακών και όχι μόνο τιμών του πετρελαίου οδήγησαν τα τελευταία χρόνια στην αναζήτηση του ξύλου σαν καύσιμη ύλη.

Αποτέλεσμα αυτής της ενεργειακής φτώχειας ήταν να ασκηθούν πιέσεις στο περιβάλλον μέσα από τις λαθραίες υλοτομίες, ενώ η έλλειψη διαχείρισης των δασών και οργανωμένου σχεδίου ενίσχυσης με καυσόξυλα των ασθενέστερων νοικοκυριών στέρησε σε αυτά την ευκαιρία να επωφεληθούν από το δάσος χωρίς να απειλήσουν την οικολογική ισορροπία. Έτσι, πολύ σύντομα, η λαθροϋλοτομία κατέστη ο πρώτος κίνδυνος υποβάθμισης των δασών.

Οι νόμοι που εφαρμόζονται για την προστασία των δασών έχουν συνταχθεί το 1965 ή και πολύ ενωρίτερα με αποτέλεσμα να μην προσφέρουν απολύτως τίποτα αφού δεν προσφέρουν ορθολογική και αειφόρο διαχείριση.

Αυτό και μόνο είναι έγκλημα διάρκειας.

Με την αξιοποίηση του ξυλώδους όγκου, τα οφέλη θα είναι πολλά, όπως, εξυγίανση και αναβάθμιση του ίδιου του δάσους, ειδικότερα με τις εξυγιαντικές υλοτομίες, πόροι στο κράτος από μισθώματα και δασικούς φόρους αλλά και αρκετές θέσεις εργασίας.

Πολλά είναι τα περιθώρια για αύξηση της δασικής παραγωγής και βελτίωσης ποιότητας των παραγόμενων δασικών προϊόντων καθώς και διεύρυνση της δασικής παραγωγής .

Η συνολική ετήσια παραγωγή ξύλου μέχρι το 1986 είχε αύξουσα πορεία.

Μετά το 1986 και μέχρι σήμερα είχε φθίνουσα πορεία. Ενώ η κατανάλωση αυξήθηκε μέχρι και 80% μετά το 1986 η παραγωγή μειώθηκε με σοβαρές επιπτώσεις στο ισοζύγιο εξωτερικών συναλλαγών της χώρας μας, δεδομένου ότι το ίδιο διάστημα η εξαγωγή συναλλάγματος για εισαγωγή ξυλείας αυξήθηκε κατά 424,6%.

Λόγω έλλειψης δασοπονικών σχεδίων και ειδικότερα διαχειριστικών μελετών, σε πολλά από τα δάση μας υπάρχει ξυλώδης όγκος, χωρίς δασοπονικό ενδιαφέρον, όπως: κατακείμενα, ξερά, γέρικα, κουφαλερά, στρεβλά, προσβεβλημένα από μύκητες κ.λ.π.

Όλα αυτά τα υλικά αποτελούν παράγοντες αρνητικούς τόσο για την γρήγορη και ογκώδη ανάπτυξη τυχόν πυρκαγιάς όσο και την ομαλή απορρόφηση νερών της βροχής και χιονιού στον υδροφόρο ορίζοντα.

Είναι αναγκαίο λοιπόν να εκσυγχρονιστεί η τοπική νομοθεσία και η τοπική υπηρεσία να αναζητήσει δοκιμασμένους από άλλα Δασαρχεία τρόπους που δεν κατέφυγαν σε εύκολες λύσεις εφαρμογής αναχρονιστικών νόμων αλλά προχώρησαν στην διαχείριση είτε μόνοι είτε με την εμπλοκή ιδιώτη.

Ένας τελευταίος περιορισμός που επανέφερε σε ισχύ έναν αρχαιότατο νόμο, καθόρισε με παράλογο τρόπο τις περιοχές ξύλευσης με βάση τον τόπο διαμονής χωρίς να λάβει υπόψιν τις αλλαγές που έχουν στο μεταξύ επέλθει .Έτσι χωρία που κάποτε αριθμούσαν 500-800 κατοίκους ενώ σήμερα 20-30, έχουν την δυνατότητα να ξυλεύουν ολόκληρα βουνά και ταυτόχρονα να συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο π.χ στα Καλάβρυτα οι κάτοικοι των οποίων πρέπει να μετακινούνται σε πολύ μακρινά σημεία. Η περιοχή ''Λουκά'' είναι ενα παράδειγμα καταστροφής για το οποίο κανείς δεν πρέπει να είναι υπερήφανος.

Όλο αυτό το αλαλούμ έχει αναδείξει και προστατεύει τους ισχυρούς του δάσους !!! Ποιοι είναι οι ισχυροί ; Είναι αυτοί που διαθέτουν τα μέσα (κατάλληλα αυτοκίνητα,αλυσοπρίονα,βαρούλκα )ασυρμάτους για να συνεννοούνται αποφεύγοντας ελέγχους ,την κατάλληλη ηλικία και φυσική κατάσταση και κυρίως το θράσος να ''χαράζουν ή και να γκρεμίζουν καταπράσινα δέντρα τα οποία ''κλέβουν''αργότερα ή επι τόπου από το δάσος. Είναι αυτοί που αποθηκεύουν κάθε χρόνο δεκάδες τόνους ξύλων που είναι αμφίβολο αν είναι για προσωπική χρήση,  μάλλον είναι για εμπόριο.

Συνεπώς εκτός των άλλων πλήττονται οι τοπικοί εμποροι καυσόξυλου με εντελώς αθέμιτο τρόπο

Υπάρχουν δε και περιπτώσεις όπου ιδιάζουσας μορφής ιδιώτες, οι οποίοι έχουν την ευθύνη τμημάτων του δάσους, να εκχωρούν την δυνατότητα ξύλευσης στα συγκεκριμένα τμήματα σε όποιον αυτοί επιθυμούν χωρίς ενδιάμεση προσημείωση από το Δασαρχείο. Οσοι προμηθεύονται ξύλα από αυτά τα σημεία έχουν την άνεση την ηρεμία και κυρίως την βεβαιότητα ότι θα συγκεντρώσουν όσους τόνους ξύλα χρειάζονται. Για το συγκεκριμένο θέμα θα επανέλθουμε με νεότερο άρθρο.

Φυσικά υπάρχει και η άλλη όψη του νομίσματος που δίνει ελαφρυντικά στην δασική υπηρεσία Καλαβρύτων.

Δαιδαλώδης και αναποτελεσματική Δασική Νομοθεσία, αναχρονιστικό πλαίσιο διαχείρισης δασών, διασπασμένο και χωρίς απόδοση σύστημα διοίκησης των δασικών υπηρεσιών, σύστημα Πληροφοριών και Στατιστικής με τεράστιες ελλείψεις, αναποτελεσματικό σύστημα αντιπυρικής προστασίας,έλλειψη δασικού συνεταιρισμού, τεράστια έκταση ευθύνης, απορρόφηση υπαλλήλων στην τρέχουσα γραφειοκρατία κ.λ.π

Απέναντι σε όλα αυτά μήπως η σύμπραξη ιδιωτικού και δημοσίου τομέα θα μπορούσε να εκχωρήσει την διαχείριση του δάσους σε ιδιώτη και το δασαρχείο να ασκεί τον εποπτικό ρόλο και να διασφαλίσει τις δικλίδες που θα έχουν τεθεί, ώστε να παραχθεί ένα αποτέλεσμα θετικό για όλους ;;

Θετικό για το βουνό που πρέπει να το παραδώσουμε στα παιδιά μας όπως το πήραμε, τουλάχιστον.

Θετικό για τα έσοδα του δασαρχείου .

Θετικό για τους νομοταγείς και ανίσχυρους που θα μπορέσουν να προμηθευτούν ξύλα σε ανεκτή τιμή.

Θετικό για τους τοπικούς εμπόρους που θα μπορούν να εμπλακούν στην περαιτέρω επεξεργασία του ξύλου το οποίο θα διαθέτουν τεμαχισμένο και στην κατοικία χωρίς να αναζητούν την αγορά ξύλου από πολύ μακριά .

Θετικό για την αντιπυρική προστασία

Θετικό για την φυσιολογική,ομαλή και προγραμματισμένη από την φύση διατήρηση του δάσους.

Θετικό για θέσεις εργασίας .

Θετικό για την αύξηση της δυνατότητας παραγόμενων δασικών προιόντων.

Ας ελπίσουμε ότι το Δασαρχείο Καλαβρύτων θα κινηθεί  προς την κατεύθυνση έτσι ώστε να μπορέσουν οι όλοι οι κάτοικοι ( ''ισχυροί ''και ''αδύναμοι'' ) του ορεινού Δήμου μας σε καιρούς φτώχειας, να προμηθεύονται ξύλα από το βουνό τους, γιατί το δικαιούνται.

Θεόδωρος Παπαδόπουλος