Η τοποθέτηση του Κώστα Μάρκου εισηγητή του σ/ν Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού για την κύρωση της Σύμβασης Σαιντ-Ντενί , την Κύρωση Μνημονίων μεταξύ Ελλάδας και Αζερμπαϊτζάν και Ελλάδας και Κίνας

Κατά τη σημερινή Εισήγησή του στην Ολομέλεια της Βουλής, κατά τη συζήτηση του σ/ν του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού για την κύρωση της Σύμβασης Σαιντ-Ντενί και την Κύρωση Μνημονίων μεταξύ Ελλάδας και Αζερμπαϊτζάν και Ελλάδας και Κίνας στον τομέα του Αθλητισμού, ο Βουλευτής Αχαΐας του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ Κώστας Μάρκου αρχικά δήλωσε ότι οι αποφάσεις για αναστολή των αθλητικών αγώνων λόγω του πολέμου, ως κυρώσεις απέναντι στην άδικη εισβολή της Ρωσίας, δε βοηθάνε στην επίτευξη της ειρήνης.

Ακολούθως ανέφερε ότι δύο χρόνια πριν, το Φεβρουάριο του 2020 ο Πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης πανηγυρικά συνυπογράφει την περιβόητη Ολιστική Μελέτη της FIFA-UEFA. Η βασική «απαίτηση» της Ολιστικής μελέτης, για την οποία μάλιστα είχε τεθεί και σαφές χρονοδιάγραμμα στην Ελληνική Κυβέρνηση για το Μάρτιο του 2021, υπήρξε η επικύρωση από τη Βουλή της Σύμβασης Saint-Denis, που σήμερα -με καθυστέρηση δύο ετών-  συζητάμε. Οι δικαιολογίες του κ. Αυγενάκη για την καθυστέρηση υπήρξαν πολλές: Μας είπε: «είχαμε τα προβλήματα με το lock down, με την τηλεργασία, έπρεπε να γίνει μετάφραση…» κλπ. Και κάπως έτσι, με τις μεταφράσεις και τις τηλεργασίες,  παρήλθε η διετία, η οπαδική βία γιγαντώθηκε και οδηγηθήκαμε προσφάτως στο τραγικό συμβάν της άδικης δολοφονίας του Άλκη Καμπανού στη Θεσσαλονίκη.

Ποιο είναι όμως το βασικό ποιοτικό χαρακτηριστικό, που διακρίνει την εν λόγω Σύμβαση, από τα λοιπά νομοθετικά κείμενα; Αυτό δεν είναι άλλο από τον παράγοντα πρόληψη. Πρόληψη, πρόληψη, πρόληψη. Το Συμβούλιο της Ευρώπης και λοιπές ευρωπαϊκές έννομες τάξεις φαίνεται πως έχουν πλέον αντιληφθεί ότι η προσέγγιση του ζητήματος δεν πρέπει να βασίζεται  στη βία και την καταστολή αλλά στην πρόληψη. Η Σύμβαση, μας καθοδηγεί προς την κατεύθυνση της υιοθέτησης προληπτικών μέτρων, με έμφαση στην ασφάλεια (safety), την προστασία (security) και τις υπηρεσίες (service) στις αθλητικές εκδηλώσεις, έτσι ώστε να εφαρμοστούν και στη χώρα μας τα πρότυπα ασφάλειας, προστασίας και φιλοξενίας υψηλού επιπέδου. Η Κυβέρνηση ωστόσο, καθώς φαίνεται στέκεται αρκετά μακριά από αυτές τις αντιλήψεις. Μολονότι διατείνεται ότι εισάγει δήθεν γενναίες αθλητικές μεταρρυθμίσεις, η πραγματικότητα είναι πως η νομοθέτησή της χαρακτηρίζεται από μια σχεδόν εμμονική έμφαση στην καταστολή.

Τέλος, εξέφρασε την πεποίθηση ότι όντως ο αθλητισμός δημιουργεί δυνατότητες αντιμετώπισης βίας, είτε σε ευρωπαϊκό επίπεδο, εθνικό, είτε σε διεθνές επίπεδο μεταξύ κρατών.