Μας αγαπάνε οι πολιτικοί....είναι φίλοι... θέλουν το καλό μας !!!

Γι' αυτό μην "πυροβολείτε" τους αιρετούς ... κάθε βαθμίδας, που διοίκησαν ή διοικούν.

Τους κατηγορούμε, τους αμφισβητούμε, τους βρίζουμε και κατά περιόδους τους γιαουρτώσαμε.

Ας έρθουμε όμως για λίγο στη θέση τους !!!

Ο παραδοσιακός πολιτικός σπαταλάει πολλά χρήματα για την εκλογή του και μάλλον παραμένει άγνωστο αν θα τα συγκεντρώσει ποτέ ξανά .

Διαθέτει τον εαυτό του σε μακροχρόνιο εθελοντισμό, για την διαχείριση και προστασία μας.

Θωρακισμένος από τις επιπτώσεις του φαινομένου της πολιτικής ιδρυματοποίησης, απεμπολεί κάθε αλλαγή για βιώσιμη ανάπτυξη, καινοτομία, αειφορία και άλλα τέτοια ....μοντέρνα και του διαβόλου πράγματα.

Ο ενορχηστρωτής πολιτικός διοικεί διακριτικά και διευθύνει με την πακέτα του, την ορχήστρα ερασιτεχνών πληροφοριοδοτών (Ruf team) και έτσι ακούει την κοινωνία.

Ενώ όπως όλοι μας ξέρει ποιο είναι το σωστό, ψεύδεται όχι για να διαφυλάξει τον εαυτό του από τις ασύστολες υποσχέσεις του, αλλά για να μας κρατάει ήρεμους και υπομονετικούς. Είναι μια άσκηση εμπιστοσύνης, καρτερικότητας και πίστης που μας κάνει καλύτερους ανθρώπους.

Προς όφελός του συγχέει την ευφυΐα με την εξαπάτηση και την αξιοπρέπεια με την πολιτική.

Ο "βιρτουόζος" πολιτικός, μπορεί να προδίδει τους ανθρώπους που τον εμπιστεύτηκαν και συνεργάστηκαν μαζί του, αλλά δεν το κάνει με κακή πρόθεση. Το κάνει για να απομακρύνει ακέραιους και απαιτητικούς, ώστε να μην είναι ενοχλητικοί αν, λέμε αν, επιλέξει ανορθόδοξες συναλλαγές, ενώ ταυτόχρονα τσεκάρει την δέσμευση και την αφοσίωση μας στο πρόσωπό του, γιατί επιθυμία του είναι να έχει στον κόρφο του μόνο άκακα κουταβάκια.

Συνάπτει σχέσεις και "γλύφει" σινάφια, που "έφτυνε" πριν στρογγυλοκαθίσει και βυθιστεί στην καρέκλα, όχι γιατί το θέλει, αλλά γιατί το σύστημα αυτούς ξέρει, αυτούς εμπιστεύεται, απ' αυτούς περιμένει !!!

Εκδίδει δελτία τύπου που εις γνώση του θα στρεβλώνουν την πραγματικότητα, σχετικά με στόχους που πιάστηκαν και ξεπεράστηκαν, αλλά αυτό δεν θα το κάνει για να προστατεύσει το υποτιθέμενο έργο του. Το κάνει για να διατηρήσει την ελπίδα και το αίσθημα υπερηφάνειας στην κοινότητα.

Ο "ανθρωπιστής" πολιτικός, στερείται τη χαρά της περιπέτειας για το αν και πως θα τα βγάλει πέρα μέχρι το τέλος του μήνα. Ζει την ρουτίνα της οικονομικής σιγουριάς που είναι καταθλιπτική και ίσως επικίνδυνη για την ψυχική του υγεία, αλλά αντέχει .

'Έχει φουσκωμένα Ε1, Ε9 και τραπεζικούς λογαριασμούς, όχι για να έχει υψηλότατο βιοτικό επίπεδο, αλλά ως ασπίδα στις σειρήνες της διαπλοκής.

Με βαριά καρδιά ψηφίζει μνημόνια συνεργασίας με τους καλούς δανειστές μας, για να συντηρήσει μια "ερωτική" σχέση με τον πολιτισμένο κόσμο μας. Σχέση στην οποία εξασφαλίζει τον παθητικό ρόλο για τους υπηκόους του.

Με πόνο ψυχής στέλνει τα παιδιά του σε ακριβά ιδιωτικά εκπαιδευτικά ιδρύματα του εσωτερικού ή του εξωτερικού, τα περιορίζει σε αυτά και τα αποκόπτει από την αίσθηση του ανήκειν σε μια ευρύτερη εκπαιδευτική κοινότητα . Τα υποχρεώνει σε μια αποστειρωμένη φοιτητική ζωή στην ξενιτιά για να απελευθερώνει θέσεις για τα παιδιά του λαού.

Μετακινείται με ένα πολυτελές, αλλά ξένο αυτοκίνητο και δεν μπορεί να βιώσει την χαρά να αγοράζει, να συντηρεί και να γεμίζει το ρεζερβουάρ, στο δικό του όχημα, με δικά του χρήματα, σε αντίθεση με τον πολίτη που "απολαμβάνει" αυτή την καταναλωτική σχέση.

Αν χτύπα ξύλο αρρωστήσει, θα νοσηλευτεί σε ιδιωτικό θεραπευτήριο, όχι γιατί το θέλει, αλλά από ευθιξία να μην επιβαρύνει το Εθνικό σύστημα υγείας.

Ο σιτεμένος πολιτικός εξετάζει επίσημα την επιλογή δικαστικής δίωξης, με δημόσιο χρήμα φυσικά, εις βάρος όποιου πολίτη τολμήσει να κάνει κριτική , όχι για να στείλει μήνυμα εκφοβισμού, αλλά για να υπάρχει τάξις και ηθική καθ΄ άπασαν την επικράτειαν.

Ο "μαέστρος" πολιτικός, διαθέτει το ταλέντο της φαφλατολογίας και καλύπτει με επιτυχία το κενό βασικών γνώσεων.

Εργαλειοποιεί παραιτημένους "επαναστάτες ...της φακής", μετατρέποντάς τους σε παρωχημένους πολίτες και τους στρατολογεί ως πρόθυμα δεκανίκια.

Μέσω διαβολών καταλογίζει ευθύνες σε πολίτες εγείροντας ανύπαρκτες αιτίες για διαμάχες και εφαρμόζει το "διαίρει και βασίλευε" μεταξύ των συνεργατών του, όχι λόγο κακού χαρακτήρα, αλλά για να διατηρήσει την εγγύτητα με την καρέκλα που έχει πάρει το σχήμα του και που κατά την αντίληψή του μόνο αυτός μπορεί να την γεμίζει.

Ο "έμπειρος" πολιτικός, δεν διοικεί με βάση τον στρατηγικό σχεδιασμό και άλλα τέτοια κουτά. Διοικεί με την δήθεν φιλικότητα από την μια και την κυνική ομηρία από την άλλη.

Δεν βασίζεται σε εξειδικευμένους συνεργάτες, αλλά σε διαρροές "διακεκριμένων" συναντήσεων που μεταφέρονται από ευγενικούς αχθοφόρους.

Δεν έχει ωράριο και στολή του είναι τα κουστούμια, όχι γιατί το θέλει, αλλά γιατί πρέπει να είναι πάντα εκεί για να σε εκπροσωπήσει , σε χαρούμενες ή λυπητερές θρησκευτικοπολιτιστικές συναθροίσεις.

Εξαϋλώνει κομμάτι κομμάτι την αξιοπρέπειά του, για να μας μάθει να μην εμπιστευόμαστε κανέναν, δυστυχώς συνήθως χωρίς αποτέλεσμα.

Δεν διστάζει να τιμωρεί τους μη προσκυνημένους, ακόμη και συλλογικά (μέλη οικογένειας), όχι για να εκδικηθεί, αλλά επειδή πιστεύει βαθιά στην έννοια του ...σωφρονισμού.

Παρερμηνεύοντας την ισχύ που δίνει η έννοια της εκπροσώπησης υπερπροστατεύει το εγώ και επιδιώκει περιθωριοποίηση των διαφωνούντων μέσω σύγχρονων αφορισμών ( Bullying).

Δεν είναι αχάριστος, απλά παρακάμπτει ανθρώπινες αρχές και αξίες για να επιτυγχάνει ο ίδιος "κοινωνική ευελιξία".

Και σα να μην φτάνουν όλες αυτές οι κακουχίες, "κερνάει" και κανένα μισοτελειωμένο εργάκι.... με τα δικά μας χρήματα.

Άναψέ του ένα κερί πολίτη και δώσ΄ του την ευχή σου να είναι πάντα καλά γιατί χωρίς αυτόν θα στερηθούμε την αυστηρή, αλλά πατρική αγάπη και στοργή.

Αν όλα αυτά δεν σε έπεισαν και εξακολουθείς να βλέπεις μόνο τα λιγοστά προνόμια του, τότε τόλμα να τα διεκδικήσεις και θα ακούσεις το γνωστό ..."Ελάτε να τα πάρετε" ή το πιο γνωστό "Μολών λαβέ".

Ο "σεπτός" πολιτικός ποιμένας, ξέρει να προστατεύεται κάτω από τις φτερούγες του ράσου και να προ- ηγείται από τα "γκεσέμια" που οδηγούν το ποίμνιο στα βήματα και τις ορέξεις του.

Μοναδικοί διαχρονικοί υπασπιστές του εκείνα τα "υπάκουα κατοικίδια", που είναι πάντα με τον καλό το λόγο, με την καλή τη φωτογραφία, με τη γλυκανάλατη διάδοση γεγονότων.

Και όταν έρχεται η ώρα της πολιτικής συνταξιοδότησής τους, τότε χρειάζονται πραγματικά την συμπαράστασή μας γιατί αντιμετωπίζουν ένα εαυτό που δεν έχουν ξαναδεί.

Σκέτοι και μόνοι, αποκαμωμένοι από τις επιπτώσεις του ναρκισσισμού τους.

Χωρίς τις κουστωδίες των προσωρινών "φίλων", των καληνυχτάκηδων, των ωφελούμενων, των ρουφιάνων και των γελωτοποιών.

Ήταν λίγα λόγια, ατάκτως ειρημένα, για τις αρετές των ταλαντούχων - σιτεμένων πολιτικών, που εξασφαλίζουν την μονιμότητα σε θέσεις εξουσίας, αλλά και την οπισθοδρόμηση για την κοινωνία .

Δείξτε την συμπάθεια σας και μη βρίζετε. Εξάλλου η μεγαλύτερη βρισιά είναι η σιωπή.

Υ.Γ Φυσικά πάντα και παντού οι εξαιρέσεις είναι παρούσες για να επιβεβαιώνουν τον κανόνα.

Υ.Γ1 Κάθε συσχετισμός των παραπάνω με συγκεκριμένα πρόσωπα και καταστάσεις είναι αυθαίρετη επιλογή του αναγνώστη.

Παπαδόπουλος Ν. Θεόδωρος.