Μια στιχομυθία από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση, θεώρησα σκόπιμο να την δημοσιεύσω και μέσα από το KNet.

Ο λόγος είναι ότι μπορεί κάποιος να διαπιστώσει δυο πράγματα.

Από την μια την αλαζονεία της εκάστοτε εξουσίας για την οποία εμείς οι ίδιοι είμαστε υπεύθυνοι αφού επιμένουμε να επιτρέπουμε σε ανθρώπους αποδεδειγμένα ακατάλληλους, με γνώμονα το πρόσκαιρο προσωπικό μας συμφέρον και μόνο, να διαχειρίζονται το μέλλον του τόπου μας και  τις τύχες των οικογενειών και των παιδιών μας.

Από την άλλη μπορεί κάποιος να διαπιστώσει τα τραγικά αποτελέσματα αυτών των επιλογών, που δεν είναι άλλα από την αγανάκτηση, την εγκατάλειψη και την ερήμωση του τόπου μας. Αποτελέσματα για τα οποία ΕΜΕΙΣ και ΜΟΝΟ ΕΜΕΙΣ με τις επιλογές μας είμαστε υπεύθυνοι.

Δεν θα αναφερθώ σε ονόματα, δεν έχει άλλωστε σημασία. Θα πω μόνο ότι είναι σχόλια σε ανάρτησή μου στην προσωπική μου σελίδα στο facebook. Η ανάρτησή μου ήταν η ακόλουθη:

"Εκφράζω μια συγκρατημένη αισιοδοξία, ότι το καθεστώς Παπαδόπουλου πηγαίνει προς το τέλος του. Το αντικαθεστωτικό μέτωπο, μέρα με την ημέρα δείχνει να φουντώνει. Είδωμεν..."

Τα σχόλια που ακολούθησαν ήταν αρκετά. Από αυτά ξεχώρισα τα δύο που προανέφερα.

Το ένα ήταν ενός παλιού πολιτικού, θερμού υποστηρικτή του νυν Δημάρχου Καλαβρύτων Θανάση Παπαδόπουλου, ο οποίος έγραψε: 

"Η αυτοδιοικητική ιστορία των Καλαβρύτων δείχνει πως οι πετυχημένοι δήμαρχοι φεύγουν μετά τα 80".

Ακολουθεί η απάντηση, κραυγή αγωνίας και αγανάκτησης στην ουσία, που του έδωσε μια νέα γυναίκα που κατάγεται από τα χωριά μας και την οποία, όπως φαίνεται και από τα γραφόμενά της, οι ίδιοι με τις παλαιοκομματικές και παρωχημένες πολιτικές την "έδιωξαν", αυτή και τα παιδιά της, από τον τόπο που γεννήθηκε και δυστυχώς, από ότι φαίνεται, δεν πρόκειται να γυρίσουν ποτέ πίσω...

Η κυρία αυτή, λέει με δυο τρεις παραγράφους αυτά που πιστεύω ότι τόσα χρόνια λέμε όλοι, όσοι ευελπιστούμε, μήπως και την τελευταία στιγμή, πετάξουμε πάνω από τον τόπο μας την ταφόπλακα που μας έβαλαν οι υπεύθυνοι με τις πολιτικές τους. Πάντως εγώ αν ήμουν στην θέση αυτών των ανθρώπων, των υπεύθυνων δηλαδή γι' αυτές τις πολιτικές και έβλεπα αυτή την ΕΠΩΝΥΜΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ενός νέου ανθρώπου το λιγότερο που θα έκανα θα ήταν να αποσυρθώ ζητώντας ένα μεγάλο συγνώμη... Αλλά για να το κάνεις αυτό χρειάζεται να έχεις όχι μόνο φιλότιμο αλλά να σου έχει μείνει λίγη αξιοπρέπεια. 

Ακολουθεί το σχόλιο απάντηση στο προηγούμενο, το οποίο θεωρώ ότι πρέπει έντονα να μας προβληματίσει ενόψει των αυτοδιοικητικών εκλογών του Οκτωβρίου:

"ναι και το αποτέλεσμα ποιο είναι; Πέρασαν τόσοι δήμαρχοι, βουλευτές, υπουργοί και άλλοι πολύ εκλεγμένοι (αιρετοί) από τα Καλάβρυτα και την ευρύτερη περιοχή κύριε Φ......α. Και τι έκαναν; Εσείς κύριε Φ........α τι κάνατε; Θα σας απαντήσω εγώ μετά από την σημερινή μου διαπίστωση που επισκέφτηκα χωριό πλησίον του χωριού σας και είδα την κατάσταση του δρόμου την σημερινή. Τίποτα δεν κάνατε τόσα χρόνια πάρα μόνο φωτογραφίες και αυτοπροβολή των εαυτών σας. Αφήσατε έναν υπέροχο τόπο έρημο από ανθρώπους που συνεχώς φεύγουν για τις μεγάλες πόλεις όχι γιατί δεν αντέχουν τις δουλειές στην επαρχία αλλά γιατί δεν υπάρχουν το κυριότερο ασφαλείς δρόμοι και μην αναφέρω τα υπόλοιπα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι μόνιμοι κάτοικοι των μικρών χωριών. Τα βίωσα αρκετά χρόνια και αποφάσισα να πάρω τα παιδιά μου να φύγω ξέρετε γιατί; Γιατί ακόμα και το δίκτυο της ΔΕΗ ήταν σε άθλια κατάσταση και με την πρώτη βροχή ή με λίγο δυνατό αέρα δεν είχαμε ρεύμα για αρκετές ημέρες. Και επειδή έκανε το παιδί μου θεραπεία με πανάκριβα φάρμακα που ερχόντουσαν από το εξωτερικό και έκαναν πάνω από έναν μήνα να έρθουν αναγκάστηκα να φύγω για να προστατέψω το παιδί μου. Γιατί δεν έβλεπα προκοπή για την περιοχή μας από όλους εσάς τούς πολιτικούς. Η αλήθεια είναι ότι σας έχω ψήφιση και λυπάμαι πολύ που έβαλα και εγώ το λιθαράκι μου για να μην πάει ο τόπος μπροστά. Αλλά θα μου πείτε ποιός ήταν ικανός να κάνει την διαφορά; Κανείς. Δεν είμαι πολιτικός και ούτε θα γίνω ποτέ ξέρετε γιατί; Γιατί δεν μου αρέσουν τα ψέματα και οι ψεύτικες υποσχέσεις. Θέλω να περπατώ στο δρόμο και όταν βρίσκω έναν γνωστό μου να τον κοιτάζω στα μάτια. Όχι μόνο τώρα αλλά και στα βαθιά μου γεράματα.

Καλή Παναγιά να έχουμε και η Παναγία να μας δώσει φώτιση και να γίνουμε ( πετυχημένοι) και να φέρουμε στον τόπο μας ευημερία και να αφήσουμε πίσω μας έργα που όταν τα βλέπουν να μας μνημονεύουν".

Β.Χ.Α.