Του Σπύρου Σοκορέλη*
Στην περιοχή μας βρίσκεται το δάσος της Κάνισκας που αποτελεί ιδιοκτησία του Δήμου Καλαβρύτων. Πρόκειται για δασική έκταση 12.860 στρεμμάτων, στην κοινότητα Μ. Ποντιά της Δ.Ε. Καλαβρύτων.
Είναι το μεγαλύτερο δρυόδασος της Αχαΐας με πλούσια φυσική ομορφιά, το οποίο συντηρεί πληθυσμούς διάφορων ζωικών ειδών και κυρίως έχει το συγκριτικό πλεονέκτημα να βρίσκεται κοντά στην Πάτρα σε χρόνο περίπου μιας ώρας. Προσφέρεται για την ανάπτυξη αθλητικών δραστηριοτήτων αθλημάτων βουνού και γενικότερα ήπιων μορφών τουρισμού, ουσιαστικά μπορεί ν΄ αποτελέσει χώρο αναψυχής και για τις τέσσερες εποχές του χρόνου για τους κατοίκους μιας πόλης, περίπου 220.000 κατοίκων.
Όπως είχα προτείνει στο παρελθόν στις προηγούμενες δημοτικές αρχές, η αξιοποίηση της Κάνισκας και η μετατροπή της σε χώρο αναψυχής, απευθυνόμενη κυρίως στους κατοίκους της Πάτρας είναι η σημαντικότερη δυνατότητα που μπορεί να υπάρξει για την ανάπτυξη της ευρύτερης περιοχής γύρω από αυτή, δηλαδή του τέως δήμου Λαπαθών.
Το δάσος της Κάνισκας βρέθηκε τον τελευταίο διάστημα στην επικαιρότητα λόγω της διέλευσης από αυτό των πυλώνων διασύνδεσης του Κέντρου Υπερύψηλής Τάσης Μεγαλόπολης, με την υφιστάμενη γραμμή μεταφοράς 400 KV Αχελώου-Διστόμου.
Η διέλευση αυτή προκάλεσε αναστάτωση στις μοναχές της μονής των Αγίων Θεοδώρων, στις τοπικές κοινότητες Δεσινού και Καμενιάνων καθώς και στην συσταθείσα, πριν τρία χρόνια, αστική εταιρεία μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα «Λαπατοχώρια Καλαβρύτων Αστική μη Κερδοσκοπική Εταιρεία».
Βέβαια δεν έμεινε έξω από την αναστάτωση και ο δήμος, το γεγονός της διέλευσης των πυλώνων απασχόλησε κάποιες από τις συνεδριάσεις του δημοτικού συμβουλίου μάλιστα κατά τη διάρκεια της τελευταίας συνεδρίασής του, με τοποθέτησή του ο δήμαρχος δήλωσε ότι στις προθέσεις του δήμου είναι ή η δικαστική προσφυγή για διεκδίκηση αποζημίωσης, λόγω της διέλευσης των πυλώνων μέσα από τον ιδιόκτητο χώρο του δήμου Καλαβρύτων, ή να προχωρήσει σε κάποια συμφωνία μεταξύ ΑΔΜΗΕ μαζί και με το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, για τον καθορισμό αντισταθμιστικών οφελών.
Η πρόταση του δημάρχου αποτέλεσε την αφορμή να προχωρήσω στη σύνταξη του παρόντος κειμένου μέσα από το οποίο να εκφράσω τις προσωπικές μου απόψεις για το συγκεκριμένο ζήτημα.
Από τις δυο πιο πάνω προτάσεις θωρώ ότι αυτή που θα έχει ένα πιο γρήγορο και πιο επωφελές αποτέλεσμα για τον δήμο, είναι η δεύτερη δηλαδή αυτή της διαπραγμάτευσης.
Τώρα ποιό μπορεί να είναι το αντιστάθμισμα που μπορεί να απαιτήσει ο δήμος και το οποίο θα είναι προς όφελος της περιοχής γύρω από το δάσος της Κάνισκας;
Η προσωπική μου άποψη είναι, σε συμφωνία και συνεργασία με τον δήμο να αναλάβει ο ΑΔΜΗΕ μαζί με το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας τη σύνταξη μιας ολοκληρωμένης μελέτης «ανάπτυξης και αξιοποίησης του δημοτικού δάσους της Κάνισκας» ταυτόχρονα με μια επικαιροποιημένη τοπογραφική αποτύπωση του χώρου και με την ευθύνη εκ μέρους τους και κυρίως από το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας την ένταξη της μελέτης σε κάποιο δικό του ή άλλου φορέα πρόγραμμα έχοντας την ευθύνη της επίβλεψης του έργου κατά την διάρκεια υλοποίησής του.
Θεωρώ ότι, ακόμη κι αν δεν συμφωνηθεί η εκτέλεση των έργων της μελέτης, από τους πιο πάνω φορείς, ο Δήμος θα έχει σημειώσει μια σημαντική επιτυχία αφού έχοντας στα χέρια του μια ολοκληρωμένη μελέτη για το δάσος, θα μπορεί να αναζητήσει τα κατάλληλα προγράμματα για την εκτέλεση των προβλεπομένων έργων.
Την συγκεκριμένη πρόταση συμμεριζότανε και ο ίδιος ο δήμαρχος σε συζητήσεις που είχαμε κάνει μαζί πριν το 2009 και απ’ ότι μπορώ να θυμηθώ είχε, πριν το 2006, αναθέσει τη σύνταξη μιας αντίστοιχης μελέτης η οποία λόγω δυσκολιών, που παρουσιάστηκαν , δεν κατάφερε να την υλοποιήσει.
* Σπύρος Σοκορέλης, οικονομολόγος, πρώην:
Διευθυντής Σχεδιασμού και Ανάπτυξης της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδος,
Δημοτικός Σύμβουλος Καλαβρύτων
Copyright © 2021 Β. Αποστολόπουλος All Rights Reserved
Προσθήκη νέου σχολίου