Αυτοί που βρίσκονται ψηλά 
Θεωρούνε ταπεινό
Να μιλάς για το φαΐ
Ο λόγος; Έχουνε κι όλας φάει...

Οι παραπάνω στίχοι ανήκουν σ' ένα ποίημα του Μπ. Μπρεχτ που γράφτηκε το 1939.

Θα μπορούσε κάλλιστα να είχε γραφτεί στις μέρες μας, για να αντικατοπτρίσει την αδιαφορία του Δήμου Καλαβρύτων στο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν στην εύρεση στέγης, οι νεοδιόριστοι δάσκαλοι των παιδιών μας, οι οποίοι πρόσφατα τοποθετήθηκαν σε σχολεία α'θμιας και β'θμιας εκπαίδευσης της πόλης μας. 

Η διαχρονικότητα του περιεχομένου είναι συγκλονιστική…

Φαίνεται ότι οι "Λουδοβίκοι" και οι "Μαρίες Αντουανέτες" του δήμου μας, αδυνατούν να κατανοήσουν την αγωνία αυτών των ανθρώπων.

Ο λόγος;

Είναι αυτοί που βρίσκονται ψηλά...

Τα παιδιά τους προφανώς δεν φοιτούν στα σχολεία της πόλης μας οπότε δεν τους ενδιαφέρει καν.

Είναι αυτοί που αύριο θα ρίχνουν κροκοδείλια δάκρυα όταν τα σχολεία μας δεν θα έχουν εκπαιδευτικούς και θα κάνουν τάχα ότι ενδιαφέρονται.

Είναι οι ίδιοι που διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους για την ερήμωση του τόπου μας...

Είναι οι κύριοι υπεύθυνοι όταν θα κλείσουν τα σχολεία μας γιατί δεν θα έχουν μαθητές.

Είναι αυτοί που αύριο θα ζητήσουν ξανά την ψήφο μας για να μας οδηγήσουν στην ανάπτυξη...

Περαστικά μας...

Β. Αποστολόπουλος