Η ομιλία της κας Παναγιώτας Καρύδη, στο μνημόσυνο της Καλαβρυτινής Μάνας (διαβάστε εδώ), έφερε για άλλη μια φορά στο προσκήνιο το πρόβλημα που υπάρχει με την κατάσταση στην οποία βρίσκεται σήμερα το νεκροταφείο Καλαβρύτων.

Για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, το πρόβλημα, ειδικά αυτό της απώλειας των τάφων 100 περίπου θυμάτων του Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος, δεν προέκυψε σήμερα αλλά προϋπήρχε από προηγούμενες δημοτικές αρχές, που προσπαθούσαν να το "θάψουν κάτω από το χαλί".

Η αδυναμία εύρεσης νέων τάφων, οδήγησε τους αρμόδιους στην εύκολη λύση, όπως άλλωστε γίνεται πάντα σε αυτή την χώρα. Ποια είναι αυτή η λύση; Να καταστρέψουμε την τελευταία κατοικία των εκτελεσθέντων συμπατριωτών μας, που είχαν σκαφτεί με τα χέρια των Γυναικών, το Μνημόσυνο των οποίων τελέσαμε και φέτος και που είχαν την ατυχία να μην έχουν σήμερα συγγενείς για να πληρώνουν τα τέλη νεκροταφείου στο δήμο...

Μιλάμε δηλαδή για ένα συνολικό ποσό της τάξεως των 2000 ευρώ το χρόνο και για τους 100 τάφους...

Ασέβεια εις βάρος των εκτελεσθέντων συμπατριωτών μας, που γίνεται ακόμα μεγαλύτερη αν λάβουμε υπόψη μας ότι κανείς, ακόμα και από τους απογόνους των θυμάτων, δεν αντέδρασε. Ούτε βέβαια και ο Δήμαρχος που τυγχάνει να είναι και ο ίδιος απόγονος.

Ειλικρινά, μερικές φορές αναρωτιέμαι μήπως και εμείς οι ίδιοι, (βάζω και τον εαυτό μου μέσα), τους εκτελέσαμε με την συμπεριφορά μας, για δεύτερη φορά...

Και επειδή επισημαίνοντας το πρόβλημα, αν θέλουμε να είμαστε σοβαροί, πρέπει να αναζητάμε ταυτόχρονα και λύση, ψάχνοντας στο διαδίκτυο για το τι έκαναν άλλοι δήμοι σε ανάλογη περίπτωση, της έλλειψης δηλαδή χώρου για τάφους, έπεσα επάνω στον... "συνήθη ύποπτο" Δήμο Τρικαίων!

Όπως ανέφερε ο αρμόδιος Αντιδήμαρχος Τρικκαίων κ. Γιάννης Οικονόμου, ειδικά τα χρόνια της πανδημίας, ο αριθμός των ταφών αυξήθηκε δραματικά, χωρίς να δημιουργηθεί θέμα με την χωρητικότητα, καθώς, όπως είπε, υπήρξε ορθή διαχείριση.

Στην "ορθή διαχείριση", συνέβαλε το γεγονός ότι πραγματοποιήθηκε ηλεκτρονική καταγραφή και χαρτογράφηση των μνημάτων, βάζοντας τέλος στην απαρχαιωμένη λειτουργία των κοιμητηρίων.

Αυτό έδωσε τη δυνατότητα στην υπηρεσία να γνωρίζει την κατάσταση των μνημάτων, καθώς και σε ποιον ανήκει ο καθένας βάση των συντεταγμένων κάθε τάφου. Επίσης έγιναν αναπλάσεις για την καλαισθησία του χώρου, ενώ έξω από κάθε κοιμητήριο τοποθετήθηκε ηλεκτρονικός πίνακας, όπου υπάρχει χάρτης με αρίθμηση των μνημείων για να μπορεί ο καθένας να ξέρει που βρίσκεται το μνήμα του ανθρώπου του.

 Λαμβάνοντας όλα αυτά υπόψη, εύκολα μπορεί να καταλάβει κανείς ότι ΔΕΝ χρειάζεται εμείς εδώ στον Δήμο Καλαβρύτων να... "ανακαλύψουμε τον τροχό".

Υπευθυνότητα, ικανότητα και πολιτική βούληση χρειάζεται.

Επίσης δεν βλάπτει να παίρνουμε και τις γνώμες ειδικών για οποιοδήποτε θέμα...

Βασίλης Χρ. Αποστολόπουλος

Εκπαιδευτικός - Μηχανικός Πληροφορικής

Msc “Εφαρμοσμένα Πληροφοριακά Συστήματα”