*Η κύρια φωτογραφία του άρθρου είναι από οδόστρωμα μέσα στην πόλη των Καλαβρύτων, λίγο πιο πάνω από την οικία του Δημάρχου Θανάση Παπαδόπουλου. Στην κατάσταση την οποία βλέπετε βρίσκεται ακόμα και σήμερα...

Στο ίδιο έργο θεατές, παρακολουθήσαμε το δίωρο εξαντλητικό λογίδριο του...ενοίκου του "αντάξιου" και νιώσαμε ότι ζούμε στα Νορβηγικά Φιορδ.

Τα εκατομμύρια χόρευαν...Καρσιλαμά, ενώ τα "έργα", μας μετέφεραν σε παραδεισένιους τόπους...χλοερούς.

Μία ακατάσχετη υποσχεσιολογία, σε μία αίθουσα με αυλικούς, κομματικά περιφερόμενες...μισοριξιές, καλοβολεμένες και καλοπληρωμένες "θεραπενίδες" και γιουσουφάκια που χλεύαζαν, τις ελάχιστες έστω, αντίθετες φωνές.

Γιατί σου λέει...ποιος είσαι εσύ που τολμάς να κρίνεις τον Αγά;;;;;;;;

Η προσφιλής τακτική του "ενοίκου του αντάξιου" να βομβαρδίζει επί ώρες και να εξοντώνει το ακροατήριο, είχε τα επιθυμητά για τον ίδιο αποτελέσματα. Τους τα είπε όλα, χωρίς ουσιαστικά να τους πει ΤΙΠΟΤΑ!!!!!

Σε μια περιοχή και σε μια κοινωνία που αργοπεθαίνει οδυνηρά, θα περίμενε κανείς να υπάρξει ένας σοβαρός αντίλογος και μία οργανωμένη αντίδραση, απέναντι σε έναν...αφέντη που γερνάει μαζί με τον τόπο και τον παρασύρει στο μονόδρομο της ερημοποίησης και του "θανάτου" κάθε ελπίδας.

Τα τραίνα του...έφυγαν και τα αεροπλάνα...πέταξαν. Οι δρόμοι κλείνουν με την πρώτη νεροποντή, η ύδρευση και η αποχέτευση εξακολουθούν να είναι προβληματικές σε αρκετές περιοχές, οι αναθεσούλες εξαγοράζουν ψήφους και συνειδήσεις, το χρήμα ρέει σε κολλητούς γιατί "όποιος έχει δίνει" όπως δήλωσε ανερυθρίαστα και ο "ένοικος". Πρώτοι στα πανηγύρια και τις φιέστες, γιατί όποιος χορεύει καλά και κάνει...αγκαλίτσες, έχει πέραση τη σήμερον ημέρα. Η κραυγή αγωνίας του απλού πολίτη και του επαγγελματία είναι..."ερημιά, πεθάναμε"!!!!!

Καλώς ήρθαμε λοιπόν στη...Γη της Επαγγελίας!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!