Στην συνεδρίαση του Δ.Σ του Δήμου Καλαβρύτων την 30/4 συζητήθηκε αίτημα του εργολάβου που έχει αναλάβει την κατασκευή του ''Διοικητηρίου'' στην κεντρική πλατεία Καλαβρύτων,σύμφωνα με το οποίο ζητούσε να του καταβληθεί αποζημίωση για ''θετικές ζημίες'' αφού το έργο σταμάτησε χωρίς δική του ευθύνη.

Το αίτημα λογικό και σύννομο αφού σε ανάλογες περιπτώσεις οι ισχύουσες διατάξεις το προβλέπουν. Η σχετική εισήγηση όμως που ανέλυε τα αιτούμενα κατά περίπτωση ποσά,περιελάμβανε ΄ζημίες'' με τις οποίες διαφώνησε δημοτικός σύμβουλος της αντιπολίτευσης.

Αυτές ήταν η αποζημίωση για την φύλαξη του κτιρίου κατά την διάρκεια που οι εργασίες είχαν σταματήσει και η αποζημίωση επίσης για την αδράνεια μηχανήματος η οποία προήλθε από την παύση των έργων και το συγκεκριμένο μηχάνημα δεν μπορούσε να διατεθεί αλλού.

Σε μια περίοδο που βρίσκεται σε εξέλιξη δικαστική έρευνα ,με την διαδικασία του κατεπείγοντος λόγω κινδύνου παραγραφής,η οποία αφορά έργα που είχαν γίνει το 2002 και η προανάκριση περιλαμβάνει ανεξαιρέτως όλους τους τότε δημοτικούς συμβούλους ,κάθε θέμα οικονομικής υφής καίει πιο πολύ.

Όταν λοιπόν στην συνεδρίαση της 30/4/2015 άνοιξε το θέμα περί θετικών ζημιών και αφού φυσικά ακολούθησαν, εισήγηση, συζήτηση και ενστάσεις, το θέμα μπήκε σε ψηφοφορία.

Τότε διαπιστώθηκε ότι ένας αριθμός συμβούλων της συμπολίτευσης δεν βρισκόταν εντός της αίθουσας για να ψηφίσει, αλλά στον διάδρομο και η απαιτούμενη πλειοψηφία δεν ήταν εφικτή.

Με τον τρόπο αυτό το ''γιαπί '' της πλατείας προκάλεσε ένα test συνοχής στην πλειοψηφία,αλλά τέτοια μικρά ρήγματα είναι εύκολα επισκευάσιμα από την παράταξη που εκπροσωπεί το 53%.Το θέμα είναι αν πρόκειται για φοβία των δημοτικών συμβούλων και αν αυτή είναι πιο μόνιμη.

Το θέμα αναβλήθηκε για επόμενο Δ.Σ παρά το γεγονός ότι η ψηφοφορία είχε ξεκινήσει.

Το νομότυπο αυτής της ενέργειας ας το εξετάσει η αντιπολίτευση.

Η ξεκούραση των δημοτικών συμβούλων κατά τις πολύωρες συνεδριάσεις με ένα μικρό διάλειμμα στον διάδρομο και λογική και αναγκαία είναι.

Επίσης δεν πρέπει να μας διαφεύγει το γεγονός ότι οι περισσότεροι δημοτικοί σύμβουλοι είναι μη αμειβόμενοι και εκτελούν ένα εθελοντικό έργο.

Οι συμπολίτες μας αυτοί καλούνται να πάρουν αποφάσεις για τεχνικά,νομικά και άλλα θέματα τα οποία είναι φυσικό να μην γνωρίζουν και διατρέχουν πάντα τον κίνδυνο να ελεγχθούν ακόμα και ποινικά.

Φυσικά το πότε θα επιλέξει ο καθένας να ξεκουραστεί είναι θέμα βιολογικής λειτουργίας του αλλά ενίοτε και στρατηγικής σκέψης.

Τι επικράτησε άραγε σε αυτή την περίπτωση ;;;;

Θ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ