Στην κεντρική φωτογραφία. Από την παρέλαση του τότε οκτατάξιου Γυμνασίου Κλειτορίας στις28 Οκτ.1963 (οι τάξεις ήταν τότε έξη και άρχιζαν από την τρίτη έως την όγδοη)  

           Σημαιοφόρος, Δημήτριος Κούκουρας μαθητής ογδόης Η’ τάξεως.

            Παραστάτες της σημαίας από δεξιά:

Πετρόπουλος Ιωάννης από το Πλανητέρου μαθητής εβδόμης Ζ’ τάξεως.

Ο ευρισκόμενος εις το αριστερό ήταν μαθητής έκτης ΣΤ’ τάξεως και γιός  υπαλλήλου απο άλλη περιοχή που ο πατέρας του υπηρετούσε τότε στο δημόσιο ταμείο και δεν θυμάμαι το όνομά του.

 Η σημαία διέρχεται από το άκρο της πλατείας η οποία φαίνεται υποτυπωδώς διευθετημένη ενώ όλοι οι δρόμοι ήταν ακόμη χωμάτινοι. Οι τελευταίοι μαθητές που ακολουθούν την παρέλαση δεν έχουν ακόμη περάσει από το γεφύρι της Βέργας, καθ’οτι το Γυμνάσιο τότε είχε πάνω από πεντακόσιους μαθητές.

Είναι ή τελευταία χρονιά που οι μαθητές φορούσαν πηλήκια και τα κορίτσια ποδειές. Από την επόμενη χρονιά αυτά καταργήθηκαν και το Γυμνάσιο έμεινε με τον ίδιο αριθμό τάξεων μόνο που άρχιζαν από την πρώτη έως την έκτη. 

Τη σημαία συνοδεύουν οι μαθήτριες από δεξιά:

Μαρία Γιαννούλια του Παναγιώτη από την Κλειτορία μαθήτρια εβδόμης Ζ’ τάξεως

Βάσω Ανδριανοπούλου μαθήτρια της έκτης ΣΤ’ τάξεως (κόρη του γιατρού μας)

Ευφροσύνη Δημοπούλου μαθήτρια ογδόης Η’ τάξεως από την Καλλιθέα (κόρη του παπά Θεόδωρου)

Φωτογραφία από την παρέλαση της 25ης Μαρτίου 1964.

Παρέλαση στον κεντρικό δρόμο της Κλειτορίας, αριστερά φαίνεται ακόμη το σπίτι που είχε καεί και είναι σήμερα το σπίτι του Τάκη του Δογάνη.Όλοι στη σημαία είναι ντυμένοι με εθνικές παραδοσιακές στολές που  φυλάσσονταν με ευλάβεια από εκείνους οι οποίοι τις κληρονόμησαν από τους παππούδες και τις γιαγιάδες τους και μάλιστα πολλές από αυτές έφθαναν μέχρι το 1821, τι απέγιναν άραγε όλα αυτά τα ιστορικά κημήλια;

Παρέλαση προ των επισήμων στο γήπεδο του Γυμνασίου  με την έναρξη των γυμναστικών επιδείξεων του σχολείου τον Ιούνιο του 1964.

Μετά το τέλος των μαθημάτων πραγματοποιούνταν τότε γυμναστικές επιδείξεις από όλους τους μαθητές με τις οδηγίες των τότε γυμναστών Παπαγεωργίου Γεωργίου από του Δάρα και Παρασκευοπούλου Νικολάου από το Πράσινο Γορτυνίας Ακολουθούσαν στη συνέχεια αγώνες στίβου όπου συμμετείχαν αγόρια και κορίτσια (δρόμοι ταχύτητας, άλματα, ρίψεις).Οι νηκιτές βραυεύονταν με τιμητικό δίπλωμα και στεφάνι από κλαδί ελιάς στο κεφάλι. Αυτοί οι οποίοι πετύχαιναν τις καλύτερες επιδόσεις συμμετείχαν στη συνέχεια σε περιφερειακούς αγώνες όλων των σχολείων του νομού που γίνονταν στην Πάτρα.

Φωτογραφίες από το προσωπικό του  αρχείο

γράφει  ο Δημήτριος Κούκουρας

Ανώτατος Αξιωματικός ε.α.

phghkalavrytapress