Δημοσιεύουμε άρθρο του ομότιμου καθηγητή του Πανεπιστημίου Πατρών και μέλος της γνωμοδοτικής Επιτροπής της Περιφέρειας για το 21 Σήφη Μπουζάκη, σχετικά με το "σάλο" που έχει προκληθεί με το λεύκωμα της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας για τα 200 χρόνια.
Να σημειώσουμε επίσης ότι, ο κ. Μπουζάκης υπήρξε μαζί με τον επίσης πολύ γνωστό στην επιστημονική κοινότητα ιστορικό Α. Φωτόπουλο, μέλος της ομάδας ειδικών, όπου βοήθησαν τον έγκριτο ιστορικό, με πλούσιο επιστημονικό έργο και για την τοπική Ιστορία, Νίκο Τόμπρο, στο να συγγράψει το εν λόγω λεύκωμα.
Το κείμενο που φέρει τον τίτλο «Να καώσι»-100 χρόνια μετά, δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ στις 25 Οκτωβρίου 2021, λίγες μέρες μετά την δημοσίευση από το KNet της επιστολής του κ. Λάγιου.
Γράφει ο κ. Μπουζάκης...:
«Να καώσι»-100 χρόνια μετά
Του Σήφη Μπουζάκη
« ...Να εκβληθώσι πάραυτα εκ των σχολείων και καώσι τα συμφώνως προς τους νόμους εκείνους συνταχθέντα και σήμερον εν χρήσει υπάρχοντα αναγνωστικά βιβλία ως έργα ψεύδους και κακοβούλου προ- θέσεως.... Να καταδιωχθώσι ποινικώς οι υπαίτιοι των προς διαφθοράν της ελληνικής γλώσσης και παιδείας τελεσθέντων πραξικοπημάτων. ..»(Προτάσεις της Επιτροπείας της «διορισθείσης (Νοέμβριος 1920) προς εξέτασιν της γλωσσικής διδασκαλίας των δημοτικών σχολείων»).
Τα παραπάνω, μεταξύ άλλων, πρότεινε, στις 10 Φεβρουάριου 1921, στο υπουργείο Παιδείας η παραπάνω Επιτροπή που διορίστηκε, από τη νέα κυβέρνηση, αμέσως μετά την πτώση του Ε. Βενιζέλου, στις εκλογές (1 Νοεμβρίου 1920). Η Επιτροπή, αναφέρεται στα εμβληματικά αναγνωστικά, γραμμένα στη δημοτική γλώσσα, της παιδαγωγικής μεταρρύθμισης της περιόδου 1917-1920, «Τα Ψηλά Βουνά», «Το Αλφαβητάρι με τον Ήλιο» κ.ά. Εκείνοι που θα έπρεπε να «καταδιωχθώσι ποινικώς», ήταν οι διανοητές-δημοτικιστές του Εκπαιδευτικού Ομίλου, Δ. Γληνός, Α. Δελμούζος, Μ. Τριανταφυλλίδης, Ζ. Παπαντωνίου κ.ά.
Μετά την παραπάνω τραυματική εμπειρία και έξαρση των παθών και των εμμονών, θα ανέμενε κανείς ότι διδαχτήκαμε από την ιστορία και δεν θα επαναλάβουμε τα ίδια λάθη. Όμως, δυστυχώς, η ιστορία δεν διδάσκει ή διδάσκει ότι σπάνια διδάσκει... Έτσι, και στις δεκαετίες που ακολουθούν, θα συνεχιστεί ο πόλεμος για τα σχολικά εγχειρίδια, ιδιαίτερα για τα βιβλία της Ιστορίας, που συνδέονται με τον εθνικό ποιητικό τους ρόλο. Συχνά θα αποσύρονται στο μέλλον, πάντα με πολιτική απόφαση, βιβλία που είχαν εγκριθεί (βιβλία της μεταρρύθμισης 1929-1932, βιβλίο Ιστορίας του Καλοκαιρινού, το 1965, και σχετικά πρόσφατα τα Βιβλία Ιστορίας του Γ. Κόκκινου για τη Γ Λυκείου και της Μ. Ρεπούση για το Δημοτικό). Ο υπουργός Παιδείας των αποστατών, το 1965, Ε. Σαββόπουλος, θα δηλώσει ότι τα βιβλία της μεταρρύθμισης του 1965 «θα αποσταλούν προς πολτοποίησιν’... Αφορμή για τις παραπάνω στενάχωρες σκέψεις πήραμε από τις αντιδράσεις του δημοτικού συμβουλίου των Καλαβρύτων για το Βιβλίο που ετοίμασε η Περιφέρεια Δ. Ελλάδος με θέμα τα πολλά και σημαντικά επαναστατικά γεγονότα του '21 στην περιοχή της. Η ιστορία, σκέφτηκα, επαναλαμβάνεται, αφού δεν διδάσκει. Πριν από 25 χρόνια, είχα πάρει την πρωτοβουλία για τη συγγραφή ενός βιβλίου Τοπικής Ιστορίας. Την πρωτοβουλία αγκάλιασαν η Νομαρχία (νομάρχης ο Στάθης Σερέτης με αντινομάρχη Παιδείας τον αείμνηστο φίλο δάσκαλο I. Καπράλο και το Πανεπιστήμιο, με πρύτανη και πρόεδρο της Επιτροπής, τον Σταμάτη Αλαχιώτη). Η Επιτροπή, με συμμετοχή πολλών επιστημόνων, ετοίμασε ένα σύγγραμμα και το υπέβαλε στη Νομαρχία για έκδοση. Όμως, μια διαρροή για τον τρόπο που παρουσιάζονταν τα γεγονότα στην Αγία Λαύρα, σήκωσε τα «λάβαρα της αντίδρασης» με αποτέλεσμα το σημαντικό αυτό βιβλίο να μείνει στα συρτάρια της Νομαρχίας.... θα επαναληφθεί η ιστορία;
Λίγες μόνο σκέψεις για τους φίλους Καλαβρυτινούς με τη μεγάλη ιστορία που έχει η μαρτυρική πόλη τους. Όλοι τη σεβόμαστε και υποκλινόμαστε. Το λεύκωμα ΔΕΝ το έγραψε η Περιφέρεια, αλλά ο έγκριτος ιστορικός με πλούσιο επιστημονικό έργο και για την τοπική Ιστορία, Νίκος Τόμπρος, με τη Βοήθεια μιας ομάδας ειδικών (απλό μέλος υπήρξα κι εγώ, μαζί με τον επίσης πολύ γνωστό στην επιστημονική κοινότητα ιστορικό Α. Φωτόπουλο κ.ά.) με επικεφαλής τον αντιπεριφερειάρχη και αγαπητό παλαιό σπουδαστή μου, Ανδρέα Φίλια, που με επίπονη εργασία, υπομονή και μεθοδικότητα έφερε σε πέρας το εγχείρημα.
Στο λεύκωμα υπάρχει και μια εξαιρετική εισαγωγή για τον Διαφωτισμό από τον πλέον ειδικό, τον ομότιμο καθηγητή του Πανεπιστημίου Πατρών, Γιάννη Δελλή. Την ιστορία, φίλοι μου, τη γράφουν οι ιστορικοί και όχι οι δήμαρχοι ή τα δημοτικά συμβούλια. Και οι ιστορικοί γράφουν ιστορία, στηριγμένοι αποκλειστικά σε ΠΗΓΕΣ και όχι στο συναίσθημα ή σε παραδόσεις και θρύλους (να θυμίσω στο δημοτικό συμβούλιο, ότι το «θρυλείται» χρησιμοποίησε και ο Θουκυδίδης). Επίσης, οι ιστορικοί, δεν πρέπει να υποτάσσονται στις πιέσεις της δημόσιας ιστορίας, ούτε να αναπαράγουν τις σιωπές ή τις διαστρεβλώσεις και ιδεολογικές χρήσεις που συνδέονταν και ακόμη, σε μικρότερο Βαθμό, συνδέονται με τη σχολική ιστορία. Αναρωτιέμαι, αν όσοι αντιδρούν σε δευτερεύουσας σημασίας διατυπώσεις στο λεύκωμα, έχουν υπόψη τους, πώς αποτυπώνονται τα επαναστατικά γεγονότα της περιοχής τους στα σημερινά Βιβλία σχολικής ιστορίας. Στο Βιβλίο, π.χ., Ιστορίας της ΣΤ’ Δημοτικού, του I. Κολλιόπουλου κ.ά., ο Παλαιών Πατρών Γερμανός σηκώνει το λάβαρο της Αγίας Λαύρας στην πλατεία Αγία Ανδρέα της Πάτρας... (πίνακας Lapparini). Ας σταματήσουν οι εμφύλιοι γιατί Βρισκόμαστε στο 2021,200 χρόνια μετά την επανάσταση του ’21... Ας σοβαρευτούμε.
Κύριε Περιφερειάρχη.
Κύριε Αντιπεριφερειάρχη,
Τυπώστε και διακινήστε το λεύκωμα που σας ετοίμασαν οι ειδικοί και όχι αυτό που θα ήθελαν τοπικοί άρχοντες. Εμείς, που ανιδιοτελώς συμμετείχαμε στο εγχείρημα, θα υπερασπιστούμε επιστημονικά κάθε γραμμή του.
Copyright © 2021 Β. Αποστολόπουλος All Rights Reserved
Προσθήκη νέου σχολίου