Γράφει ο Χρίστος Φωτεινόπουλος.27 Ιανουαρίου: Παγκόσμια Ημέρα Μνήμης του Ολοκαυτώματος.Τον Νοέμβριο του έτους 2005, κατά τη διάρκεια της εξηκοστής γενικής συνέλευσης των αντιπροσώπων, τα Ηνωμένα Έθνη αποφάσισαν να ορίσουν την 27η Ιανουαρίου (ημέρα απελευθέρωσης του στρατοπέδου Άουσβιτς-Μπίρκεναου) ως διεθνή μέρα μνήμης προς τιμή των θυμάτων του Ολοκαυτώματος και προέτρεψαν τις χώρες-μέλη του οργανισμού να αναπτύξουν εκπαιδευτικά προγράμματα που θα μεταφέρουν τη μνήμη αυτής της τραγωδίας στις επερχόμενες γενεές. 
Το Ολοκαύτωμα αποτελεί στίγμα για τον ευρωπαϊκό πολιτισμό και το ευρωπαϊκό πνεύμα και αναγνωρίζεται διεθνώς ως πράξη ντροπής για ολόκληρη την πολιτισμένη ανθρωπότητα. 
Για πρώτη φορά στην ιστορία του ο άνθρωπος αρνήθηκε στον συνάνθρωπό του, όχι την ιδιότητα να είναι διαφορετικός αλλά την ιδιότητα να είναι άνθρωπος. 
Ας κρατήσουμε το δίδαγμα και όχι το πένθος του Ολοκαυτώματος, όπως ένας κρατούμενος σε ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης 1937-1945, ο Γερμανός πάστορας Martin Niemöller το διατύπωσε: «όταν ήρθανε (οι ναζί) να πιάσουν τον γείτονα μου που ήταν Εβραίος δεν διαμαρτυρήθηκα αφού δεν ήμουν Εβραίος. Όταν ήρθανε να πιάσουνε και τον άλλο μου γείτονα που ήτανε κομουνιστής δεν διαμαρτυρήθηκα, αφού δεν ήμουν κομουνιστής. Όταν λίγο πιο μακριά πιάσανε και κάτι Καθολικούς Γερμανούς, δεν διαμαρτυρήθηκα αφού δεν ήμουν Καθολικός. Όταν όμως ήρθαν να πιάσουν εμένα δεν υπήρχε πια κανείς για να διαμαρτυρηθεί! Αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε, γιατί για ποιον χτυπά η καμπάνα, χτυπά για τον καθένα μας και για όλους».

  Ο  Χρίστος Φωτεινόπουλος είναι διευθυντής του Μουσείου Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος [http://www.dmko.gr/] θεολόγος  και τέως Λυκειάρχης του Λυκείου Καλαβρύτων.