Η φετινή επέτειος της παντοτινής λάμψης του Πολυτεχνείου δεν μας καλεί μόνο να θυμηθούμε: μας καλεί να οργιστούμε.

Να οργιστούμε για το γεγονός ότι μια χώρα 40 χρόνια μετά την πτώση της αμερικανοκίνητης χούντας, συνεχίζει να τρώει τα παιδιά της.

 Να οργιστούμε για το γεγονός ότι η αστυνομία και η πολιτική και επιχειρησιακή της ηγεσία θυμίζει τις πιο μαύρες εποχές της χτυπώντας τους νέους της Ελλάδας.

Να οργιστούμε για το επίπεδο ορισμένων μορφωτικών ηγητόρων που αντί να μαθαίνουν γράμματα στα παιδιά μας, τα απειλούν και τα μισούν.

Να οργιστούμε για το γεγονός ότι η Δημοκρατία είναι παρελθόν.

Να οργιστούμε που η κυβέρνηση της Ελλάδας του 2014 στεγάζει δηλωμένους χουντικούς και φασίστες όταν δεν συνομιλεί απευθείας με τους ναζί, που δολοφονούν τα παιδιά εργαζομένων, που δολοφόνησαν τον γιο μας, τον Παύλο Φύσσα.

Σας καλώ όλες κι όλους να σκεφτείτε όχι τους εαυτούς σας αλλά τα παιδιά σας, αναλογιζόμενοι πως θα ήταν ο κόσμος χωρίς αγώνες.

Ούτε μέρα χαμένη.

Αυτή τη 17η Νοέμβρη τιμούμε έμπρακτα τους νεκρούς μας, όχι στα λόγια. Τιμούμε το αίμα που χύθηκε, στο χώρο του Παραρτήματος το οποίο πρέπει να αποδοθεί στο λαό και τη συλλογική μνήμη.

Όλοι στο δρόμο, όλοι στον αγώνα.

Η Βουλευτής  Αχαΐας του ΣΥΡΙΖΑ

Μαρία ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ