Για τα προβλήματα των ορεινών δήμων μίλησε ο Δήμαρχος Καλαβρύτων Γιώργος Λαζουράς στο συνέδριο της ΚΕΔΕ.

Πρότεινε αλλαγή του τρόπου κατανομής των κρατικών πόρων στους ορεινούς δήμους και ειδική συνεδρίαση – ημερίδα της ΚΕΔΕ, για τους ορεινούς δήμους.

Στα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ορεινοί δήμοι της χώρας μας όπως είναι, κατ’ εξοχήν, ο Δήμος Καλαβρύτων αλλά και ο Δήμος Ερυμάνθου, στο νομό Αχαΐας, αναφέρθηκε, ο Δήμαρχος Καλαβρύτων κ. Γιώργος Λαζουράς, κατά την ομιλία του, στο συνέδριο της Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδος (ΚΕΔΕ), την Παρασκευή 8 Μαΐου, στη Σιθωνία της Χαλκιδικής και στη θεματική ενότητα Αγροτική Ανάπτυξη – Ορεινές Περιοχές – Νησιωτική Πολιτική.

Ο Δήμαρχος Καλαβρύτων, κατά την ομιλία του, αφού, επαίνεσε τον Πρόεδρο και το Διοικητικό Συμβούλιο της ΚΕΔΕ καθώς και την Επιτροπή Ορεινών Περιοχών της ΚΕΔΕ για την πολύ καλή δουλειά και την εμπεριστατωμένη εισήγηση –η οποία καλύπτει όλους τους ορεινούς δήμους- που έκανε, επισήμανε, ειδικότερα, τα προβλήματα, των μειωμένων και ελλειπών πιστώσεων που χορηγούνται στους ορεινούς δήμους, της έλλειψης προσωπικού σ’ αυτούς και ιδίως εξειδικευμένου και επιστημονικά καταρτισμένου και των προβλημάτων της κάλυψης των αναγκών του αγροτικού και κτηνοτροφικού εξηλεκτρισμού και της αγροτικής οδοποιίας καθώς και της στήριξης των αναπτυξιακών έργων και δυνατοτήτων που κάθε ορεινός δήμος διαθέτει, όπως στα Καλάβρυτα, τα κυριότερα είναι, το Χιονοδρομικό Κέντρο Καλαβρύτων και τα Σπήλαια Λιμνών Καστριών.

Ο Δήμαρχος Καλαβρύτων, πρότεινε ν’ αλλάξει, με πρόταση της ΚΕΔΕ, ο τρόπος κατανομής των πιστώσεων των Κεντρικών Αυτοτελών Πόρων (ΚΑΠ) στους ορεινούς δήμους και να μην υπολογίζεται με τόσο μεγάλο ποσοστό (90%) το πληθυσμιακό, μόνο, κριτήριο, αλλά να λαμβάνονται και να μοριοδοτούνται, με, μεγαλύτερα ποσοστά, από τα σημερινά, η έκταση, αριθμός των τοπικών κοινοτήτων και οικισμών, το μέγεθος του οδικού δικτύου, ο βαθμός της ορεινότητας κ.α..

Τέλος, ο Δήμαρχος Καλαβρύτων, ζήτησε να γίνει ειδική συνεδρίαση και ημερίδα, από την Κεντρική Ένωση Δήμων, μόνο, για τους ορεινούς δήμους, προκειμένου, να γίνουν ευρύτερα γνωστά τα προβλήματα που αυτοί αντιμετωπίζουν και να αναζητηθούν οι τρόποι επίλυσής τους.

Στο συνέδριο της Κ.Ε.Δ.Ε. που έγινε από την Πέμπτη 7 έως το Σάββατο 9 Μαΐου, στη Σιθωνία της Χαλκιδικής, παραβρέθηκαν και το παρακολούθησε αντιπροσωπεία του Δήμου Καλαβρύτων με επικεφαλής το Δήμαρχο Καλαβρύτων κ. Γιώργο Λαζουρά, αποτελούμενη απότον Αντιδήμαρχο Καλαβρύτων Δημήτριο Χουλιάρα και τις βοηθούς Δημάρχου Χαρά Γεωργακοπούλου, Χρύσα Παπαδάτου και Στέλλα Πανουτσακοπούλου.

Στο περιθώριο των εργασιών του Συνεδρίου της ΚΕΔΕ ο Δήμαρχος και η αντιπροσωπεία του Δήμου Καλαβρύτων, συναντήθηκαν και συζήτησαν θέματα κοινού ενδιαφέροντος με πολλούς Δημάρχους άλλων Δήμων της Ελλάδος και με τον Πρόεδρο και μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου της ΚΕΔΕ.

Ακολουθεί, η εισήγηση της Επιτροπής Ορεινών Περιοχών της ΚΕΔΕ, από την Πρόεδρό της, Δήμαρχο Παρανεστίου, Αλεξάνδρα – Μαρίνα Σωτηριάδου:

κ. Πρόεδρε της ΚΕΔΕ, αγαπητά μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου της ΚΕΔΕ κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Όλοι οι συνάδελφοι Δήμαρχοι και δημοτικοί σύμβουλοι που εκπροσωπούμε τις ορεινές περιοχές της Ελλάδας, εκφράζουμε την ικανοποίησή μας για την θεσμοθέτηση από την ΚΕΔΕ, για πρώτη φορά ξεχωριστής, της Επιτροπής Ορεινών Περιοχών ως μιας εκ των 15 μονίμων επιτροπών της. Η θεσμοθέτηση της επιτροπής αποδεικνύει την αναγνώριση από τον Πρόεδρο και το ΔΣ της ΚΕΔΕ της ανάγκης ανάδειξης των προβλημάτων και της προόδου της ορεινής Ελλάδας, στην οποία παράγονται εξαγώγιμα προϊόντα του πρωτογενούς τομέα, και στην οποία μπορεί να αναπτυχθεί τουρισμός τεσσάρων εποχών ενισχύοντας την οικονομία της χώρας μας.

Ο ελληνικός χώρος με βάση τα συγκεκριμένα γεωμορφολογικά και ανθρωπογεωγραφικά χαρακτηριστικά του, διακρίνεται από έντονη χωρική διάσπαση, με νησιά και ορεινούς όγκους (Highlands and Islands). Η χώρα μας είναι συνολικά η πλέον παράκτια-νησιωτική και ορεινή συνάμα χώρα της Ευρώπης. Τα περισσότερα νησιά έχουν κι αυτά βουνά και σημαντικές ορεινές περιοχές).

Η ορεινότητα σύμφωνα με τα στοιχεία της Ε.Ε. ξεπερνά το 70% της χώρας και συγκεντρώνει λιγότερο από το 10% του πληθυσμού της.

Η δυσαναλογία αυτή εγκυμονεί κινδύνους για τη δημογραφική, οικονομική και κοινωνική κατάρρευση των ορεινών περιοχών.

Η ορεινότητα πέρα από γεωμορφολογικά χαρακτηριστικό όμως είναι ταυτότητα και συνείδηση για τους ορεσίβειους.

Κι ενώ σε άλλες ορεινές χώρες, έχοντας συνειδητοποιήσει την αξία των βουνών και των κοινωνιών που παρά τις αντιξοότητες που τις χαρακτηρίζουν κρατιούνται γαντζωμένες σ' αυτά, έχουν θεσπίσει χρόνια τώρα πολιτικές για την προστασία και την ενίσχυσή τους, στη χώρα μας η ελληνική ύπαιθρος μαραζώνει και η αστυφιλία μεγαλώνει.

Το επόμενο στάδιο, η περαιτέρω αύξηση της αστυφιλίας, θα επηρεάσει τις ζωή των αστικών κέντρων σε βαθμό μεγαλύτερο της ήδη επιβαρυμένης φέρουσας ικανότητάς τους στερώντας τους κατοίκους τους προϊόντων και αγαθών που προέρχονται από την οικονομία των ορεινών περιοχών.

Ορεινές Περιοχές

Πρωταρχικής σημασίας ζήτημα είναι ο ορισμός των ορεινών περιοχών.

Η ένταξη των δήμων, κοινοτήτων και οικισμών στις περιοχές της οδηγίας 75/268/ΕΟΚ ακολουθεί τη διάκριση Ορεινές Περιοχές, Μειονεκτικές, Περιοχές με ειδικά προβλήματα.

Η ΕΣΥΕ διακρίνει πεδινές, ημιορεινές και ορεινές περιοχές.

Σε σχέση με το βαθμό χωρικής ανάπτυξής τους οι περιοχές διακρίνονται σε:

1. Αναπτυσσόμενες ορεινές περιοχές που συγκεντρώνουν κρίσιμη μάζα προϋποθέσεων ανάπτυξης

2. Φθίνουσες ορεινές περιοχές με περιθώρια αναστροφής των προβλημάτων τους

3. Ορεινές περιοχές με έντονα φαινόμενα παρακμής και τάσεις εγκατάλειψης

Οι ορεινές κοινότητες της Ελλάδας καταλάμβαναν έκταση 77,9% της χώρας κατατάσσοντας τη Ελλάδα στη θέση της πιο ορεινής χώρας της ΕΕ μαζί με την Αυστρία. Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΣΥΕ το 2001 το ποσοστό των ορεινών και ημιορεινών δήμων και κοινοτήτων ήταν 61,6% με έκταση ίση με το 71,3 της χώρας. Οι διαφορές στα ποσοστά οφείλονται τους διαφορετικούς ορισμούς που χρησιμοποιήθηκαν για την οριοθέτηση των ορεινών περιοχών.

Υπάρχουν λοιπόν διαφοροποιήσεις ανάμεσα στους ορισμούς που χρησιμοποιεί η Ε.Ε και σε αυτούς που ακολουθούν τα ίδια τα κράτη μέλη όπως η Ελλάδα και η Αυστρία, γεγονός που από μόνο του δημιουργεί αμφιβολία για το κατά πόσο οι πολιτικές και τα μέτρα της Ε.Ε. για τις ορεινές περιοχές και κατ' επέκταση των κρατών μελών είναι στοχευμένα και μπορούν να αντιμετωπίσουν ολοκληρωμένα και αποτελεσματικά τα ιδιαίτερα και πολυδιάστατα οικονομικά, κοινωνικά και περιβαλλοντικά προβλήματα των ορεινών περιοχών.

Ποια είναι όμως τα κυριότερα ζητήματα που μας απασχολούν σήμερα;

Στα θεσμικά ζητήματα

Πέραν του ήδη αναφερθέντος θεμελιώδους σημασίας θέματος της διάκρισης των εννοιών «Ορεινός Δήμος», «Ορεινή Περιοχή», «Ορεινή Κοινότητα», «Μειονεκτική Κοινότητα», της αποσαφήνισης της σημερινής κατάστασης, της θεσμικής κατοχύρωσης του χαρακτηρισμού ενός δήμου ως "ορεινού" προκειμένου όπως αναφέρθηκε να είναι εφαρμόσιμες οι θετικές διακεκριμένες πολιτικές για τις περιοχές μας.

Είναι αναγκαίο να προβούμε σε συστηματική καταγραφή των νομοθετικών διατάξεων που ρυθμίζουν ζητήματα των ορεινών περιοχών, ώστε να είναι ευκολότερη για όλους η εφαρμογή και τήρησή τους.

Είναι γεγονός ότι απουσιάζει ένας εθνικός φορέας για την προστασία και ανάπτυξη των ορεινών περιοχών, στον οποίο συμμετέχοντας εκπρόσωποι των συναρμόδιων υπουργείων και των εθνικής εμβέλειας ενώσεων ΚΕΔΕ, ΕΝΠΕ θα μπορούσαν αξιοποιώντας τις έρευνες και μελέτες για τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, τα προβλήματα των περιοχών αυτών θα πρότειναν συντονισμένα εθνικές και ευρωπαϊκές πολιτικές αντιμετώπισής τους.

Η σύσταση Ινστιτούτου Ορεινής Πολιτικής κατ' αντιστοιχία του προβλεπόμενου στο άρθρο 208 ου Ν. 3852/2010 Ινστιτούτου Νησιωτικής Πολιτικής θα μπορούσε να λειτουργήσει υποστηρικτικά στον εθνικό αυτό φορέα.

Θα πρέπει η Πολιτεία να αφουγκραστεί και να κατανοήσει ότι η υποστελέχωση των υπηρεσιών των δήμων μας ιδιαίτερα μάλιστα με εξειδικευμένο προσωπικό, καθιστά την αυτοδιοίκηση πρώτου βαθμού διαμελισμένη σε δήμους διαφορετικών ταχυτήτων, όχι γιατί λείπει το όραμα, η πρόθεση ή οι δυνατότητες του τόπου και των ανθρώπων που τον υπηρετούν αλλά γιατί απουσιάζει χρόνια τώρα παντελώς το ενδιαφέρον της κεντρικής εξουσίας για τις αραιοκατοικημένες περιοχές.

Οι πιέσεις που ασκούνται από τους πληθυσμιακά μεγάλους δήμους είναι προφανώς ισχυρότερες. Οι εκάστοτε Κυβερνήσεις φαίνεται ότι εθελοτυφλούν μπροστά στο φαινόμενο της αστυφιλίας που έχει τις ρίζες και την αιτία του στο γεγονός της εγκατάλειψης εκ μέρους της, της υπαίθρου και των πλεονεκτημάτων της για την εθνική οικονομία.

Πρόσφατα μέτρα, που λήφθηκαν προς μετριασμό των συνεπειών, των επιβληθέντων από τα μνη­μόνια μέτρων, όπως το μέτρο της ενδοαυτοδιοικητικής κινητικότητας έπληξαν για άλλη μια φορά τους μικρούς υποστελεχωμένους δήμους, το προσωπικό των οποίων χωρίς καμία λογική και όφελος για την πολιτεία μετακινήθηκε σε δήμους που ήδη έβριθαν προσωπικού.

Οι ορεινοί δήμοι, και δη οι μεγάλοι σε έκταση, με λίγους κατοίκους στερούνται του ανάλογου αριθμού αντιδημάρχων λόγω του πληθυσμού τους. Η συγκέντρωση καθ' ύλη και κατά τόπο αρμοδιοτήτων σε δύο μόνο, στην πλειονότητα των περιπτώσεων, αντιδημάρχους, εκ των οποίων μάλιστα ο ένας άμισθος, καθιστά ακατόρθωτο το έργο τους. Στερούμαστε συγχρόνως των υπηρεσιών Γενικού Γραμματέα, και βέβαια ούτε λόγος για τη στοιχειώδη υπηρεσία ενός ιδιαίτερου γραμματέα, τον οποίο διαθέτει και η μικρότερη ιδιωτική επιχείρηση.

Υποστελεχωμένες έως ανύπαρκτες κοινωνικές υπηρεσίες σε αρκετούς δήμους, εκεί όπου οι κάτοικοι που φορολογούνται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο όπως και οι συμπολίτες μας των άλλων περιοχών, δεν έχουν πρόσβαση ούτε δυνατότητα αναζήτησης κοντά τους αντίστοιχων υπηρεσιών. Η παροχή αυτών των υπηρεσιών από την τοπική αυτοδιοίκηση είναι μοναδικός δρόμος.

Οι δήμοι μας, μετά την εφαρμογή του Ν 3852/2010, σε συνδυασμό με την απαγόρευση προσλήψεων δεν έτυχαν της αρχικά προβλεφθείσας υποστήριξής τους από το προσωπικό των πρώην ΤΥΔΚ. Το προσωπικό εκείνο ήρθε να προστεθεί στις οργανωμένες τεχνικές υπηρεσίες των δήμων των μεγάλων πόλεων των νομών μας και οι δήμοι μας καλούνται να ανταποκριθούν στην προετοιμασία έργων για το περισσότερο από ποτέ ανταγωνιστικό ΕΣΠΑ 2014-2020 με ανύπαρκτο ή στην καλύτερη των περιπτώσεων ελάχιστο προσωπικό.

Η θεσμική κατοχύρωση της υποχρεωτικής διοικητικής υποστήριξης των ορεινών δήμων από τις έδρες των νομών ή όμορους δήμους ή της υπηρεσίες της περιφερειακής ενότητας, προβάλει ως άμεση ανάγκη όσο τουλάχιστον απαγορεύονται οι αναγκαίες προσλήψεις.

Εδώ θα μπορούσε να συμβάλλει και επανεξέταση του πλαισίου των αρμοδιοτήτων του προσωπικού των ΚΕΠ.

Σε κάθε περίπτωση όμως, η θέσπιση κινήτρων πρόσληψης και παραμονής προσωπικού (με μοριοδότηση της εντοπιότητας, της παραμονής στη θέση πρόσληψης για ικανό χρονικό διάστημα) θα συμβάλλει καθοριστικά στην στελέχωση των δήμων μας.

Είναι γνωστό σε όλους μας ότι κανένας άλλος φορέας της Γενικής Κυβέρνησης δεν συνέβαλε όσο η Τοπική Αυτοδιοίκηση στη μείωση του ελλείμματος.

Η μείωση του αριθμού των έμμισθων αντιδημάρχων στους μικρούς πληθυσμιακά αλλά μεγάλους σε έκταση δήμους και η μη κάλυψη των εξόδων μετακίνησης των δημοτικών συμβούλων για τη συμμετοχή τους στις συνεδριάσεις συμβουλίων και επιτροπών έχει ήδη δημιουργήσει το απαράδεκτο φαινόμενο αποθάρρυνσής τους για ενασχόληση με τα κοινά του τόπου τους εξαιτίας της οικονομικής αδυναμίας τους ν' ανταπεξέλθουν σε έξοδα μακρινών μετακινήσεων, αδυναμίας που δυστυχώς αφορά όλα τα νοικοκυριά. Ιδιαίτερα έντονο είναι το φαινόμενο στις γυναίκες αιρετές που δυστυχώς πλήττονται εντονότερα από την ανεργία και άρα βρίσκονται σε δυσχερέστερη οικονομική θέση. Το φαινόμενο αυτό συνάδελφοι οδηγεί σε έλλειμμα δημοκρατίας τελικά κι αυτό πρέπει να μας απασχολήσει σοβαρά.

Αντίστοιχα και σύμφωνα με το ισχύον θεσμικό πλαίσιο θα πρέπει να αυξηθεί ο αριθμός των ειδικών συμβούλων-ειδικών συνεργατών - επιστημονικών συνεργατών ώστε να είναι τουλάχιστον ισάριθμοι με τους αντιδημάρχους (άμισθους και έμμισθους).

Η εφαρμογή ειδικού προγράμματος τεχνικής υποστήριξης μικρών δήμων για την προετοιμασία έργων και δράσεων για το ΕΣΠΑ 2014-2020 ενόψει των ανωτέρω είναι άμεση αναγκαιότητα.

Όσον αφορά τα οικονομικά θέματα,

Είναι επιτακτική η ανάγκη εκτίμησης του πραγματικού λειτουργικού κόστους των ορεινών μικρών πληθυσμιακά δήμων.

Οι μεγάλες αποστάσεις σε δύσβατα οδικά δίκτυα, σημαίνουν υψηλότερα κόστη λειτουργίας των οχημάτων, οι χαμηλές θερμοκρασίες της χειμερινής περιόδου και η διάρκειά της στις περιοχές μας σημαίνουν μεγαλύτερες δαπάνες για τη θέρμανση των δημοτικών κτιρίων, των σχολικών μονάδων.

Το κριτήριο της ορεινότητας λοιπόν θα πρέπει να ενισχυθεί για την κατανομή ΚΑΠ και ιδιαίτερα της ΣΑΤΑ.

Οι ορεινοί αραιοκατοικημένοι Δήμοι είναι υποχρεωμένοι να δαπανούν μεγάλα ποσά για συντηρήσεις μεγάλων σε μήκος δικτύων ύδρευσης, αποχέτευσης, να δαπανούν δυσανάλογα σε σχέση με αυτά που μπορούν να εισπράττουν για φωτισμό οδών, ή για την μεταφορά απορριμμάτων. Οι ελάχιστοι κάτοικοι δεν αντέχουν περισσότερη επιβάρυνση στα δημοτικά τους τέλη. Για το λόγο αυτό η επιχορήγηση των ορεινών αραιοκατοικημένων δήμων κρίνεται απαραίτητη.

Οι περισσότεροι από εμάς καλούμαστε να καλύψουμε από τα ανταποδοτικά μας έσοδα το υψηλότατο κόστος μεταφοράς σκουπιδιών στις πεδινές περιοχές όπου είναι εγκατεστημένοι οι ΧΥΤΥ ή ΣΜΑ. Από ποια έσοδα συνάδελφοι, πόσων κατοίκων;

Πρέπει επιτέλους να κατοχυρωθούν περιβαλλοντικά τέλη για την τοπική ανάπτυξη (από τη ΔΕΗ όχι μόνο νια τα μικρά υδροηλεκτρικά έργα, και άλλους παραγωγούς, να μας αποδίδονται τα τέλη υλοτομίας που έχουμε πάψει να εισπράττουμε).

Συνολικά για όλους τους δήμους θα πρέπει να επιδιώξουμε ευνοϊκή τιμολόγηση του ηλεκτρικού ρεύματος (για ΦΟΠ, βιολογικούς καθαρισμούς, υδρογεωτρήσεις κλπ.) και των τεχνικών εργασιών (για μετατοπίσεις-επεκτάσεις δικτύων ) της ΔΕΗ προς τους δήμους.

Διεκδικούμε την αύξηση του μεριδίου της Τ.Α. από το πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων με προτεραιότητα στους μικρούς ορεινούς δήμους που στερούνται διαχειριστικής επάρκειας και την απόδοση πόρων του Πράσινου Ταμείου ώστε να εξυπηρετούν τους καταστατικούς σκοπούς του.

Στον τομέα των συγκοινωνιών μεταξύ απομακρυσμένων μεταξύ τους οικισμών και του κέντρου του νομού, καθώς τα ΚΤΕΛ προβαίνουν διαρκώς σε μειώσεις των δρομολογίων τους, θα πρέπει να προχωρήσουμε στην επιδότησή τους. Οι κάτοικοι της υπαίθρου δικαιούνται κι αυτοί ίσης με­ταχείρισης με τους πολίτες των αστικών κέντρων.

Είναι άμεσης προτεραιότητας ζήτημα η ανάγκη τροποποίησης της ρύθμισης που αφορά το όριο απόστασης μεταξύ κατοικίας του μαθητή και της σχολικής του μονάδας για την χρηματοδότηση της μεταφοράς του, στις ορεινές περιοχές. Δεν είναι το ίδιο να περπατά ένα παιδί σε ένα ορεινό με χαμηλή θερμοκρασία τοπίο με το να διανύει την ίδια απόσταση στα όρια ενός οικισμού.

Στον τομέα της ανάπτυξης των ορεινών περιοχών/Αγροτική-τουριστική Ανάπτυξη/ ΕΣΠΑ/ Υποστήριξη επιχειρηματικότητα - Απασχόληση

Η εξειδίκευση για τους ορεινούς δήμους των συγχρηματοδοτούμενων επιχειρησιακών προγραμμάτων της νέας προγραμματικής περιόδου 2014-2020 (ΕΣΠΑ, Π.Α.Α. κλπ.) πρέπει να αποτελεί κοινό στόχο των αυτοδιοικητικών, όπως και η εφαρμογή ειδικού προγράμματος τεχνικής υπο­στήριξης μικρών δήμων για την προετοιμασία έργων και δράσεων για το ΕΣΠΑ.

Η εφαρμογή στρατηγικών ανάπτυξης ορεινού χώρου με παροχή κινήτρων αποκέντρωσης (η ενίσχυση της αγροτικής και κτηνοτροφικής δραστηριότητας, με προγράμματα νέων αγροτών, με χρηματοδότηση προγραμμάτων βελτίωσης βοσκοτόπων, με ειδικές δράσεις και μέτρα για την προστασία του δασικού πλούτου (Αγροτική -δασική οδοποιία) συντελεί, πέραν των άλλων, στην ανάσχεση του φαινομένου της αστυφιλίας και εξ αυτής απορρεόντων προβλημάτων

Σημαντική όμως είναι και η μη επαρκώς αξιοποιηθείσα δυνατότητα τουριστικής ανάπτυξης των περιοχών μας. Στοχευμένα μπορούμε να δημιουργήσουμε και να εφαρμόσουμε πρόγραμμα αξιοποίησης εγκαταλελειμμένων σχολείων και εγκαταστάσεων της δασικής υπηρεσίας και του στρατού για κοινωφελείς δράσεις και χρήση ενδεικτικά ως μονάδων αγροτουρισμού, αθλητικού τουρισμού κλπ..

Οι ορεινοί δήμοι διεκδικούν:

Ειδικά φορολογικά κίνητρα για την ενίσχυση της επιχειρηματικότητας στις ορεινές περιοχές. Θεσμοθέτηση μειωμένου ΦΠΑ στο 16%, 9% και 5% στις ορεινές δημοτικές ή τοπικές κοινότητες.

Επαναφορά στο καθεστώς ασφάλισης στον ΟΓΑ των επαγγελματιών των ορεινών περιοχών με πληθυσμό μικρότερο των 2000 κατοίκων.

Εφαρμογή προγραμμάτων ενίσχυσης γυναικείας επιχειρηματικότητας.

Στον τομέα της Υγείας και Κοινωνικής Πολιτικής

Εφαρμογή Τηλεϊατρικής και Τηλεφροντίδας.

Άμεση στελέχωση και εξοπλισμό όλων των αγροτικών ιατρείων. Θέσπιση κινήτρων για την κάλυψη των θέσεων αγροτικών ιατρών.

Άμεση προμήθεια με ασθενοφόρα 4X4 όλων των κέντρων υγείας που βρίσκονται σε ορεινές περιοχές

Ενίσχυση οργανωτικά και οικονομικά των δικτύων κοινωνικής αλληλεγγύης που συστήνονται και λειτουργούν με πρωτοβουλία και συντονισμό της ΤΑ. Κάλυψη θέσεων κοινωνικών λειτουργών σε όλους τους δήμους

Στον τομέα των υποδομών & περιβάλλοντος

Κάλυψη τηλεοπτικού σήματος στις ορεινές περιοχές

Μετάβαση στο ψηφιακό σήμα όλων των ορεινών περιοχών της χώρας

Είναι απαραίτητες οι παρεμβάσεις για τη δημιουργία εργαλείων στρατηγικής σημασίας για την κατοχύρωση της ορεινότητας (Κτηματολόγιο για οριοθετήσεις ορεινών χώρων, Χωροταξικό Πλαίσιο, GIS, Βάσεις δεδομένων, Οδηγοί για εξαιρετικής σημασίας θέματα).

Στον τομέα της Παιδείας του Πολιτισμού και Αθλητισμού

Η εφαρμογή προγραμμάτων ενισχυτικής διδασκαλίας & Διά Βίου Μάθησης στις απομακρυσμένες περιοχές που υπηρετούμε είναι προτεραιότητα για κάθε δημοτική αρχή, αλλά πρέπει να γίνει και προτεραιότητα του κράτους, μειώνοντας τον απαιτούμενο για τη δημιουργία τμημάτων αριθμό συμμετεχόντων ανάλογα με το πληθυσμιακό κριτήριο.

Οι κάτοικοι των μικρών σε πληθυσμό ορεινών δήμων δεν έχουν τις ίδιες ευκαιρίες άθλησης και πολιτιστικών δραστηριοτήτων ενώ οι δήμοι αδυνατούν να υποστηρίξουν τέτοιες δράσεις επαρκώς οικονομικά. Η εφαρμογή προγράμματος ειδικής χρηματοδότησης ανάλογων δράσεων θα επέφερε στοιχειώδη ισορροπία στο αντίστοιχο δικαίωμα των νέων και μεγαλύτερων κατοίκων της υπαίθρου.

Στον επίκαιρο λόγω των καιρικών συνθηκών τομέα της πολιτικής προστασίας

Θεομηνίες. Καλούμαστε να απεγκλωβίσουμε κατοίκους ή επισκέπτες αποκλεισμένους. Χωρίς επικοινωνία καθώς το σήμα κινητής τηλεφωνίας στις περισσότερες περιοχές είναι ανύπαρκτο, χωρίς τηλέφωνα ανάγκης στο ατέλειωτο δασικό οδικό δίκτυο.

Κι όλα αυτά χωρίς την απαιτούμενη χρηματοδότηση για κάλυψη αναγκών πολιτικής προστασίας.

Με δύσκολη τη συνεργασία με κάποια δασαρχεία που κατά κανόνα επικαλούνται έλλειψη πόρων, μηχανημάτων και προσωπικού για αντιμετώπιση όσων συμβαίνουν στο δασικό δίκτυο και συνάμα αρνούνται καταχρηστικά παραχωρήσεις, ενδεικτικά, θα αναφέρω παλαιών στρατιωτικών φυλακίων για στέγαση εξοπλισμού υπηρεσιών πολιτικής προστασίας.

Και καθώς μετά τα χιόνια και τις πλημμύρες μας περιμένει η θερινή περίοδος ας μην ξεχνούμε πόσο ισχνή είναι η χρηματοδότηση των δήμων για δράσεις πυροπροστασίας.

Ο ορεινός χώρος είναι σημαντικής σπουδαιότητας όχι μόνο για τη φυσική και πολιτισμική κληρονομιά του αλλά και για την οικονομία που παράγει κυρίως στον πρωτογενή τομέα.

Η ανάδειξη και αξιοποίηση των συγκριτικών του πλεονεκτημάτων, που υποτιμήθηκαν βάναυσα, έως ότου τα βουνά κατοικηθούν ξανά από τους περιβαλλοντικούς πρόσφυγες, είναι υπόθεση που οι πολίτικοι, κάθε βαθμίδας οφείλουμε να υπηρετήσουμε.

Η ανάγκη συγκράτησης του αγροτικού πληθυσμού στην ύπαιθρο ώστε να αποφευχθούν φαινόμενα διόγκωσης της ανεργίας στον αστικό ιστό αλλά και φαινόμενα περιβαλλοντικού και κοινωνικού μαρασμού στις αγροτικές περιοχές είναι στόχος επιτεύξιμος αν τα προβλήματα και τα φυσικά και κοινωνικοοικονομικά χαρακτηριστικά των ορεινών περιοχών λαμβάνονται υπόψη σε βάθος ώστε τα μέτρα να εξειδικεύονται κατά περίπτωση για να πάψει ο μαρασμός τους να επιτείνεται.

Η ανάδειξη των συγκριτικών πλεονεκτημάτων κάθε παραγωγικού πόρου, η στήριξη των δραστηριοτήτων της τοπικής ενδοχώρας για την κοινωνική και οικονομική ανασυγκρότηση με την καλλιέργεια μοντέλου παραγωγής ειδικών προϊόντων, η παροχή ευκαιριών πολυαπασχόλησης με την προώθηση ειδικών πολιτικών γι' αυτήν προς διασφάλιση της κοινωνικής συνοχής, η διασφάλιση συνθηκών ίσων ευκαιριών μεταξύ των δύο φύλων, η αναβάθμιση υποδομών, η προστασία και ανάδειξη των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών των περιοχών της υπαίθρου, η διαφύλαξη των τοπίων, των δασών των περιβαλλοντικών χαρακτηριστικών, η προστασία και ανάδειξη των πολιτιστικών πόρων ως αναπτυξιακών πόρων, η διευκόλυνση της πρόσβασης σε υποδομές, επικοινωνία και γνώση, η ολοκληρωμένη ανάδειξη και αξιοποίηση των τοπικών συγκριτικών πλεονεκτημάτων μπορούν να φέρουν την ελληνική ύπαιθρο στη θέση που της αξίζει και της ανήκει.

Συνάδελφοι, το γνωρίζουμε όλοι, η αποκέντρωση είναι προαπαιτούμενο της δημοκρατίας.