Σήμερα το πρωί καθοδόν για Αθήνα, δέχτηκα τηλεφώνημα από συνδημότη μας ασθενή με δεκαδική πυρετική κίνηση και του συνέστησα αφού προβεί σε τεστ covid από τον ΕΟΔΥ που βρισκόταν στα Καλάβρυτα, να επισκεφτεί το νοσοκομείο Καλαβρύτων για να βγάλει ακτινογραφία θώρακος, για το ενδεχόμενο πιθανής πνευμονίας.

Η γυναίκα έκανε το τεστ (σημειωτέον είχε κάνει και ένα 2 τεστ πριν από δύο μέρες πάλι από τον ΕΟΔΥ) πήρε το  αρνητικό αποτέλεσμα και επισκέφτηκε το νοσοκομείο για να βγάλει ακτινογραφία.

Το  πρώτο πράγμα που ρώτησε η προϊσταμένη του ιδρύματος, ήταν ποιος γιατρός την έστειλε και όταν η ασθενής είπε το όνομα Νασιώτης, η κυρία προϊσταμένη απάντησε ότι δεν είναι δικός μας γιατρός και κάτσε και περίμενε...

Που περίμενε;

Έξω στο κρύο για κάνα μισάωρο για να αποφανθεί η κυρία αν πρέπει να βγάλει ή όχι ακτινογραφία.

Δεν ξέρω σε ποιο νοσοκομείο της Αμερικής εργάστηκε η κυρία.

Πιθανόν αν μας δείξει το βιογραφικό της να μάθουμε (ίσως και να έχουμε συναντηθεί σε κάποιο από αυτά.)

Ένα δεύτερο θέμα που θέλω να θίξω εδώ, είναι η κατάσταση στο γηροκομείο και η επαναφορά στην εργασία ανθρώπων, θετικών σε covid συμπτωματικών και ασυμπτωματικών.

Το λέω αυτό και εδώ θα ήθελα τη γνώμη της κυρίας Συμεωνίδου, της υπεύθυνης υγείας της Περιφέρειας, το όνομα της οποίας επικαλούνται για την επαναφορά στην εργασία των εργαζομένων που προσβλήθηκαν, μετά από ένα δεκαήμερο και χωρίς τη διενέργεια μοριακών τεστ.

Και σαν επίλογο.

Σήμερα το πρωί ανέλαβα την ευθύνη να πω σε εργαζόμενη του ιδρύματος (θετική στον covid) να μην πάει στη δουλειά, παρόλο ότι είχε κληθεί, γιατί χθες στα πλαίσια rapid test που διενέργησα ήταν με πυρετό και βήχα.

Πληροφορήθηκα ότι θα υπάρξουν κυρώσεις εναντίον της.

Αν τολμήσουν να πειράξουν την εργαζόμενη του ιδρύματος για αυτό το λόγο, να ξέρουν ότι τα βάζουν μαζί μου.

Επειδή είμαι από τους ανθρώπους που δεν μασάνε και σε λόγια και σε έργα, μία συμβουλή.