άρθρο του Β. Χ. Αποστολόπουλου

Εντύπωση μου προκάλεσε η ανάρτηση του υπεύθυνου τουρισμού του Δήμου Καλαβρύτων Λεωνίδα Βασιλόπουλου, που διάβασα προ ημερών σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Ο κ. Βασιλόπουλος στην ανάρτησή του, αναφερόταν εμμέσως πλην σαφώς σε δημοσιεύματα στην ιστοσελίδα Knet που εξέφραζαν πολιτικές απόψεις δικές μου αλλά και άλλων, σχετικά με την τουριστική ανάπτυξη στο Δήμο Καλαβρύτων, την ταμπέλα “kalavrita” στην είσοδο της πόλης, καθώς και στην πολιτική κριτική που ασκείται κατά καιρούς στην δημοτική αρχή.

Χαρακτηρίζει δε αυτά τα δημοσιεύματα bullying στον ίδιο, ενώ προσπαθεί να συνδέσει την ιστοσελίδα Knet και ίσως κι εμένα; με ψεύτικα κατά την άποψή του προφίλ, που εκφράζονται πολιτικά κάνοντας κριτική στον ίδιο και στη δημοτική αρχή, από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Προφίλ προφανώς συμπατριωτών μας, που για τους δικούς τους λόγους επιθυμούν να κρατήσουν την ανωνυμία τους, παράλληλα όμως εκφράζουν, πάντα μέσα σε κόσμια πολιτικά επίπεδα, απόψεις για τα δημοτικά πράγματα, που δεν είναι αρεστές στον κ. Βασιλόπουλο.

Ούτε λίγο ούτε πολύ, απειλεί ο πάντα δημοκρατικός κ. Βασιλόπουλος, με… επέμβαση εισαγγελέα!!!

Έχω να πω στον κ. Βασιλόπουλο τα ακόλουθα:

Ποτέ, ούτε τώρα ούτε στο παρελθόν, δεν έχω χρησιμοποιήσει ψευδώνυμο ή ψεύτικα προφιλ για να εκφράσω την οποιαδήποτε πολιτική ή άλλη άποψη.

Δόξα το Θεό, δεν έχω καμία ανάγκη να το κάνω. Ξέρουν πολύ καλά όσοι με γνωρίζουν αλλά και όσοι παρακολουθούν τα κοινά και τα τεκταινόμενα στο Δήμο Καλαβρύτων, ότι έχω το θάρρος της γνώμης μου και εκφράζω την οποιαδήποτε άποψή μου πάντα ΕΠΩΝΥΜΑ και ΥΠΟΓΕΓΡΑΜΜΕΝΑ.

Όσο δε για τα περί bullying, που αναφέρει στην ανάρτησή του ο κ. Βασιλόπουλος, στο μυαλό μου έρχεται ο Θερσίτης, πρόσωπο αμφιλεγόμενο αλλά μοναδικά καταγεγραμμένο στην Ιλιάδα του Όμηρου.

Ο Θερσίτης υπέστη δημοσίως τη μήνη του Οδυσσέα, αλλά δεν σταμάτησε να μιλάει υπέρ της λήξης του πολέμου. Κι αν ο Οδυσσέας αντιμετωπίζεται απ’ όλους μας ως μυθικό πρόσωπο τεράστιας αξίας, εντούτοις στη διαφορετική γνώμη του Θερσίτη άσκησε φυσική και λεκτική βία: «Θερσίτη φαφλατά, βούλωσέ το. Μόνο εσύ τα βάζεις με τους βασιλιάδες. Είσαι ο πιο τιποτένιος άνδρας από όλους τους Ατρείδες που ήρθανε στην Τροία. Και μη λερώνεις το στόμα σου κατηγορώντας τους βασιλιάδες ούτε να παραμονεύεις πότε θα γυρίσεις στην πατρίδα. Κάθεσαι τώρα και κακολογείς τον αρχιστράτηγο Αγαμέμνονα, γιατί οι γενναίοι πολεμιστές του δίνουν πολλά δώρα. Λοιπόν, βάλτο καλά στο μυαλό σου. Αν σε πετύχω να λες πάλι τέτοιες αηδίες, να μη με λένε Οδυσσέα, αν δε σου βγάλω όλα τα ρουχαλάκια σου ένα-ένα, ακόμα κι όσα κρύβουν τα αχαμνά σου, και θα σε ξαποστείλω στα καράβια κλαμένο και δαρμένο αλύπητα».

Σύμφωνα με τον Όμηρο, μετά τις απειλές ο Οδυσσέας σήκωσε το σκήπτρο του και έριξε στο Θερσίτη μερικές δυνατές στην πλάτη και στους ώμους. Ο Θερσίτης κουβαριάστηκε, έπεσε κάτω και όλοι είδαν τις μελανιές στην πλάτη του από τα χτυπήματα. Έβαλε τα κλάματα από τον πόνο, κοίταξε γύρω του τρομαγμένος και εξαφανίστηκε από τη σκηνή αξιολύπητος.

Ο Θερσίτης από ορισμένους θεωρείται ό,τι πιο κακορίζικο διέθετε η Ελλάδα. Εξευτελίζεται, γελοιοποιείται και ξυλοφορτώνεται. Αλλά δεν υποχωρεί και συνεχίζει να αντιμιλά και να ξεσκεπάζει τα κίνητρα των ευγενών ηρώων που, τάχα, κατάγονται από θεούς. Δεν είναι λίγοι εξάλλου εκείνοι που εκλαμβάνουν τον Θερσίτη ως πρόδρομο του δημοκρατικού αντιλόγου, που θα εμφανιστεί μερικούς αιώνες αργότερα στην κλασσική Ελλάδα.

Ο τόπος μας σήμερα, χρειάζεται περισσότερο από ποτέ Θερσίτες. Τον απλό δημότη που θα ζητήσει να μην τον κοροϊδεύουν για τις απόψεις του. Που θα αντιδράσει στα κέντρα λήψης αποφάσεων. Που δεν θα αποδεχθεί να βιάζουν τη λογική του και τη σκέψη του.

Ο τόπος μας χρειάζεται ειλικρινείς φωνές που θα αντισταθούν στον αυταρχισμό και στην υποτίμηση της ανθρώπινης λογικής. Εμείς όλοι έχουμε καθήκον να αναδείξουμε τον Θερσίτη που έχουμε μέσα μας. Αυτόν που δεν φοβάται να μιλήσει, που μπορεί να έχει απογοητευτεί, αλλά συνεχίζει να λέει την άποψή του. Οι Οδυσσέες της εποχής μας τους κοροϊδεύουν και τους ασκούν ψυχολογική βία στο όνομα της δικαίωσης τους και της δύναμης της σκέψης τους. Δεν φταίνε, όμως, αυτοί εάν οι Σειρήνες της ελπίδας τους οδήγησαν σε ένα τέλειο παραμύθι. Δεν φταίνε αυτοί εάν οι ελπίδες τους διαψεύστηκαν ή καταστρατηγηθήκαν στο όνομα ενός φανταστικού ονείρου ή μιας απότομης πτώσης των ψευδαισθήσεων ή του έρωτα των αισθησιακών ποτών της εξουσίας.

Η αντίσταση στην πόλωση και στην παράνοια της παραποίησης της αλήθειας της σκληρής καθημερινότητας θα έρθει τελικά από εμάς, από τον Θερσίτη που όλοι κρύβουμε μέσα μας.

(από το άρθρο “δεν αντέχεται το πολιτικό bullying” του Πολιτικού Επιστήμονα – Επικοινωνιολόγου Ιάκωβου – Αντώνιου Αρμάου στην huffingtonpost.gr στις 13/8/2018)

Βασίλης Χρ. Αποστολόπουλος