γράφει ο Γεώργιος Β. Μάρκου

Οι Καλαβρυτινοί περιμένουμε με αγωνία το φιλμ “Echo of the past” στις 11 Νοεμβρίου.

Περιμένουμε να δούμε αν πέρα από την απαραίτητη σεναριακή μυθοπλασία η ταινία σέβεται το ιστορικό αποτύπωμα της «πιο μαύρης ημέρας της Κατοχής».

Ελπίζουμε ότι η αισθητική της, η κινηματογραφική αναβίωση των Καλαβρύτων του 1943 και οι πρωταγωνιστές της  θα διαθέτουν την απαραίτητη ευαισθησία  της ώσμωσης με τη μαζικότερη εκτέλεση αμάχων από τους Ναζί στην κατεχόμενη Ευρώπη.

Και φυσικά αν πρόκειται για μία επιτυχημένη κινηματογραφική παραγωγή που θα είναι τιμή για τα Καλάβρυτα η παγκόσμια μετάδοση του αντιφασιστικού μηνύματος που εκπέμπει η ημέρα της δολοφονίας του συνόλου του αντρικού της πληθυσμού.

Δυστυχώς η προβολή σκηνών της ταινίας προκάλεσε αρνητικές αντιδράσεις σχετικά με την εικόνα που «Αυστριακός» στρατιώτης βοηθά τα γυναικόπαιδα  να βγουν από το φλεγόμενο Δημοτικό Σχολείο.

Η ύπαρξη των «Αυστριακών» αγγίζει εδώ και χρόνια τα όρια του μύθου.

 Γυναίκες έγκλειστες στο σχολείο την έχουν επιβεβαιώσει και άλλες μαρτυρίες την αρνούνται κατηγορηματικά.

Ποτέ λοιπόν δεν θα μάθουμε αν πραγματικά ένας «Αυστριακός» στρατιώτης έσπασε την πόρτα του σχολείου και έσωσε τα γυναικόπαιδα των Καλαβρύτων.

Τι σημασία έχει όμως; Και για ποιο λόγο η πιθανά ψευδής παρουσία του στην ταινία εξόργισε κάποιους σε βαθμό που να μιλάνε για δικαστική προσφυγή!!! κατά των παραγωγών;  Η μόνη εξήγηση είναι ότι θεωρούν αδιανόητο Γερμανός στρατιώτης του 1943 να έχει διάθεση βοηθείας των άμαχων Καλαβρυτινών.

Άποψη και λανθασμένη και ανιστόρητη.

Η Ελένη Κολλιοπούλου, η Ηλέκτρα Κάκιου, η Ελένη Ρεκουνιώτη – Ρηγοπούλου, ο Δημήτριος Καλδίρης, ο Ηλίας Ρεκουνιώτης και ο Ηλίας Λιακόπουλος, βεβαιώνουν ρητά και κατηγορηματικά ότι Γερμανοί στρατιώτες που είχαν καταλάβει τα Καλάβρυτα από την Πέμπτη 9 Δεκεμβρίου τους φέρθηκαν ανθρώπινα και κάποιοι προσπάθησαν να τους σώσουν από το επερχόμενο μακελειό. 

Συγκλονιστική είναι η μαρτυρία του 17χρονου τότε Χρήστου Μηλιτσόπουλου από τη Ζαχλωρού που περιγράφει πώς ο «φύλακας άγγελος»  του σωματώδης Γερμανός στρατιώτης τον έσωσε  περνώντας τον από τους μελλοθανάτους κρυφά από τους συναδέλφους του και αφήνοντάς τον δίπλα από τον πατέρα του.

Είναι πράγματι κρίμα τόσα χρόνια μετά την ναζιστική λέλαπα να αμφισβητείται μια διαυγέστατη ιστορική πραγματικότητα.

Δεν ήσαν όλοι οι Γερμανοί της Ναζιστικής  περιόδου υπόδουλοι της ερεβώδους «κοινοτοπίας του κακού» όπως αποκάλεσε η Γερμανοεβραία φιλόσοφος Χάνα Άρεντ τη φονική συμπεριφορά των Ναζί απέναντι στην υπόλοιπη ανθρωπότητα. Και εμείς οι Καλαβρυτινοί  δεν έχουμε κανένα λόγο να «καταγγέλλουμε» την πραγματικότητα αυτή.

Ευχαριστώ θερμά τον φίλο και συμμαθητή μου Χρήστο Φωτεινόπουλο που μου προμήθευσε τις προαναφερθείσες Καλαβρυτινές μαρτυρίες.

Γεώργιος Β. Μάρκου