Με γιορτές στα σχολεία ξεκίνησε το διήμερο των εκδηλώσεων για το έπος του ΄40 στη Δάφνη. Σημαιοστολισμοί, ομιλίες, απαγγελίες ποιημάτων αλλά και θεατρικά δρώμενα έβαλαν τους μικρούς μαθητές από την παραμονή στο πνεύμα της επετείου. 

Ανήμερα της 28ης Οκτωβρίου ο καλός καιρός έγινε σύμμαχος και οι δρόμοι της Δάφνης γέμισαν με κατοίκους κάθε ηλικίας που συγκεντρώθηκαν για να παρακολουθήσουν τον εορτασμό.Η ημέρα ξεκίνησε με τον εκκλησιασμό των μαθητών στον μητροπολιτικό ναό της Αγίας Τριάδας, και συνεχίστηκε με την δοξολογία στο ηρώο των πεσόντων. 

Έγινε κατάθεση στεφάνων από τους επίσημους ενώ ο πανηγυρικός της ημέρας διαβάστηκε από την καθηγήτρια θεολόγο του Λυκείου κα Μαρία Δερβενέ.

Ιδιαίτερο χρώμα στην ημέρα έδωσαν οι μικροί μαθητές του νηπιαγωγείου και του δημοτικού που με  καμάρι απήγγειλαν τα ποιήματά τους μπροστά σε πλήθος κόσμου. Χωρίς κανέναν ενδοιασμό με δυνατή φωνή και λάμψη στα μάτια που προερχόταν από την απέραντη αγάπη για την πατρίδα τους, βροντοφώναξαν το ΟΧΙ όπως έκαναν 75 χρόνια πριν και οι πρόγονοί τους. 

Στη συνέχεια και αφού ο καιρός το επέτρεπε ακολούθησε η παρέλαση των μαθητών . Πρώτο το νηπιαγωγείο κρατώντας  σημαιάκια καταχειροκροτήθηκε και αμέσως μετά  το δημοτικό με βήμα σταθερό σύμφωνα με το στρατιωτικό εμβατήριο που ακουγόταν από τα μεγάφωνα.

 Ακολούθησαν οι σημαίες του Γυμνασίου και του Λυκείου που οι σημαιοφόροι τις κρατούσαν ψηλά όλο καμάρι ενώ μετά οι ουλαμοί των μαθητών σε τέλειους σχηματισμούς σκόρπισαν ρίγη υπερηφάνειας στο συγκεντρωμένο πλήθος.

Για άλλη μια χρονιά ,η Δάφνη που έχασε  παλικάρια  στο Αλβανικό μέτωπο, που πυρπολήθηκε από τους Γερμανούς, που κρύφτηκε στα γύρω βουνά για να σωθούν τα γυναικόπαιδα και οι γέροντες, που θρήνησε νεκρούς από τη πείνα και την κακουχία της γερμανικής κατοχής το ΄41 ,που έχασε νέους και νέες από τον εθνικό διχασμό, αυτή η Δάφνη έδειξε ότι δεν ξεχνά . Τιμά τους νεκρούς της, τιμά τους δικούς της ήρωες. 

 

 

Γεωργία Κουτσιουρή