γράφει ο Β. Αποστολόπουλος

Δυστυχώς αυτό που όλοι εμείς οι συγγενείς του, οι φίλοι του, οι συμπατριώτες του και όσοι τον είχαν γνωρίσει από κοντά απευχόμαστε, συνέβει... Έφυγε από κοντά μας σε ηλικίας 79 χρονών ο Τάκης Δημητρόπουλος - Κατσέπας. Απεβίωσε χτες (2/6/2015) και κηδεύεται σήμερα (3/6/2015) στις 4.20 το απόγευμα, στο Μάνεσι όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε.

Το 1961 σε ηλικία 25 χρονών, έφυγε για την Αθήνα όπου γράφτηκε και παρακολούθησε σπουδές στο θέατρο Τέχνης του ΚΑΡΟΛΟΥ ΚΟΥΝ, ενώ παράλληλα εργαζόταν στο Τελωνείο του Πειραιά ως Εκτελωνιστής. Έμεινε σε αυτή την υπηρεσία μέχρι το 2000 που συνταξιοδοτήθηκε, ενώ για πολλά χρόνια επάξια εκπροσώπησε τους συναδέλφους του. Έχει τέσσερα αδέλφια, την Σοφία, την Χριστίνα, τον Αντώνη και τον Βασίλη (Γούλια). 

Δεν θα ξεχάσω ποτέ τα καλοκαίρια στο Ασάνι, μικρά παιδιά τότε, που περιμέναμε στο πανηγύρι της Αγίας Παρασκευής να έρθει ο Τάκης, ο αγαπημένος μας θείος, να ακούσουμε τις ιστορίες από τα παιδικά του χρόνια, από τα χρόνια που ήταν μαθητής στο γυμνάσιο στα Καλάβρυτα, ιστορίες για το πως επιβίωναν στην φτώχια της μεταπολεμικής Ελλάδας, τις σκανδαλιές που έκαναν με τους συμμαθητές του.. Ιστορίες που μας μάθαιναν όμως τον τρόπο, να αγαπάμε τον τόπο μας. Ιστορίες που μας μάθαιναν ότι όλα αυτά που θεωρούσαμε δεδομένα και τα βλέπαμε καθημερινά στα χωριά μας, ήταν αυτά ακριβώς που έκαναν τον τόπο μας μοναδικό, γιατί απλούστατα, δεν υπάρχουν σε άλλα μέρη.

Αργότερα που ήμουν φοιτητής στην Αθήνα, όποτε τον επισκεπτόμουν στο σπίτι του στο Θησείο με θέα την Ακρόπολη, πάντα με ρωτούσε με νοσταλγία για τα χωριά μας, για τους γονείς μου, για τα ξαδέρφια του την Κική, τον Πάνο και τον Ανδρέα τον Παπανδρέου. 

Τελευταία φορά που τον επισκέφτηκα στο σπίτι του, δε δίστασε, με θάρρος να μου πει για το πρόβλημα υγείας που τον ταλαιπωρούσε. Χαμηλόφωνα για να μην τον ακούσει η αδελφή του η Σοφία. Το αντιμετώπισε έτσι θαρραλέα μέχρι το τέλος.

Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει...

Β. Αποστολόπουλος