ΓΡΑΦΕΙ η Αγγελική Ανυφαντή - Δημοσιογράφος

"Ο θεσμικός ρόλος της Αντιπολίτευσης, είναι να ασκεί έλεγχο και κριτική, στις πράξεις και τις παραλείψεις της Δημοτικής Αρχής και να υποβάλλει προτάσεις"!

 -Και πάμε τώρα να κάνουμε μία αναδρομή, στη στάση που κράτησε η Αντιπολίτευση του Δήμου Καλαβρύτων την τελευταία 20ετία, αρχής γενομένης από την Αξιωματική Αντιπολίτευση.

                        2002: Θεόδωρος Νασιώτης

Κομβικό αλλά και...μελανό σημείο, υπήρξε η θητεία της παράταξης του Θ.Νασιώτη το 2002.

Ο Καλαβρυτινός κόσμος τον εμπιστεύθηκε και του έδωσε ένα ισχυρό ποσοστό που έφτασε πολύ κοντά στη διεκδίκηση της Δημαρχιακής Αρχής.

Είναι γεγονός, ότι τα δύο πρώτα χρόνια της θητείας του ως Αξιωματική Αντιπολίτευση, προχώρησε σε κάποια θετικά βήματα, τα οποία όμως διακόπηκαν "βιαίως", από την ουσιαστική αποχώρηση και απομάκρυνση της παράταξης Νασιώτη από τα δημοτικά πράγματα.

Για "άγνωστους" λοιπόν λόγους, ο Θ. Νασιώτης αποδείχθηκε κατώτερος των περιστάσεων και παρέδωσε αμαχητί στον Θ.Παπαδόπουλο το "λάφυρο" του Δήμου, γεγονός που επισείει διαχρονικές ευθύνες.

                     Ο Χρ. Παπαδάτος

Το 2010, εμφανίστηκε στην "κούρσα" της διεκδίκησης του Δημαρχιακού θώκου ο Χρ. Παπαδάτος. Τελικά όμως κατέλαβε τη θέση της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.

  Αν και βαθύς γνώστης των Αυτοδιοικητικών πραγμάτων των Καλαβρύτων, ο Χρ. Παπαδάτος αποδείχθηκε μία...άνευρη και χλιαρή αντιπολίτευση, χωρίς ισχυρό παρεμβατικό λόγο. Μία αντιπολίτευση που δεν κατάφερε να ταράξει τα...νερά και να ασκήσει την πρέπουσα κριτική.

- Έτσι, το δίδυμο Παπαδόπουλου-Λαζουρά, παρέμεινε αλώβητο, παίζοντας το "σικέ" παιχνίδι του κάτω από το τραπέζι, μοιράζοντας τις θέσεις εξουσίας.

                  Ο ομοτράπεζος Λαζουράς

Και φτάνουμε στην παράταξη Λαζουρά, την "ομοτράπεζη" του Θ. Παπαδόπουλου, η οποία...βρήκε φως και μπήκε. Εγκαθίδρυσε ουσιαστικά, τη μονοκρατορία Παπαδόπουλου.

Μία περίοδος ηχηρής απουσίας, έλλειψης κριτικής και ελέγχου, καμιάς ουσιαστικής πρότασης και ΝΑΙ σε όλα.

                Ελάσσων Αντιπολίτευση

Η ελάσσων Αντιπολίτευση, υπήρξε διαχρονικά, αδύναμη και αριθμητικά και ουσιαστικά. Από τις μικρότερες παρατάξεις, ακούστηκαν κατά καιρούς ορισμένες  "φωνές", άλλοτε άνευρες, άλλοτε στενά κομματικές και κάποιες φορές πιο δυνατές.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, αναδείχθηκαν προβλήματα και ασκήθηκε έλεγχος και κριτική, αλλά το "έλασσον" του εκλογικού ποσοστού, αποτέλεσε ανασταλτικό παράγοντα για ουσιαστικά αποτελέσματα.

               Οι...ευγενικοί χορηγοί!!!

Εν κατακλείδι, Νασιώτης, Παπαδάτος και Λαζουράς ως Αξιωματικές Αντιπολιτεύσεις, υπήρξαν οι...ευγενικοί χορηγοί Παπαδόπουλου που δυστυχώς τον κατέστησαν "Μονάρχη", είτε ηθελημένα είτε όχι.

Οι ευθύνες Παπαδόπουλου για τον τόπο, έχουν περάσει σε δεύτερη μοίρα και στους...τυφλούς βασιλεύει ο μονόφθαλμος. Και αυτό, πάντα με υπογραφή και με τη...βούλα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.

Δυστυχώς, απεδείχθησαν κατώτεροι των περιστάσεων!!!!!!!!!!!!!!