Λίγο πριν την Ιερά Μονή του Μεγάλου Σπηλαίου, μια πηγή που για σαράντα και πλέον χρόνια ξεδιψά τον περαστικό ,έχει δώσει το ''τοπωνύμιο'' στο σημείο εκείνο, ΄΄Στου Χαλμούκη την βρύση''.

Η πηγή είχε πάρει αυτό το όνομα, γιατί ο κυρ Κώστας Χαλμούκης, που πριν λίγες μέρες έφυγε από κοντά μας για το μακρύ ταξίδι,λειτουργώντας με Πίστη και αλτρουισμό, περισυνέλλεξε το νερό μετά από ένα περιστατικό που του συνέβη εκεί.

Στις αρχές της δεκαετίας του 70' εργαζόταν στην εταιρία ''ΔΟΜΙΚΗ'' η οποία κατασκεύαζε τον δρόμο Καλαβρύτων- Διακοπτού. Κατα΄την διάρκεια των εργασιών σ΄ εκείνο το σημείο, το βαρύ μηχάνημα έργων που πραγματοποιούσε την διάνοιξη, μετακίνησε ένα μικρό βράχο και αυτόματα απελευθερώθηκε μεγάλη ποσότητα νερού το οποίο ήταν αποθηκευμένο σε μια υπόγεια λεκάνη. Αποτέλεσμα της δύναμης που εκτονώθηκε μονομιάς ,ήταν να παρασυρθεί ο ίδιος, μαζί με μεγάλη ποσότητα λάσπης προς την πλευρά της χαράδρας.

Με την βοήθεια των συναδέλφων του κατάφερε να απεγκλωβιστεί και να βγει σώος. Ετσι αποφάσισε

να ''μαζέψει'' αυτό το νερό, με προσωπική του εργασία και έξοδα, αφού θεώρησε ότι Θεϊκή δύναμη τον κράτησε στη ζωή αφού το περιστατικό έγινε ανήμερα της Αγίας Κυριακής

Η σκέψη των ανθρώπων τότε κατευθυνόταν και προς τον συνάνθρωπο. Η επιλογή του να διαθέσει κόπο και χρήματα χωρίς ο ίδιος να έχει όφελος αλλά να ξεδιψά ο άγνωστος περαστικός για τα επόμενα χρόνια, δείχνει την διαφορετική κουλτούρα των ανθρώπων που έχουν ζήσει πριν από εμάς σ' αυτόν τον τόπο.

Η πηγή βγάζει ακόμα νερό άριστης ποιότητας , ελπίζουμε να συμβαίνει το ίδιο για πολλά χρόνια και οι διερχόμενοι να πίνουν νερό στη μνήμη του.

Τέτοια σημεία ,που έχουν την ιστορία τους και είναι τόσο χρηστικά για όλους μας, πρέπει να διατηρούνται καθαρά με προσπάθεια του καθενός μας αλλά και της υπεύθυνης Δημοτικής αρχής

Θεόδωρος Παπαδόπουλος