Γράφει η Γεωργία Κουτσιουρή. Έφυγε ξαφνικά χθες στις 16 Ιουνίου ο συμπατριώτης μας, φίλος, γείτονας, συνεργάτης Πάνος Σκουτέρης. Ο "Πάνος του Σιώπα" όπως όλοι τον ξέραμε από μικρός στη δουλειά, δημιούργησε την οικογένειά του στην Πάτρα όπου και παρέμεναν τα παιδιά του, ο Θανάσης, η Νικολέτα, ο Γιώργος και η Βασιλική. Ο ίδιος με τη σύζυγό του είχε επιλέξει τα τελευταία χρόνια να ζήσει στη Δάφνη όπου βρίσκονται οι υπερήλικοι γονείς του και τα αδέρφια του.

Ασχολήθηκε με την κτηνοτροφία δημιουργώντας ένα ισχυρό ζωικό κεφάλαιο και καλλιεργώντας μεγάλες εκτάσεις κάτι που τον ενέταξε στους πιο ζωντανούς θύλακες της τοπικής κοινωνίας της Δάφνης.

Η καρδιά του όμως τον πρόδωσε στα 54αρά του χρόνια.

Η απεγνωσμένη προσπάθεια της συζύγου του να τον εντοπίσει χθες το πρωί οδήγησαν τα βήματά της μαζί και με τη βοήθεια συμπατριωτών μας στη θέση Πλειονέρια όπου διατηρούσε το ποιμνιοστάσιό του. Ο Πάνος είχε αφήσει την τελευταία του πνοή μέσα στο αυτοκίνητό του.

Οι τίτλοι τέλους είχαν ήδη πέσει. Η Δάφνη πάγωσε. Ο πόνος για την οικογένειά του βαρύς. Επιθυμία της συζύγου του ο Πάνος της να ταφεί στην Πάτρα για να τον έχει δίπλα της πρωί-μεσημέρι-βράδυ όπως έλεγε μέσα στα αναφιλητά της. Έτσι κι έγινε . Η κηδεία του έγινε σήμερα στις 14:00 το μεσημέρι στον Αγιο Μηνά της αχαϊκής πρωτεύουσας.

Το κενό που άφησε πίσω του δυσαναπλήρωτο.

Πάνο σου χρωστάω έναν καφέ. Μετά από μια εξυπηρέτηση ηλεκτρολογικής φύσης που ήταν και η τέχνη σου, δεν δέχτηκες χρήματα. Μου είπες μόνο να σε κεράσω έναν καφέ. Όταν σου είπα "μα πού να σε βρώ για καφέ;" Μου απάντησες "κάποια στιγμή θα βρεθούμε ρε Γιωργία". Έτσι λέω κι εγώ. Θα συναντηθούμε και θα τον πιούμε αυτόν τον καφέ.

 

Καλό ταξίδι Πάνο!

Εις το επανιδείν!!

 

 

Γεωργία Κουτσιουρή Δημοσιογράφος