Β. ΧΑΤΖΗΛΑΜΠΡΟΥ ΠΡΟΣ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ: «ΑΝΤΙ ΝΑ ΣΕΒΑΣΤΕΙΤΕ ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΩΣ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ, ΛΕΤΕ: “ΑΥΤΟΙ ΗΤΑΝ ΜΕ ΤΟ “ΟΧΙ”, ΑΥΤΟΥΣ ΤΙΜΩΡΗΣΤΕ»

«Το Κοινοβούλιο πρέπει να έχει ξεκάθαρη στάση. Στηρίζει τον ελληνικό λαό στις αποφάσεις του, όταν μάλιστα αυτές είναι βγαλμένες με αυθεντικό τρόπο» υπογράμμισε ο βουλευτής Αχαΐας του ΣΥΡΙΖΑ Βασίλης Χατζηλάμπρου, κατά τη σημερινή ομιλία του στη Βουλή, στο νομοσχέδιο για την ιθαγένεια.

Ο Αχαιός βουλευτής, εισηγητής τροπολογίας που αφορά στην αυστηροποίηση των στοιχείων που παρουσιάζουν τεχνικές εταιρείες για κέρδη σε άλλες χώρες, προκειμένου να αποτρέπεται η διπλή μη φορολόγηση, μιλώντας έπειτα από τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο της ΝΔ Αδ. Γεωργιάδη, απάντησε στην προκλητική τοποθέτησή του τόσο για το νομοσχέδιο όσο και για τις κρίσιμες εξελίξεις για τη χώρα.

«Ποιο είναι το ανάστημα που έχει το Κοινοβούλιο; Πού θα σταθεί; Θα σταθεί δίπλα στον ελληνικό λαό να του πει ότι “παρά τον εκβιασμό των τραπεζών, παρά τον εκβιασμό που δέχεσαι, υπάρχει το Κοινοβούλιό σου να ακουμπήσεις απάνω του”. Κι όχι πρώτοι και καλύτεροι να πηγαίνετε να δίνετε τα διαπιστευτήρια στην από εκεί μεριά» τόνισε ο Βασίλης Χατζηλάμπρου, για να συνεχίσει:

«Γίνεται πολύ επίκαιρο, λοιπόν, τι εστί Έλληνας. Αν καταλαβαίνετε ότι έχει μέσα στην ψυχοσύνθεσή του την αντίσταση. Σήκωσε σε πολύ δύσκολες συγκυρίες, σε συσχετισμούς που δεν μπορούσαν να ερμηνευτούν, σήκωσε ανάστημα. Ιστορικά έγινε αυτό».

Ακολουθεί ολόκληρη η ομιλία του Βασίλη Χατζηλάμπρου:

Να που ήταν απαραίτητο να έχουμε ανοιχτές διαδικασίες στο ελληνικό Κοινοβούλιο και με επίκαιρο νομοσχέδιο, που η γενίκευση της συζήτησης στο «τι είναι Έλληνας», μας «γυρίζει» να πούμε δυο πράγματα:

Νομικά, θα γίνει διευθέτηση για το ποιος θα πάρει ιθαγένεια για τον κόσμο που έχει μείνει εδώ. Έτσι γίνεσαι Έλληνας; Η ιστορία τού ποιος γίνεται Έλληνας, Μωραϊτης, Αρβανίτης κ.λπ. έγινε στην κοινή συνείδηση ενός κοινού αγώνα. Οι κοινοί αγώνες έφτιαξαν τη συλλογική συνείδηση.

Δίνουμε κοινούς αγώνες αυτή τη στιγμή; Πώς υπερασπίζεται το ελληνικό Κοινοβούλιο την απόφαση του δημοψηφίσματος; Τι είπε το δημοψήφισμα; Όχι στο τελεσίγραφο αυτό, καλύτερη συμφωνία. Θέλετε να το μεταφράσουμε έτσι; Και πριν δοθεί αυτή η μάχη, τι ερχόσαστε και λέτε; Στην τιμωρητική διάθεση απέναντι στην Ελλάδα, που τόλμησε να πει «όχι» στο δωμάτιο και «όχι» στο δημοψήφισμα – και προσέξτε, υπό συνθήκες εξαιρετικά δύσκολες για να πεις γνώμη: κλειστές τράπεζες, οργανωμένο ένα πογκρόμ από κανάλια, που η Βουλή θα πρέπει να ερευνήσει πώς γίνεται αυτό κ.λπ. Υπό αυτές τις πολύ δύσκολες συνθήκες λέγεται «όχι» και στο ένα τελεσίγραφο προστίθεται και δεύτερο τελεσίγραφο. Και λένε: «για ελάτε εδώ, είπατε “όχι”; Αυτό θα πρέπει να τιμωρηθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση». Κι εσείς αντί να σεβαστείτε στοιχειωδώς την απόφαση, τι λέτε; «Αυτοί ήτανε με το “όχι”, αυτούς τιμωρήστε. Εμείς πάντα ήμασταν πειθήνιοι και με το “ναι”». Αυτό λέτε αυτή τη στιγμή, όταν βρίσκετε τα καλύτερα λόγια να πείτε για τους χειρότερους των δανειστών, για τους χειρότερους που σκέφτηκαν ότι τιμωρούνται οι λαοί και ότι θα πρέπει να δοθεί ένα μέρος κυριαρχίας. Ποιο κομμάτι κυριαρχίας;

Στο οικονομικό επίπεδο είναι καθαρό. Στο επίπεδο γνώμης είναι καθαρό για εσάς ότι πρέπει να δοθεί αυτό το κομμάτι κυριαρχίας; Άρα, ο κόσμος να μην ψηφίζει γνώμη και να βάλει σε αναστολή τη δημοκρατία; Να τη βάλει σε αναστολή όσο είναι σε πρόγραμμα; Αυτό είναι το ερώτημα. Αυτό έχει να υποστηρίξει με κάθε τρόπο το ελληνικό Κοινοβούλιο, ανεξαρτήτως της πτέρυγας του κάθε βουλευτή. Η αντιπροσωπευτική δημοκρατία αυτό σήμαινε, όταν έχεις μια αυθεντική λαϊκή έκφραση. Μάλλον θα έπρεπε να ξεχωρίζουν εδώ οι γραμμές από το ποιος θα έτρεχε πιο πολύ να υποστηρίξει αυτή την αυθεντική λαϊκή έκφραση. Και αυτό θα είναι και το κριτήριο αύριο.

Καταλαβαίνουμε ότι υπάρχει ένα διπλό τελεσίγραφο: «ή Grexit και καταστρέφουμε χίλια δυο πράγματα στην οικονομία ή ένα μνημόνιο», που δεν θα μπορεί να “σηκωθεί” όχι από το Κοινοβούλιο, το Κοινοβούλιο είναι το λιγότερο. Δεν θα μπορεί να σηκωθεί από την κοινωνία. Αν η φοροδοτική ικανότητα του Έλληνα έχει τελειώσει, του επαγγελματία, του μισθωτού, πολύ δε περισσότερο του άνεργου, τι συζητάμε; Τη στιγμή που έγινε καταστροφή πέντε χρόνια, συζητάμε για τη διαχείριση κρίσεων τούτη τη στιγμή; Ήταν μικρή παρανυχίδα ότι διπλασιάστηκαν οι άνεργοι; Ένα μικρό σφάλμα υπολογισμού ότι το ελληνικό ΑΕΠ έπεσε 25%; Με αυτές τις πολιτικές θα πάτε να αντιμετωπίσετε μια σωρευτική παγκόσμια οικονομική κρίση, που με εργαλείο το χρέος και τα χρηματοοικονομικά του θέλει να υποτάξει λαούς;

Ποιο είναι το ανάστημα που έχει το Κοινοβούλιο; Πού θα σταθεί; Θα σταθεί δίπλα στον ελληνικό λαό να του πει ότι «παρά τον εκβιασμό των τραπεζών, παρά τον εκβιασμό που δέχεσαι, υπάρχει το Κοινοβούλιό σου να ακουμπήσεις απάνω του». Κι όχι πρώτοι και καλύτεροι να πηγαίνετε να δίνετε τα διαπιστευτήρια στην από εκεί μεριά.

Γίνεται πολύ επίκαιρο, λοιπόν, τι εστί Έλληνας. Αν καταλαβαίνετε ότι έχει μέσα στην ψυχοσύνθεσή του την αντίσταση. Σήκωσε σε πολύ δύσκολες συγκυρίες, σε συσχετισμούς που δεν μπορούσαν να ερμηνευτούν, σήκωσε ανάστημα. Ιστορικά έγινε αυτό. Πάρτε όλη την ιστορία του.

Αυτά θέλουμε να τα μάθουμε στα παιδιά που θα πάρουν ιθαγένεια. Δεν θέλουμε να τους μάθουμε μόνο να έχουν κάρτα για την τράπεζα. Θέλουμε να τους δώσουμε συνείδηση, όχι κάρτα ή μόνο φορολογικές υποχρεώσεις. Έχουν ήδη από αυτές. Το κάτι παραπάνω είναι μια στάση της ελληνικής κοινωνίας απέναντί τους. Αυτό δεν είναι ευρωπαϊκό. Μαζεύετε από τα ευρωπαϊκά ότι έχει να κάνει με επιδοτήσεις, ευρώ κ.λπ. και νομίζετε ότι αυτό είναι το ευρωπαϊκό. Δεν είναι αυτό. Αυτό είναι τελικά η υπόσταση συμφερόντων μιας ορισμένης ομάδας στην Ευρώπη. Δεν έχει να κάνει με τα εκατομμύρια των λαών. Ας προχωρήσουν, όπως λένε διάφορες οργανώσεις, σε ένα δημοψήφισμα για τη λιτότητα στη Γερμανία, τη Γαλλία. Είναι απάντηση στην κρίση η λιτότητα για όλη την Ευρώπη; Κάποιοι που βλέπουν πιο μπροστά λένε «τούτος ο λαός σηκώνει αυτό το βάρος για όλους μας».

[…]

Ήθελα να παρουσιάσω μια τροπολογία που αφορά τις τεχνικές εταιρείες, την υπογράφουμε εγώ και ο Χρήστος Μαντάς, προκειμένου να αυστηροποιηθεί η διαδικασία ένταξης στο άρθρο 9 στο νόμο 4171. Έτσι που να έχουν την υποχρέωση να παρουσιάζουν στοιχεία φορολογίας σε άλλη χώρα, για κέρδη και δραστηριότητες στην αλλοδαπή, και να κάνουν υπεύθυνη δήλωση στις εδώ φορολογικές αρχές, προκειμένου να παρουσιάζεται αν το έργο που παρήγαγαν σε άλλη χώρα έχει φορολογηθεί. Έτσι που να μην υπάρχει η διπλή ή τριπλή –ανάλογα σε πόσες χώρες δραστηριοποιούνται– μη φορολόγηση. Αυτή την αυστηροποίηση εισηγούμαστε με αυτή την τροπολογία.

Τελειώνοντας, θα μου επιτρέψετε, ξαναφεύγω από την τροπολογία. Γίνεται επίκαιρο όχι μόνο το νομοσχέδιο, αλλά η συγκυρία στην οποία ο ελληνικός λαός βρίσκεται, ακριβώς γιατί τα μαντάτα και από την παγκόσμια οικονομία δείχνουν κάτι: Δεν μπορεί να μικραίνει η ομάδα που κερδίζει σε πλούτο και να διευρύνονται κατά εκατομμύρια οι φτωχοί, και να θέλουμε να συντηρήσουμε με χίλιους δυο τρόπους ένα τέτοιο οικονομικό και κοινωνικό σύστημα. Μόνο του εργαλείο θα μείνει ο τρόμος. Μόνο του εργαλείο θα είναι η συναίνεση της κλειστής τράπεζας, η ανησυχία στον πολίτη. Και το Κοινοβούλιο εκεί θα πρέπει να πάρει μια ξεκάθαρη στάση: Στηρίζει τον ελληνικό λαό στις αποφάσεις του, όταν μάλιστα αυτές είναι με αυθεντικό τρόπο βγαλμένες. Δεν πρέπει να λέει ούτε «αλλά», ούτε «μήπως». Πρέπει να τις στηρίζει.

Ευχαριστώ.