Yπάρχει χρόνια τώρα η συνήθεια αλλά και η ανάγκη με αφορμή ''μεγάλες'' θρησκευτικές γιορτές, άνθρωποι που για επαγγελματικούς ή άλλους λόγους, έχουν επιλέξει να ζουν μακρυά από τον τόπο καταγωγής τους,να επισκέπτονται την Επαρχία μας.

Το ταξίδι που κάνουν αυτοί οι άνθρωποι προς το χωριό τους είναι μια ανίκητη εσωτερική ανάγκη,είναι η νοσταλγία για το χώρο και το αντάμωμα με τους αγαπημένους τους.

Πιθανόν όμως να υπάρχει κάτι πιο δυνατό και πιο βαθύ.Μπορεί το ταξίδι αυτό να μην είναι η απλή μεταφορά από την ασφυκτική πόλη στο ήρεμο χωριό,αλλά το ταξίδι προς τον εαυτό τους.

Η δύναμη χιλιάδων ετών που ο άνθρωπος έζησε με τα πράγματα που η φύση του έδινε δωρεάν και είναι τα σπουδαιότερα ,φαίνεται να υπερτερεί απέναντι στη ''αφύσικη'' σύγχρονη πόλη.

Εκείνο που πρέπει να παρατηρούμε είναι η απλότητα από την οποία συνοδεύεται η παρουσία και παραμονή μερικών συμπατριωτών μας, οι οποίοι ενώ έχουν μια καταξιωμένη επαγγελματική δραστηριότητα, είναι διάσημοι στον χώρο τους και στο πανελλήνιο εδώ γίνονται ένα μαζί μας .

Αυτό είναι φυσικά προς τιμήν τους

 Μπορείς να τους συναντήσεις σε μια θρησκευτική γιορτή του συλλόγου Φιλιωτών αλλά και σε μια απλή βόλτα στου ΄΄Μάζι''(Με τον Ταμπουρά το φεγγάρι και τους ήχους της φύσης.Εκεί έγινε ο γύρος του χωριού με τον οποίο χωριανοί και άλλοι όταν το φεγγάρι είχε ποιά ξεπροβάλει περπάτησαν σε ενα τοπίο εξαιρετικά μαγευτικό λέγοντας τραγούδια για το φεγγάρι. Τον Ταμπουρά έπαιζε ο Κύριος Δημήτριος Σταθακόπουλος Δικηγόρος παρ' Αρείω Πάγω και Δρας Κοινωνιολογίας της ιστορίας Παντείου Πανεπιστημίου Μουσικολόγος-μουσικός). ή ακόμα πιο απλά στην πλατεία του χωριού μπορείς να συναντηθείς μαζί τους χωρίς να το καταλάβεις.

Θ.ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

(Φωτογραφίες από το KLEITORIAnews)