Το φθινόπωρο είναι η κατ' εξοχήν εποχή των σταφυλιών και πολλοί το θεωρούν ως «βασιλιά» των φρούτων χάρη στα ασύγκριτα συστατικά του. Άμεσα συνδεδεμένο με την ελληνική γη, το σταφύλι εντυπωσιάζει με τη χαρακτηριστική νόστιμη γεύση του, την αξιόλογη αντιοξειδωτική του δράση και την υψηλή περιεκτικότητά του σε θρεπτικά συστατικά...Το σταφύλι αποτελεί έναν πολύτιμο σύμμαχο όχι μόνο για την υγεία μας αλλά και την ομορφιά μας.
Τα σταφύλια καλλιεργούνται στην περιοχή μας από τα πανάρχαια χρόνια είτε σε αμπελώνες είτε σε κληματαριές και οι ποικιλίες τους ταξινομούνται σε 3 μεγάλες ομάδες τις λευκές, τις ερυθρές και τις ροδόχρωμες. Παρόλο που επικρατεί η άποψη ότι τα κόκκινα σταφύλια είναι πιο ωφέλιμα για την υγεία μας, όλα τα είδη ασκούν ευεργετική επίδραση στον ανθρώπινο οργανισμό.
Ένα τσαμπί σταφύλια, αποτελεί ένα από τα πιο θρεπτικά και εύγεστα σνακ, με εξαιρετικά οφέλη για την υγεία μας. Δεν χρειάζεται να τα ξεφλουδίσουμε, να τα κόψουμε ή να τα καθαρίσουμε. Αρκεί να τα πλύνουμε καλά και να απολαύσουμε τη ζουμερή τους γεύση και τα οφέλη τους.
Διατροφική αξία
Περιέχει κάλιο, βιταµίνες Α, Β και C, ενώ ανεξαρτήτου χρώματος, περιέχει αντιοξειδωτικές ουσίες που ονομάζονται φλαβονοειδή και θεωρείται πως συμβάλουν στην πρόληψη χρονίων νοσημάτων. Η ρεσβερατρόλη, ένα πολύτιμο φυτικό συστατικό, που βρίσκεται στη φλούδα του, αποτελεί το «διασημότερο» συστατικό του σταφυλιού και έχει φανεί πως μπορεί να ασκήσει προστατευτικό ρόλο στη λειτουργία της καρδιάς.
Η ρεσβερατρόλη εμφανίζει, επίσης, ισχυρή αντιγηραντική δράση, προστατεύοντας το κολλαγόνο και την ελαστίνη των ιστών και βοηθώντας στη διατήρηση της νεανικής εμφάνισης.
Η ρεσβερατρόλη βρίσκεται σε μικρότερες ποσότητες στα μούρα, στο πεύκο, στα ρόδια, στα φιστίκια και τα φασόλια.
Η βιταμίνη Α συμβάλλει σημαντικά στην καλή λειτουργία της όρασης και προστατεύει από διάφορες οφθαλμολογικές παθήσεις.
Το σταφύλι κυρίως λόγω του καλίου που περιέχει σε μεγάλες ποσότητες αυξάνει τη διούρηση και καταπολεμά την κατακράτηση των υγρών, διατηρώντας την αρτηριακή πίεση σε χαμηλά επίπεδα. Θεωρείται η κυριότερη τροφή αποτοξίνωσης. Τα έλαια που παράγονται από τα κουκούτσια των σταφυλιών είναι πλούσια σε λιπαρά οξέα τα οποία μειώνουν την χοληστερόλη. Η κατανάλωση σταφυλιού βοηθάει σε καταστάσεις ύπαρξης δυσπεψίας, δυσκοιλιότητας και αιμορροΐδων.
Τα αντιοξειδωτικά του σταφυλιού παρουσιάζουν, επίσης, σημαντική καρδιοπροστατευτική δράση καθώς εμποδίζουν την οξείδωση της LDL χοληστερόλης, προλαμβάνουν τη συσσώρευση των αιμοπεταλιών και καταπολεμούν το σχηματισμό αθηρωματικής πλάκας.
Τα φλαβονοειδή που εμπεριέχονται στο σταφύλι εκτός από την ενίσχυση του καρδιαγγειακού συστήματος, συμβάλλουν και στη θεραπεία διαφόρων λοιμώξεων.
Παχαίνουν τα σταφύλια τελικά;
Πολλοί έχουν την εντύπωση πως το σταφύλι παχαίνει και πως έχει πολλές θερμίδες, το οποίο δεν ισχύει για τους παρακάτω λόγους:
- Γιατί 1 μεσαίο τσαμπί σταφύλια (40-50 ρόγες) έχει περίπου 150 θερμίδες όσο δηλαδή 2 μεγάλα άλλα φρούτα
- Γιατί η φυσική γλυκύτητα του σταφυλιού οφείλεται στα φυσικά του σάκχαρα, την φρουκτόζη και όχι στην ζάχαρη, την σουκρόζη όπως την εννοούμε συνήθως
- Το σταφύλι είναι φρούτο που τρώγεται ώριμο, συνεπώς τα φυσικά του σάκχαρα είναι παραωριμασμένα, όταν είναι πια βρώσιμο. Αυτή η γλυκιά του γεύση είναι που μας μπερδεύει και έχουμε την αίσθηση ότι επειδή είναι γλυκό είναι και παχυντικό.
Τα σταφύλια λοιπόν μπορούν να ενταχθούν ακόμα και σ' ένα πρόγραμμα απώλειας βάρους, χωρίς ενδοιασμούς αλλά και χωρίς υπερβολές!
Αντί γλυκού: Το σταφύλι είναι ένα φρούτο που, εφόσον δεν το υπερκαταναλώνετε, μπορεί να καλύψει την επιθυμία σας για γλυκό δίνοντας λίγες θερμίδες. Πέρα από τη φυσική γλυκιά του γεύση, μπορεί να σας δώσει την αίσθηση ότι απολαμβάνετε παγωτό, αν απλά βάλετε μερικές ρόγες στην κατάψυξη.
Διαλέξτε λοιπόν τα σταφύλια που σας αρέσουν, μαύρα ή λευκόσαρκα, με κουκούτσι ή χωρίς και εντάξτε τα στη διατροφή σας όχι μόνο για τη γεύση τους αλλά και για τις ιδιότητές τους.
ΠΡΟΙΟΝΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΤΑΦΥΛΙ
Σταφίδα ονομάζεται το αποξηραμένο σταφύλι.Η σταφίδα διακρίνεται σε δύο είδη, τη μαύρη και την άσπρη. Η άσπρη λέγεται και σουλτανίνα. Τρώγεται σκέτη ως γλυκό και προστίθεται συνήθως σε κέικ και διάφορα γλυκά. Η κύρια διεργασία παραγωγής έχει να κάνει με την ξήρανση του καρπού.
Η πιο γνωστή ποικιλία μαύρης σταφίδας είναι η κορινθιακή.
Ο μούστος είναι ο χυμός που παράγεται από το πατημα των σταφυλιών. Παίρνει το χρώμα του από τις χρωστικές ουσίες του φλοιού των σταφυλιών, οπότε μπορεί να είναι λευκός ή ερυθρός, με υψηλή περιεκτικότητα σε σάκχαρα. Χρησιμοποιείται για την παραγωγή διαφόρων προϊόντων, όπως του κρασιού μετά από αλκοολική ζήμωση καθώς και παραδοσιακών προϊόντων όπως το πετιμέζι, τη μουσταλευριά, τα μουστοκούλουρα.
Η μουσταλευριά είναι το γλυκό του φθινοπώρου. Όπως το όνομά της δηλώνει, γίνεται από μούστο και αλεύρι. Η κρέμα μπορεί να γίνεται με αλεύρι, ή ένα συνδυασμό από το άμυλο καλαμποκιού και αλεύρι. Σήμερα, οι περισσότεροι μάγειροι χρησιμοποιούν μόνο το άμυλο καλαμποκιού. Η αρχαία Κρητική μουσταλευριά χύνεται σε ένα δίσκο, κόβεται σε σχήμα μπακλαβά, στεγνώνει κάτω από τον ήλιο και διατηρείται σε μεγάλα πήλινα βάζα για το χειμώνα.
Τα μουστοκούλουρα παράγονται με βασικό υλικό το μούστο από τα τέλη Αυγούστου έως τις αρχές Δεκεμβρίου, ή με πετιμέζι ολόκληρο τον χρόνο. Είναι σκούρα, τραγανά και αρωματικά. Τα περισσότερα ελληνικά αρτοποιεία πωλούν μουστοκούλουρα και το καθένα έχει τη δική του συνταγή. Μπορεί να είναι είτε μικρά και σκληρά, ή μεγάλα και εύθραυστα.
Πετιμέζι ονομάζεται το παχύρευστο προϊόν από το μούστο των σταφυλιών μετά από βράσιμο, χωρίς προηγούμενη ζύμωση, το οποίο χρησιμοποιείται από τους Έλληνες και χρησιμοποιήθηκε και από τους αρχαίους Ρωμαίους. Οι Ρωμαίοι το χρησιμοποίησαν στη μαγειρική σε διάφορες εκδόσεις από πετιμέζι με ονομασίες sapa, defrutum και carenum. Η τουρκική του ονομασία είναι Pekmez.
Μεγάλη εξειδίκευση παρατηρείται στην Κρήτη, στη Ζάκυνθο και σε διάφορα άλλα μέρη της Ελλάδας. Το πετιμέζι παράγεται από το παρατεταμένο βράσιμο μούστου για ώρες, μέχρι να γίνει σκούρο και σιροπιαστό και διατηρείται για μεγάλο χρόνο. Αποτελούσε μια από τις αρχαίες γλυκαντικές ουσίες, μαζί με το μέλι και χρησιμοποιείτο σαν υποκατάστατο της ζάχαρης, όταν η ζάχαρη ήταν πάρα πολύ ακριβή ή για υγιεινή διατροφή. Η γεύση του δεν είναι μόνο γλυκιά, αλλά πολύ πιο σύνθετη, με ελαφρά πικρό υπόβαθρο.
Χρησιμοποιείται σε γλυκά κατά το ψήσιμο και επίσης ως ένα γλυκό επικάλυμμα για μερικά φαγητά, γλυκά ή σαλάτες. Χρησιμοποιείται σήμερα σε ολόκληρη την Ελλάδα και μπορεί να παράγεται για χρήση στο σπίτι, ή για πώληση στο εμπόριο με διάφορες εμπορικές ονομασίες.
Γεωργία Κουτσιουρή
Copyright © 2021 Β. Αποστολόπουλος All Rights Reserved
Προσθήκη νέου σχολίου