Είμαι ένας από τους 270 χιλιάδες απλούς ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ που ψήφισαν την περασμένη Κυριακή. Δεν χρημάτισα ποτέ ούτε βουλευτής ούτε υπουργός ούτε αξιωματούχος όταν το κόμμα αυτό βρισκόταν στην εξουσία. Ούτε ζήτησα ποτέ ρουσφέτι από κανέναν εκμεταλλευόμενος την ένταξη μου σε αυτό το κόμμα.

Ήμουν και εξακολουθώ να είμαι ένας απλός ψηφοφόρος του ΠΑΣΟΚ που έχει μεγαλώσει με τις ιδέες και τα οράματα του μεγάλου Ανδρέα Παπανδρέου και του Γιώργη Γεννηματά. Ούτε το εγκατέλειψα ποτέ, όπως έκαναν πολλοί, όταν άρχισε να φθίνει μεταπηδώντας σε άλλο κόμμα που είχε προοπτική εξουσίας.

Και έρχομαι στο τώρα.

Ψήφισα Ανδρουλάκη και καταψήφισα Παπανδρέου και Λοβέρδο για έναν πολύ απλό λόγο.

Τους δοκίμασα τους μέτρησα και τους βρήκα λειψούς.

Και τον πρώτο σαν αρχηγό και τον δεύτερο σαν υπουργό και βουλευτή.

Τον Ανδρουλάκη δεν τον ξέρουμε. Αλλά αρχή άνδρα δείκνυσι.

Και έγινε η πρώτη Κυριακή.

Και ψήφισε ο λαός

Και ανέδειξε πρώτον τον Ανδρουλάκη.

Τι έπρεπε να κάνει ένας πραγματικός αρχηγός;

Να παραδεχτεί την ήττα του και την αποδοκιμασία του από τους απλούς πιστούς ψηφοφόρους του κόμματός του και να αποχωρήσει.

Αντί για αυτό τι κάνει; Κατεβαίνει τη δεύτερη Κυριακή. Να κάνει τι; Να κερδίσει ή να ρεζιλευτεί και να κάνει όλους εμάς τους απλούς πιστούς ψηφοφόρους του κόμματος του ΠΑΣΟΚ να ντρέπονται που τον είχαν για κάμποσα χρόνια αρχηγό, απαξιώνοντας το όνομα του πατέρα του του μεγάλου Ανδρέα Παπανδρέου.

Σε όλη μου τη ζωή έχω μάθει να σέβομαι δύο πρόσωπα. Τη μάνα μου και το όνομα του πατέρα μου. Γι αυτό και πάντα υπογράφω βάζοντας το Κ. ( Κώστας) μεταξύ του ονόματός μου και του επωνύμου μου και γίνομαι έξαλλος όταν βλέπω κάποιον με τις ενέργειές του, (για χάρη της εξουσίας), να ακυρώνει την αξία του ονόματος του πατέρα του.

Και εγώ δεν είμαι από τζάκι για να έχει τόση σημασία η κηλίδωση του ονόματός του πατέρα μου.

Έχει όμως τεράστια σημασία για μένα.

Εκείνου όμως το όνομα του πατέρα του έχει σημασία για όλους μας.

Αλλά ίσως είναι καλύτερα έτσι.

Είναι ίσως η ευκαιρία και έχει έρθει πλέον η ώρα να απαλλαγούμε μία και καλή από τα τζάκια και από τα ερπετά που προσκολλώνται δίπλα τους.

Γιατί ο άντρας κάνει τη γενιά και όχι η γενιά τον άντρα.

Θεόδωρος Κ. Νασιώτης