Ο νεότερος εμβολιασμός

Και ενώ το 2020 έφυγε, ένα έτος κατά κοινωνικό αίσθημα απαισιόδοξο -κυρίως λόγω κορονοϊού και των οικονομικών συνέπειών του- , έρχεται το 2021 με μία ελπίδα αισιοδοξίας. Βέβαια, αυτή η αισιοδοξία θα μπορούσε να είχε επισημανθεί περισσότερο κατά το προηγούμενο έτος, αν αναλογιστούμε τα εξής:
  1. Αυξήθηκε η χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και μειώθηκε η ατμοσφαιρική ρύπανση (ποσοστό οφειλόμενο και στο lockdown), μέσω και κρατικών και παγκόσμιων πρωτοβουλιών.
  2. Θεσπίστηκε νομοθεσία για την κακοποίηση ζώων και προάγεται η υπεύθυνη στάση μας προς αυτά.
  3. Μειώθηκαν οι πάσχοντες από ελονοσία και φυματίωση, ενώ εξαφανίστηκε ο ιός της Πολιομυελίτιδας από την Αφρική και άρα παγκοσμίως. Το τελευταίο μάλιστα αποτελεί και την κύρια αφορμή του άρθρου.
Και άλλα επιτεύγματα πραγματοποιήθηκαν κατά το περασμένο έτος, αλλά μονοπώλησε το ενδιαφέρον ο κορονοϊός, η ιατρική με την τεχνολογία της και ο εμβολιασμός. Εισαγωγικά, σημειώνεται ότι το εμβόλιο κατά του κορονοϊού αποτελεί ένα μεγάλο επιστημονικό επίτευγμα για την ταχύτητα παραγωγής του και την ασφάλεια και αποτελεσματικότητα που διαφαίνεται να έχουν τα εν λόγω εμβόλια, ιδίως τα εγκεκριμένα ή άμεσα-μελλοντικά εγκεκριμένα. Αλλά, «Μαζί με τα εμβόλια βγήκαν και οι αντι-εμβολιαστές», όπως εύστοχα σχολίασε ο Καθηγητής Διευθυντής Παθολογίας/ Λοιμωξιολογίας κ. Μάρκος Μαραγκός αμέσως μετά τον εμβολιασμό του. Και αυτό αποτελεί και ένα μεγάλο ζήτημα. ΑΦΟΡΜΗ Αφορμή, λοιπόν, για το παρακάτω άρθρο, στάθηκαν τα παραπάνω λόγια του κ. Καθηγητή και η εξαφάνιση της Πολιομυελίτιδας από τον πλανήτη κατά το 2020, και αναλογιζόμενος την προοπτική του νέου έτους βασικά ως προς τον κορονοϊό και τον εμβολιασμό κατά αυτού, παραθέτω κάποιες προσωπικές σκέψεις και παρατηρήσεις μου. Η Πολιομυελίτιδα σαν νόσος, πρωτο- περιεγράφηκε το έτος 1789, ενώ ο ιός που την προκαλεί 120 χρόνια μετά, δηλαδή στα 1909, όταν και θεωρήθηκε ο πιο επικίνδυνος και απειλητικός ιός για τα παιδιά κατά τον 20ο αιώνα (τονίζεται ιδιαίτερα ότι έμφαση είχε δοθεί στη νόσηση των παιδιών και όχι των ηλικιωμένων). Και φτάνοντας στη δεκαετία του ’50, οι Sabin και Salk ξεκίνησαν τον εμβολιασμό στα παιδιά κατά του ιού της Πολιομυελίτιδας, εμβολιασμός ο οποίος ισχύει έως σήμερα. Παρατηρώντας λοιπόν τα παραπάνω, εύκολα προκύπτουν τα εξής δύο συμπεράσματα: η ανθρωπότητα καταπολέμησε και εξαφάνισε την Πολιομυελίτιδα σε δύο αιώνες, και άρα ποια μπορεί να είναι η προοπτική μας με τον κορονοϊό, ο οποίος ήρθε στην ζωή μας πριν μόλις ένα χρόνο; Πώς θα καταπολεμήσουμε την πανδημία σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα; Είναι ασφαλή και αποτελεσματικά τα εμβόλια, και άρα μας δίνουν τη δυνατότητα μιας υγειούς και κοινωνικά πολυεπίπεδης επανέναρξης; Και άλλα ερωτήματα τα οποία μας ταλαιπωρούν και που ο ίδιος δεν έχω απάντηση αλλά προσπαθώ να τα προσεγγίσω παρακάτω. Αυτό που μέγιστο ρόλο διαδραματίζει στην μάχη με τον κορονοϊό, είναι τα υψηλά επιτεύγματα της τεχνολογίας και της σωστής χρήσης της από τους γιατρούς. Συγκεκριμένα, θεωρήθηκε ποιο δύσκολη η ανεύρεση του ιού, παρά η γονιδιακή ταυτοποίησή και η παθογονικότητά του. Με άλλα λόγια, από τη στιγμή που ανακαλύφθηκε ένας «νέος» ιός, άμεσα μάθαμε ότι προκαλεί κυρίως αναπνευστικές λοιμώξεις διαφορετικής βαρύτητας, πώς το επιτυγχάνει αυτό, πώς μεταδίδεται, και συνεπώς πώς λειτουργεί βιολογικά στα ανθρώπινα κύτταρα. Ειδικότερα το τελευταίο, αποτέλεσε τον προάγγελο των εμβολίων. Συνοψίζοντας λοιπόν, η τεχνολογία επέτρεψε στην ανθρωπότητα σε 11 μήνες να παράγει εμβόλια (και όχι σε 60 χρόνια-βλ. Πολιομυελίτιδα), τα οποία αποτελούν από τη μία σωτήρια λύση για την πανδημία (σημειώνεται ότι ο εμβολιασμός αποτελεί προληπτικό μέσο και όχι θεραπευτικό), αλλά από την άλλη εγείρει ερωτηματικά και προβληματισμούς στην κοινωνία, η οποία αντιδρά αισιόδοξα μεν, καχύποπτα δε.   ΟΙ ΛΟΓΟΙ ΑΡΝΗΣΗΣ   Σκοπός μου δεν είναι να πείσω τους αναγνώστες να εμβολιαστούν ή να τους αποτρέψω από αυτό, άλλωστε η άποψη μου για τον εμβολιασμό είναι προφανής και προσωπική, ενώ του κοινωνικού συνόλου ελεύθερη και ατομικά υπεύθυνη. Παρόλα αυτά, θα ήθελα να προσεγγίσω τους λόγους που η κοινωνία είναι αντιδραστική και ορισμένες φορές και αρνητική στον εμβολιασμό κατά του κορονοϊού. Οι λόγοι πιθανά είναι πολλοί και σύνθετοι αλλά θεωρώ βασικότερους τους εξής:
  1. Ταχύτητα παραγωγής των εμβολίων,
  2. Μειωμένη ενημέρωση και αδιάφορες δράσεις για την προαγωγή και ευαισθητοποίηση της κοινωνίας για τον εμβολιασμό (απόντες οι σύλλογοι, κοινότητες, δήμοι κλπ.)
  3. Και η μεγάλη παθογένεια των ημερών μας: το αντι-εμβολιαστικό κίνημα.
Όσον αφορά τους αντι-εμβολιαστές, προσωπικά έχω αρθρογραφήσει κατά το παρελθόν, ενώ παραπάνω προαναφέρθηκε η δυνατότητα της τεχνολογίας να παράγει άμεσα και γρήγορα εμβόλια, καταρχήν ασφαλή και κατόπιν αποτελεσματικά. Και προτού αναλυθούν η ασφάλεια και η αποτελεσματικότητα των εμβολίων, ιδιαίτερη αναφορά χρήζει το κομμάτι της ενημέρωσης των πολιτών, όπου, συνοπτικά, ο γιατρός παρουσιάζει την ύπαρξη ενός νέου εμβολίου, το οποίο δρα με τον τάδε τρόπο, με τους εξής κινδύνους και αποτελέσματα, ώστε μόνος του και ελεύθερα το άτομο να αποφασίσει για τον εμβολιασμό του. Ενημέρωση δηλαδή με βάση την επιστήμη αλλά και κατά τρόπο κατανοητό προς τον άνθρωπο που ανησυχεί.   ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ- ΑΣΦΑΛΕΙΑ- ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ Πιο συγκεκριμένα και αρχικά, ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στην ασφάλεια ενός εμβολίου. Ήδη η Ε.Μ.Α (European Medicines Agency/ Ευρωπαϊκός Οργανισμός Φαρμάκων) τροφοδοτείται από δεδομένα μελετών των εμβολίων τα οποία και συνεχώς αξιολογεί. Ο τρόπος που τα αξιολογεί λοιπόν, ακολουθεί όμοια πρωτόκολλα με οποιοδήποτε άλλο φάρμακο ή εμβόλιο αλλά, με ταχύτερες διαδικασίες. Παράλληλα, δέχεται ερευνητικά δεδομένα για τις ανεπιθύμητες ενέργειες των εμβολίων και πώς αυτές αντιμετωπίζονται. Δηλαδή, ακόμα και αν ένα εμβόλιο εγκριθεί, υπάρχει περίπτωση να ανακληθεί για λόγους νέων δεδομένων και ερευνών, οι οποίες συνεχίζονται και κατά τον εμβολιασμό που ήδη ξεκίνησε. Με αυτόν τον τρόπο και η εταιρεία παραγωγής αλλά και ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Φαρμάκων θωρακίζονται και προωθούν καταρχήν την ασφάλεια του εμβολίου. Δεύτερον, τα εμβόλια πέραν της ασφάλειάς τους, οφείλουν να αποδείξουν και την αποτελεσματικότητά τους. Με απλά και συνοπτικά λόγια, στις μελέτες χρησιμοποιούνται άτομα- εθελοντές που δεν έχουν νοσήσει ποτέ από κορονοϊό και οι μελετητές τους εμβολιάζουν. Κατόπιν, παρατηρούν αν ο εμβολιασμένος «κολλήσει» με κορονοϊό, τι είδους λοίμωξης θα αποκτήσει (ασυμπτωματικός, ελαφρά λοίμωξη, βαριά λοίμωξη αναπνευστικού, ανάγκη νοσηλείας κ.ο.κ.). Για παράδειγμα, τα εγκεκριμένα εμβόλια έδειξαν αποτελεσματικότητα με ορισμένο ποσοστό και χρειάστηκαν πάνω από 30.000 εθελοντές (αυξανόμενο νούμερο ακόμα), ενώ αυτή η αποτελεσματικότητά τους -άρα και η ασφάλειά τους- παρακολουθείται συνεχώς, δίνοντας έτσι ελπίδα για ριζική αντιμετώπιση του κορονοϊού (με εργαλείο την πρόληψη και όχι την θεραπεία, αναγκαία ξανατονίζοντας). Με άλλα λόγια, η πλειοψηφία των εθελοντών που εμβολιάστηκαν και διαγιγνώσθησαν με κορονοϊό (PCR- μοριακό τεστ) ανέπτυξαν ήπια λοίμωξη ή ήταν ασυμπτωματικοί. Τρίτον, είναι βέβαιο ότι πλέον καθημερινά θα «βομβαρδιζόμαστε» με νέα δεδομένα, και όχι μόνο για τα εμβόλια και τις ανεπιθύμητες ενέργειές τους, αλλά και για τον ιό, για την ανάπτυξη αντισωμάτων, για τις λοιμώξεις που προκαλεί ο ιός, για την πιθανή ή σίγουρη μετάλλαξη του ιού και ποιο εμβόλιο από τα εγκεκριμένα και τα μελλοντικά εγκεκριμένα να επιλέξουμε. Συμπερασματικά, παραθέτοντας όλα τα ανωτέρω στοιχεία και με βάσει τις έννοιες της προληπτικής Ιατρικής- εμβολιασμού και της ορθής ενημέρωσης του κοινού, είναι καθεμιάς και καθενός η ώρα μιας απόφασης ελεύθερης και συνειδητής.

Προσθήκη νέου σχολίου

Το περιεχόμενο αυτού του πεδίου παραμένει ιδιωτικό και δε θα εμφανίζεται δημόσια.
  • Επιτρεπόμενες ετικέτες HTML: <a href hreflang> <em> <strong> <cite> <blockquote cite> <code> <ul type> <ol start type> <li> <dl> <dt> <dd> <h2 id> <h3 id> <h4 id> <h5 id> <h6 id>
  • Αυτόματες αλλαγές γραμμών και παραγράφων.
  • Οι διευθύνσεις ιστοσελίδων και οι διευθύνσεις email μετετρέπονται σε συνδέσμους αυτόματα.
CAPTCHA
1 + 12 =
Solve this simple math problem and enter the result. E.g. for 1+3, enter 4.