Προεκλογική περίοδος και οι δύο “μεγάλοι” συνδυασμοί, προερχόμενοι από την ίδια μήτρα, πασχίζουν να αναδείξουν τις διαφορές τους, σημαντικότερη των οποίων είναι η σειρά με την οποία έχουν τα χρωματιστά ανθρωπάκια στο έμβλημά τους. Ο Καλλικρατικός Δήμος Καλαβρύτων από τη σύστασή του διοικείται από την ίδια παράταξη, με μόνες διαφορές στα πρόσωπα που αναλαμβάνουν κατά καιρούς και όχι στην πολιτική τους. Αυτή η αδιάλειπτη εφαρμογή του προγράμματός τους θα έπρεπε προφανώς να έχει επιφέρει και θετικά αποτελέσματα. Είναι όμως έτσι; Ας προσπαθήσουμε να περιγράψουμε την κατάσταση που επικρατεί στο Δήμο Καλαβρύτων.

Ο Δήμος Καλαβρύτων έχει περίπου 7.000 πραγματικούς μόνιμους κατοίκους. Η πλειοψηφία αυτών είναι συνταξιούχοι. Τα μικρότερα χωριά είναι σχεδόν άδεια. Οι λίγοι νέοι δυσκολεύονται πολύ να βρουν μια κανονική εργασία και υποαπασχολούνται, ιδίως στις μικρότερες δημοτικές ενότητες. Οι κανονικές θέσεις εργασίας που υπάρχουν και που δημιουργούνται αφορούν μόνο τα Καλάβρυτα και σε πολύ μικρότερο βαθμό, την Κλειτορία. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη συνεχή μείωση του πληθυσμού, κατά κύριο λόγο στα μικρότερα χωριά. Το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν τα χωριά μας είναι η αδυναμία εύρεσης σταθερής και αξιοπρεπώς αμειβόμενης εργασίας. Ας δούμε τις συνθήκες που αντιμετωπίζει ο κάθε κλάδος.

Οι κτηνοτρόφοι, χωρίς υπεύθυνη επιστημονική και τεχνολογική υποστήριξη, ωθούνται στη μετατροπή των επιχειρήσεων τους από εντάσεως εργασίας σε εντάσεως κεφαλαίου, χωρίς καν να διαθέτουν τα απαιτούμενα κεφάλαια τα οποία προσπαθούν να αντλήσουν δανειζόμενοι με υπερβολικά επιτόκια. Τα δε έργα υποδομής συνήθως αφορούν λίγους συγκεκριμένους και όχι το σύνολο των παραγωγών, κάνοντας πιο δύσκολη την κατάσταση για όσους μένουν “στην απ΄ έξω”.

Οι καταστηματάρχες που έχουν επενδύσει σημαντικά κεφάλαια σε μια φθίνουσα δραστηριότητα βλέπουν και αυτοί να μην γίνονται σεβαστοί οι κόποι και το ρίσκο τους. Ο Δήμος κάνει πολύ κακή αξιοποίηση των κοινοχρήστων χώρων , παραχωρώντας τους έναντι ενός εξωφρενικά χαμηλού αντιτίμου και σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από αυτόν που επιτάσσουν οι ανάγκες της περιοχής και τα μεγέθη των καταστημάτων. Η επιπόλαιη συμπεριφορά, διαχρονικά, της δημοτικής αρχής και των διαφόρων συλλόγων, ιδίως τις μέρες πριν και μετά το Δεκαπενταύγουστο κάνει ακόμα χειρότερα τα πράγματα, στερώντας στην ουσία έσοδα από τα καταστήματα που συνεισφέρουν σεβαστά ποσά στον προϋπολογισμό και ενισχύοντας αυτά που συνεισφέρουν ελάχιστα ή και σχεδόν καθόλου. Με την ενίσχυση “αεριτζήδων” δεν νομίζω πως μπορούμε να αναμένουμε κάποιο σοβαρό αποτέλεσμα.

Οι διάφοροι εργάτες και τεχνίτες είναι θύματα της “μαύρης” εργασίας. Τα ένσημά είναι σπάνια, οι θέσεις ιδιωτικών υπαλλήλων μετρημένες στα δάχτυλα και ο προϋπολογισμός του Δήμου αντί να κατευθύνεται στη συντήρηση των ήδη υπαρχουσών υποδομών και στα μεροκάματα των δημοτών, κατευθύνεται σε νέα “μεγάλα” έργα που ελάχιστη χρησιμότητα και απόδοση έχουν και που ελάχιστα μεροκάματα αφήνουν στους κατοίκους των χωριών μας. Αλήθεια, η “επένδυση” τόσων εκατομμυρίων ευρώ στο χιονοδρομικό, πόσα παραπάνω παιδιά αναμένεται να στείλει στα σχολεία της Ψωφίδας, του Πάους, της Δάφνης ή έστω της Κλειτορίας; Σήμερα που όλα σχεδόν τα παιδιά σπουδάζουν στο πανεπιστήμιο, πως θα επιστρέψουν ορισμένα από αυτά στον τόπο τους και με ποιες συνθήκες;

Συνοψίζοντας, έχουμε φτάσει στο σημείο να αναρωτιόμαστε γιατί ένας δήμος που διαχρονικά δεν σέβεται την εργασία, την μόρφωση και την περιουσία των δημοτών του, έχει φτάσει σε αυτό το σημείο και ο κατήφορος δείχνει να μην έχει τελειωμό. Κάνεις δεν ασχολείται με τα προβλήματα και κανένας δεν προτείνει λύσεις, ούτε προεκλογικά έστω για το θεαθήναι. Η προεκλογική εκστρατεία τους περιορίζεται στο “οι άλλοι είναι χειρότεροι” και στο “η Λαϊκή Συσπείρωση βάζει για πλάκα”. Οι αρχές και το πρόγραμμα θεωρούνται περιττά, πάμε και όπου βγει… και αφού έχουμε δει που βγαίνει, ο καθένας ας αναλάβει τις ευθύνες που συνεπάγεται η ψήφος του.

Η παραίτηση από κάθε σοβαρή προσπάθεια για να αντιστραφεί η κατάσταση είναι γενικευμένη. Κανένας δεν ασχολείται ούτε καν με την εκμετάλλευση των πρώτων υλών που είναι το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνει μια διαλυμένη οικονομία. Ενδεικτικά, τέσσερις τόνοι ξερού ξύλου ισοδυναμούν περίπου με έναν τόνο πετρελαίου και παράγουν μηδενικούς ρύπους. Θα μπορούσαμε να εκμεταλλευτούμε, με επιστημονικό τρόπο, τα δέντρα που αφθονούν στην περιοχή μας και να πετύχουμε θέσεις εργασίας σε όλα ανεξαιρέτως τα χωριά, επιπλέον εισόδημα, αύξηση των εκτάσεων προς καλλιέργεια και βοσκή, αντιπυρικά και αντιπλημμυρικά έργα με ελάχιστο κόστος. Ταυτόχρονα θα αποφεύγαμε τις πιέσεις για τοποθέτηση ανεμογεννητριών στα βουνά και φωτοβολταϊκών, με τις επακόλουθες επιβαρύνσεις στο περιβάλλον. Η οικονομία της Φινλανδίας στηρίζεται εδώ και δεκαετίες στην εκμετάλλευση του δασικού πλούτου.

Φτάσαμε στο σημείο να συζητάμε αν είναι υπερβολή να έχουμε σχολεία ή αγροτικό γιατρό στη Δάφνη και την Ψωφίδα, ενώ θα έπρεπε να ζητάμε ευνοϊκότερη μεταχείριση από το κράτος. Ακόμη και αν τα παιδιά είναι λίγα, οι φόροι πληρώνονται με το παραπάνω από τους κατοίκους της περιοχής, χωρίς σπουδαία ανταπόδοση από πλευράς κράτους. Δεν μπορεί να δεχόμαστε να μην έρχεται τρίτος δάσκαλός στη Δάφνη επειδή είναι δύο παιδιά λιγότερα, δεν μπορεί η περιοχή μας να λειτουργεί με τα ίδια πληθυσμιακά κριτήρια που ισχύουν για τις πόλεις. Είναι υποχρέωση της δημοτικής αρχής να υπερασπίζεται και να προβάλλει τα δικαιώματα και τις διεκδικήσεις των δημοτών της.

Τα παραπάνω δεν τα γράφω για να προσβάλω ή να προκαλέσω κάποιον. Είναι οι διαπιστώσεις που κάνω μετά από τόσα χρόνια ζωής στο χωριό και η πεποίθησή μου πως τα πράγματα μπορούν να αλλάξουν με την αλλαγή της πολιτικής κατεύθυνσης και τη σωστή κατανομή των πόρων. Γι’ αυτό και είμαι υποψήφιος για τρίτη φορά με τη Λαϊκή Συσπείρωση, το μόνο συνδυασμό που υπερασπίζεται τα δικαιώματα του αγρότη, του κτηνοτρόφου, του μικροεπαγγελματία,του υποαπασχολούμενου, του ανέργου, επομένως της συντριπτικής πλειοψηφίας των κατοίκων του δήμου μας και καλώ κάθε υπεύθυνο πολίτη να μας στηρίξει στις προσεχείς εκλογές.

Ο Χαράλαμπος Δουφεξής του Ιωάννη γεννήθηκε στη Δάφνη (Στρέζοβα), όπου και τελείωσε το Λύκειο. Είναι πτυχιούχος του τμήματος Διεθνών και Ευρωπαϊκών Οικονομικών Σπουδών του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών (πρώην ΑΣΟΕΕ).