«Πιστεύοντας ανυποχώρητα ότι κάθε υποψήφιος που θέλει να εκλεγεί Βουλευτής, θα πρέπει πρώτα και κύρια να γνωρίζει το νομό του και να τον γνωρίζει η κοινωνία του νομού του, ζητώ από τους πολίτες της Αχαΐας να κρίνουν την παρουσία μου στην πολιτική, τους δύσκολους και διαρκείς αγώνες μου (και με τις όποιες ατυχίες ή εις βάρος μου καταστάσεις),γνωρίζοντας πως αποδεδειγμένα είμαι δίπλα τους...πριν αλλά και μετά τις εκλογές!» (Δημήτρης Τριανταφυλλόπουλος, υποψήφιος βουλευτής Νέας Δημοκρατίας στο νομό Αχαΐας).

ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΩ με ιδιαίτερο ενδιαφέρον την προεκλογική εκστρατεία όλων σχεδόν των υποψηφίων βουλευτών, ανεξαρτήτως πολιτικού κόμματος ή παράταξης. Και ομολογώ εκείνο που με εντυπωσιάζει είναι το ήθος ορισμένων εξ αυτών, οι οποίοι απέχουν πολύ από τον φανατισμό και την μισαλλοδοξία κάποιων άλλων εποχών.
Ένας εξ αυτών και ο γνωστός δημοσιογράφος, με το πλούσιο βιογραφικό, ο Δημήτρης Τριανταφυλλόπουλος, υποψήφιος βουλευτής της «Νέας Δημοκρατίας» στο νομό Αχαΐας.
Δεν είναι –αν θέλετε η εντοπιότητα, που κάνει πολλούς να αισθάνονται πιο οικείοι με τους πολιτικούς. Δεν είναι ο όποιος τοπικισμός, ο οποίος πολλές φορές υπερτερεί κι αυτών ακόμη των συναισθημάτων των πολιτών. Είναι η ειλικρίνεια που διακρίνει τον άνθρωπο. Το ήθος και η ευπρέπειά του. Η εντιμότητα και το πνεύμα φιλαλληλίας, αγάπης και εκτίμησης, που τον διακρίνει απέναντι στον συνάνθρωπό του. Τον συμπολίτη του. Τον συνοδοιπόρο και στρατοκόπο της ίδιας της ζωής!

Ξέρετε, πολλές φορές, αντικρίζοντας έναν πολιτικό, είτε γιατί επί χρόνια μάς είχαν προϊδεάσει αρνητικά, είτε γιατί πολλοί πολιτικοί δεν άντεχαν το βάρος της αποστολής των, λειτουργούσαν με μια λογική ξένη προς την φιλοσοφία του απλού λαού, ο κόσμος συνήθως «κουμπωνόταν». «Καλά, πολιτικός είναι αυτός, ψέματα λέει!..».
Ο κόσμος πληγώθηκε. Τραυματίστηκε. Πόνεσε. Και το κυριότερο, κάποιοι (είτε της μιας, είτε της άλλη παράταξης) φρόντισαν εδώ και πολλά χρόνια να υποθάλπουν την κρίση, με αποτέλεσμα ο ελληνικός λαός να αισθανθεί ότι «τσαλακώνεται» η προσωπικότητά του. Οι αξίες και τα ιδανικά του.
Αυτό το είδαν ορισμένοι νέοι πολιτικοί. Το ένιωσαν. Το βίωσαν. Έγιναν ένα με τα προβλήματα του κόσμου. Ή, τουλάχιστον, κατάλαβαν την αιτία του κακού και θέλουν να την εξοβελίσουν. Να την εξανδραποδίσουν. Κι ένας εξ αυτών των πολιτικών είναι ο Δημήτρης Τριανταφυλλόπουλος, που περπατά πολλές φορές προβληματισμένος πάνω στον άλλοτε εύφορο και σήμερα κουρασμένο φλοιό της αχαϊκής γης, προκειμένου να δώσει λύσεις σε πολλά προβλήματα του τόπου που γεννήθηκε. Στον τόπο που είδε το φως της ζωής!

Δεν ξέρω τι θα καταφέρει. Δεν ξέρω αν θα μπορέσει ν’ αλλάξει πολλά στο πολιτικό τοπίο. Στον χώρο που γεννήθηκε.  Αν θα μπορέσει να πραγματώσει τις επιθυμίες και να υλοποιήσει τα όνειρα και τις προσδοκίες των συμπολιτών του. Ξέρω, όμως, ότι οΔημήτρης Τριανταφυλλόπουλος θα βάλει την ψυχή του. Θα καταθέσει μπροστά στον κόσμο, που θα τον ψηφίσει, και το τελευταίο απόθεμα της καρδιάς του. 
Ιδού κάμνω τα πάντα νέα, έλεγε κάποτε ένας άνθρωπος που περπατούσε με το ραβδί του στην περιοχή της Γαλιλαίας. 
Το ίδιο επιθυμεί και ο Δημήτρης Τριανταφυλλόπουλος: Να κάνει τα πάντα νέα. Να ξανανιώσει η επαρχία. Να ξαναβρεί ελπίδα και χαμόγελο ο συμπολίτης του. Να δώσει όραμα στους νέους του τόπου του. Να ξαναδούν χαρά οι ξωμάχοι της ζωής και να γείρει κάποτε ο ήλιος πάνω απ’ το κεφάλι τους! Να παλέψει για τα ιδεώδη και τα ιδανικά της φυλής. Τα ήθη και τις παραδόσεις του λαού. Τη γλώσσα και τη θρησκεία του. 

Για την Ελλάδα και τον Χριστό!..