...γράφει ο Θεόδωρος Γ. Θανόπουλος

Από μικρά παιδιά η γνώρα… Κι η παρέα όχι συχνή…

Ο Γιώργος (Κουτσομίχαλος), παιδί της ʺΕπάνω γειτονιάςʺ κι εγώ της ʺκάτωʺ…

Γι αυτό κι η συντροφιά περιστασιακή, τυχαία, συγκυριακή…

Μα από τότε, που ο αξέχαστος αρχιμουσικός Γεράσιμος Τούλιος μας κάλεσε για να στελεχώσουμε τη Φιλαρμονική του Δήμου Καλαβρύτων, παιδιά του Δημοτικού και οι δύο, πάντα μαζί στις πρόβες, στις εκδηλώσεις, στις γιορτές…

Ο Γιώργος με το ʺΦλικόρνοʺ του στην μπάντα και στο σόλο… Με πολλές φορές η συγκινητική προσπάθειά του για την καλύτερη δυνατή απόδοση, αφού στα μέσα του δούλευε το φιλότιμο κι η υπερηφάνεια…

Γύριζε ο τροχός της ζωής… Χώρισαν οι δρόμοι μας μετά από μαθητές…

Σαν κάποια μέρα που βρισκόμουν στα Καλάβρυτα, πολύ χαμηλά και με έντονο βουητό πέρασε ένα υπερηχητικό, καταδρομικό F – 104. Από την παρέα ακούστηκε… ο «Κουτσομίχαλος».

Πάντα και συχνά περνούσες Φίλε μου, Συμμαθητή μου, Συμμουσικέ μου, Συμπατριώτη μου Γιώργο, από τα Καλάβρυτα, την Αγαπημένη σου Πατρίδα, που τόσο Λάτρευες και νοσταλγούσες κι οι Καλαβρυτινοί απ’ τα χαμηλά σε ονομάτιζαν και σε χαιρετούσαν…

Γι αυτή την Πατρίδα, που ξέρω πως για σένα ήταν καταφυγή και ζεστασιά σου… Που για τους δικούς σου, φίλους σου, συμμαθητές σου, πατριώτες σου, στο βάθος της καρδιάς τους άκουγες τους χτύπους της δικιάς σου καρδιάς, και που πίσω από το απονήρευτο πείραγμα και αστείο σου, κρυβόταν μια καλοσυνάτη ψυχούλα, έτοιμη για της θυσίας το δόσιμο, και της προσφοράς τον αγώνα.

Πάλεμα ήταν η ζωή σου, Γιώργο!.. Και στην αρένα… Με του μαχητή το χαρακτηριστικό και του νικητή το πνεύμα… Και με την αξιοπρέπεια…

Έτσι, αποφάσισες να πας να ανταμώσεις τους λατρεμένους σου γονείς, τον πατέρα σου τον μπάρμπα – Μιχάλη, τη μητέρα σου κυρά – Κατερίνα και τον αγαπημένο σου αδελφό Θανάση. Σε ένα Ουράνιο συναπάντημα, όπου θα βρεις και πολλούς άλλους Καλαβρυτινούς, Αγαπημένους Συμπατριώτες…

Οι δικοί σου Άνθρωποι, η αγαπημένη σου γυναίκα, τα δύο υπέροχα παιδιά σου, που τόσο, όλους, λάτρευες, φρόντιζες, και νοιαζόσουν, οι υπόλοιποι συγγενείς σου, οι συνάδελφοί σου, κι όλοι εμείς οι φίλοι σου, οι συμμαθητές σου κι οι συμπατριώτες σου, στο ʺΎστατο Χαίρεʺ!..

Καλό Ταξίδι Σταυραετέ του Χελμού, του Κάστρου και της Βελιάς!..

Θεόδωρος Γ. Θανόπουλος