άρθρο του Β. Χ. Αποστολόπουλου

Κορυφώθηκαν και φέτος οι εκδηλώσεις για την 49η επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου.

Διαβάσαμε και την ανακοίνωση του Δημάρχου Καλαβρύτων Θανάση Παπαδόπουλου.

Μίλησε για το Πολυτεχνείο…

Είπε τα “τετριμμένα”, αυτά που κάθε πολιτικός, είτε τα πιστεύει είτε όχι, λέει κάθε χρόνο στην επέτειο.

Μίλησε ακόμα για αποκατάσταση της ειρήνης στις εμπόλεμες περιοχές και για την Κλιματική Κρίση!

Δεν γνωρίζω βέβαια ποιος ή ποιοι του έγραψαν αυτήν την ανακοίνωση.

Εκείνο που γνωρίζω όμως, είναι ότι δεν αναφέρθηκε όπως είχε υποχρέωση, σε έναν δικό μας άνθρωπο.

Έναν άνθρωπο που δολοφονήθηκε από φασίστες στα γεγονότα του Πολυτεχνείου του 1973.

Έναν άνθρωπο που και ο πατέρας του δολοφονήθηκε από γερμανο-φασίστες στις 13 Δεκεμβρίου 1943.

Έναν άνθρωπο που ακόμα και ο αδερφός του βασανίστηκε από φασίστες την εποχή της χούντας.

Έναν άνθρωπο που ο συμπατριώτης μας Θανάσης Ι. Ζησιμόπουλος, έχοντας την τύχη να τον γνωρίσει προσωπικά, τον είχε χαρακτηρίσει σε παλαιότερο άρθρο του, “υπερήφανο, βαθιά δημοκρατικό και αριστερό. Αγωνιστή της ζωής και της τάξης του. Έναν πραγματικό λεβέντη με όλη τη σημασία της λέξης”…

Μιλώ για τον συμπατριώτη μας Δημήτρη (Μίμη) Κυριακόπουλο, όπου τις βράδυνες ώρες της 16.11.1973 ενώ βρισκόταν στην περιοχή του Πολυτεχνείου, προσβλήθηκε από δακρυγόνα αέρια και στη συνέχεια κτυπήθηκε από τα ενεργούμενα όργανα της χούντας με συμπαγείς ράβδους στο κεφάλι, συνεπεία των οποίων πέθανε από οξεία ρήξη αορτής τρεις ημέρες αργότερα, στις 19.11.1973, ενώ μεταφερόταν στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ε.Ε.Σ, αφού δεν πήγε στο νοσοκομείο αμέσως, από φόβο μήπως συλληφθεί από την ΕΣΑ. Κηδεύτηκε τότε στο Νεκροταφείο Περιστερίου. Ο πατέρας του Αντώνιος Κυριακόπουλος, ο οποίος είχε οκτώ παιδιά, εκτελέσθηκε από τους Γερμανούς στα Καλάβρυτα κατά το Ολοκαύτωμα της 13/12/1943.

Να υπενθυμίσω για όσους τυχόν δεν το γνωρίζουν, ότι το όνομα του συμπατριώτη μας Δημήτρη (Μίμη) Κυριακόπουλου βρίσκεται στην επίσημη λίστα των νεκρών του Πολυτεχνείου, από το πόρισμα του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών, μαζί με τα ονόματα του Διομήδη Κομνηνού, της Βασιλικής Μπεκιάρη, του Σπύρου Κοντομάρη και άλλων αγωνιστών που δολοφονήθηκαν από την Χούντα.

Να υπενθυμίσω επίσης, την πρόταση που είχε κάνει ο συμπατριώτης μας Δημήτρης Κατσικόπουλος, για την μετονομασία άμεσα ενός δρόμου της πόλης μας σε οδό "Δημήτρη Κυριακόπουλου".

Όλα τα παραπάνω, άγνωστο γιατί, δεν συγκίνησαν κανέναν. Ούτε Δήμαρχο, ούτε δημοτικούς συμβούλους, ούτε κάποιους δήθεν αριστερούς ή κεντροαριστερούς που περπατούν στα Καλάβρυτα με το… αριστερόμετρο στο χέρι καμαρώνοντας σαν ”γύφτικα σκεπάρνια”.

Ίσως επειδή, τόσο ο Μίμης, όσο και ο πατέρας του και τα αδέλφια του, δεν ήταν κάποιοι δήθεν, επώνυμοι καλαβρυτινοί, αλλά απλοί εργάτες, άνθρωποι του μόχθου και του μεροκάματου...

Έτσι, αντί ο Δήμος Καλαβρύτων, την παραμονή ή ανήμερα της επετείου του Πολυτεχνείου, ως ελάχιστο φόρο τιμής στον αφανή αυτό ήρωα να οργανώσει κάποια εκδήλωση, ή έστω να προσδώσει στο τρισάγιο που διοργανώνει κάθε χρόνο ο αδελφός του Δημήτρη Κυριακόπουλου Ανδρέας την επισημότητα που πρέπει, με παρουσία σύσσωμου του δημοτικού συμβουλίου, των σχολείων της πόλης μας και ομιλία στα παιδιά για το νόημα της επετείου του Πολυτεχνείου, είδαμε φέτος στο νεκροταφείο Καλαβρύτων να παραβρίσκονται, ο κ. Δήμαρχος, ο αδελφός του δολοφονηθέντος Ανδρέας και ο ιερέας. Τρία άτομα συνολικά, σε μια εικόνα που μόνο θλίψη προκαλεί.

Όσον αφορά τις τοπικές οργανώσεις μελών των κομμάτων, δεν θα περίμενα βέβαια από την ΔΗΜ.Τ.Ο. ΝΔ Καλαβρύτων να σπάσει τώρα την γνωστή της αφωνία.

Θα περίμενα όμως να ακούσω, τόσο την... “κεντροαριστερή άποψη” της Τ.Ο. ΠΑΣΟΚ Καλαβρύτων, όσο και την... “αριστερή άποψη” της Ο.Μ. ΣΥΡΙΖΑ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ.

Εκτός βέβαια κι αν δεν θέλουν να στενοχωρήσουν τον Δήμαρχο, οπότε αναγκάζονται να μετατρέψουν τις δημοκρατικές τους ευαισθησίες σε δημοκρατικές “αναισθησίες”…

Βασίλης Χρ. Αποστολόπουλος