Με αφορμή την επαναλειτουργία της ατμήλατης μηχανής του Οδοντωτού ΔΚ 8.001 μετά από πολλά χρόνια, δημοσιεύουμε σχετικό ποίημα του συμπατριώτη μας Θεόδωρου Γ. Θανόπουλου, συνταξιούχου εκπαιδευτικού, τ. Σχολικός Σύμβουλος Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης, με τίτλο "Το τραινάκι", από την ποιητική συλλογή για παιδιά και νέους : «Για την Ειρήνη και την Ελπίδα».

Το τρενάκι

«Τσάφα - τσουφ… μικρό τρενάκι

ανεβαίνεις την πλαγιά.

Ξεφυσάς και ξεφουσκώνεις

σαν παππούς και σα γιαγιά.

Δόντια ρίχνεις, δόντια απλώνεις

και γαντζώνεσαι απ’ αυτά.

Να! Τελειώνει η ανηφόρα,

ξαναρχίζει ισοτοπιά.

Δες… περνάμε γαλαρίες.

Μια στο φως, μια σκοτεινιά ∙

Λες και παίζουμε κρυφτούλι,

στην απάνω γειτονιά.

Το φαράγγι που διαβαίνεις,

άγρια έχει ομορφιά.

Βράχια απλώνονται ζερβά σου,

ποταμάκι στα δεξιά.

Τέλειωσε ∙ έφτασε κι η ώρα,

στα Καλάβρυτα θα βγω.

Τι μαγευτικό ταξίδι!

Δε θα το ξεχάσω εγώ!

Θόδωρος Γ. Θανόπουλος