Σύλλογοι, σύλλογοι παντού. Η ανάγκη των απανταχού Καλαβρυτινών, των Καλαβρυτινών όπου γης, έχει χρόνια τώρα δημιουργήσει μια ανάγκη. Την ανάγκη να απαλύνεται ο πόνος της νοσταλγίας για την ''πέτρα'' που τους γέννησε, για τον τόπο που μεγάλωσαν και ονειρεύτηκαν. Κάθε μικρή ή μεγάλη ευκαιρία μετουσιώνεται σε συνεύρεση και λειτουργεί λυτρωτικά για τους ανθρώπους που αγαπούν τον τόπο τους και τα γνώριμα πρόσωπα. Μια απλή εκδήλωση τους δίνει πνοή και μεγαλώνει την αγάπη που με αγνό τρόπο υπηρετούν.

Κάτι όμως λείπει, κάτι που να μην διαχωρίσει a priori τους Λευκάσιους από τους Καλαβρυτινούς, τους Δαφναίους από τους Κερτεζίτες, τους Λαπάθιους από τους απανωκαμπίτες κ.λ.π.

Αυτός ο προβληματισμός, πιθανόν δημιούργησε μια ιδέα, μια αυτονόητη ιδέα που φιλοδοξεί να ενώσει τους απανταχού Καλαβρυτινούς, ως συλλόγους αλλά και ως άτομα.

Σαν μια αρχή, ας με συγχωρήσουν οι ''Σύλλογοι'',  μα,  σε μια τέτοια κίνηση δεν έχουν νόημα οι τίτλοι, αλλά αξίζει η αναφορά στον άνθρωπο που ''τοποθέτησε'' την ιδέα, και είναι ο κ. Αθανάσιος Φραντζής, και στους ανθρώπους που πλαισίωσαν αμέσως το εγχείρημα και είναι οι : Χρήστος Καμπέρος, Αθανάσιος Χρονόπουλος, Σωκράτης Μούσιας. Όλοι τους  ικανά μέλη σε μεγάλους, ενεργούς και δραστήριους συλλόγους.

Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι πάρα πολλοί σύλλογοι, αλλά και άτομα πολύ γνωστά για την μέχρι σήμερα επαγγελματική και επιστημονική τους δράση, έχουν εκδηλώσει ήδη την επιθυμία να συμμετάσχουν σε αυτή τη ''δυναμική συνεργασία''.

Τέτοιες ενέργειες φιλοδοξούν να μεγαλώσουν την χαρά, αλλά δεν είναι ''παιδική χαρά ''.

Είναι φυσικό στην Ελληνική πραγματικότητα που όλοι γνωρίζουμε, να υπάρξουν αντιδράσεις, αμφισβητήσεις, υπόνοιες, κ.λ.π. Απλά είναι φυσικό !!!.

Το ΚΑΛΑΒΡΥΤΑΝΕΤ θα είναι αρωγός σε όποια προσπάθεια ξεκινά αλλά και παραμένει σε απόλυτη υγεία.